“اخیرا از قول سخنگوی «روابط عمومی زندان اوین» عنوانی که هیچ زندانی در هیچ دوره ای نامی از آن به گوشش نخورده بود، ادعای ضرب و شتم خانم نرگس محمدی توسط رئیس زندان اوین، غلامرضا ضیایی تکذیب شد و پس از آن سخنگوی همیشه خندان قضائیه رژیم نیز در اسرع وقت وقوع این جنایت را رد نمود غافل از آنکه در نزد مردم ایران در این حکومت همواره قاعده بر این بوده که هیچ خبری صحت ندارد مگر آنکه تکذیب شود.
پیش از این تعدادی از زندانیان زندان گوهردشت که ضیایی را از زندان کهریزک در سال ۸۸ می شناختند، بارها از توحش جنون آمیز او در آن سال ها و شهوت شکنجه کردن زندانیان گفته‌اند. محدودیت و موقوف کردن امکانات زندانیان برای ارضای عطش خودشیفتگی و کینه توزی نسبت به زندانیان سیاسی، تهدید به تجاوز و سر به نیست کردن زندانیان و ضرب و شتم تا حد مرگ و به کما رفتن زندانی تنها بخشی از واقعیت عریان شخصیت اوست که یادآور افرادی همچون لاجوردی جلاد ( که از قضا عکس او را همیشه بالای سرش دارد) تا سعید مرتضوی جنایتکار و فاسد است. مساله از تقلیل واقعیت به شخصیت این فرد فراتر می رود و جلوه ای سیستماتیک پیدا می کند.
کسانی که ساده اندیشانه یا مزورانه مسئله و جنایت را تا حد یک مسئله فردی و یک مدیر اشتباهی تقلیل می دهند غافل از آن هستند که غیر مستقیم ساختار فاسد و جنایتکار موجود را مشروع و تائید می نمایند، گویا که یک نفر بصورت نابجا در قضائیه ای که در ۴۰ سال گذشته بجز جنایت، کشتار، شکنجه، فساد، ظلم و بی عدالتی هیچ دستاوردی نداشته بکار گمارده شده است ! وقوع این جنایت بوسیله ضیایی که جزء فحش های رکیک جنسیتی و مثانه و کلیه پُر که به زندانیان حواله می کند هیچ چیزی برای ارائه ندارد (او در پاسخ زندانیان عادی که از او چیزی درخواست می کردند همیشه پاسخ می داد که یک مثانه و کلیه پُر دارد که اگر می‌خواهند وی حاضر است بدهد) در این دوران خطیر بار دیگر برای همه و به ویژه خانواده های زندانیان و همه وجدان های بیدار روشن ساخت که در داخل زندان‌ها چه خبر است.
ضیایی به واسطه وجود فردی بنام امین وزیری تحت عنوان معاون دادستان و دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی، دست خود را برای هرگونه جنایتی باز می بیند چرا که مجوز و تاییدیه‌ها را وزیری صادر می نماید.
ما زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج ضمن دعوت به مقاومت و ابراز همدردی با همه خواهرانمان در بند زنان زندان اوین خواهان بازگشت فوری خانم‌ها نرگس محمدی و آتنا دائمی از زندان زنجان و بند امنیتی دو الف به بند سیاسی در زندان اوین و رسیدگی های فوری پزشکی به آنان هستیم و به تمام مهره های ریز و درشت رژیم می گوییم که روز حساب نزدیک است و پایه های حکومتتان بسی لرزان و مردم ایران این جنایات را هرگز فراموش نخواهند کرد.
محمد بنازاده امیرخیزی، محمد علی منصوری، سعید ماسوری، مجید اسدی، آرش صادقی، پیام شکیبا، مطلب احمدیان / زندان رجایی شهر کرج / دی ماه ۱۳۹۸”.