به دانشجویان سراسر ایران
درود بر فرزندان برومند ایران دانشجویان آگاه و فرهیخته !
دانشجویان عزیز !
روز 16 آذر یادآور حماسه رزم مشترک همه دانشجویانی است که پس از کودتای ننگین مرداد 1332 در برابر استبداد نظام شاهنشاهی به اعتراض برخاستند و درست در روز حضور نماینده سازمانده اصلی این کودتای ننگین یعنی ریچارد نیکسون، (معاون رییس‌جمهور وقت ایالات متحده امریکا) به ایران نیروهای مسلح و سرکوبگر دولت کودتا برای خاموش کردن صدای این اعتراض با بی شرمی هرچه تمامتر، علاوه بر ضرب و شتم دانشجویان و بی‌حرمتی به ساحت دانشگاه، دانشجویان را به رگبار گلوله بستند و جان عزیزترین فرزندان وطن شریعت رضوی، احمد قندچی و مصطفی بزرگ‌نیا را گرفتند.
این جنایت خونبار رژیم به خاطر تحکیم مواضع خود و اربابان طراح کودتا و برای نابود کردن همه هسته های مقاومت به ویژه در دانشگاه‌ها بود و در عین‌حال برای اعلام وفاداری به امپریالیست‌های امریکایی- انگلیسی، دانشگاه را به قربانگاه جنبش دانشجویی بدل کرد.
خون ریخته شده‌ی این عزیزان هنوز هم بر صفحات جنبش دانشجویی می‌جوشد و پس از 66 سال الهام بخش نسل های تازه ای از دانشجویان است. از همین رو، هر ساله دانشجویان و مردم آگاه و فهیم یاد و خاطره آنان را گرامی می دارند.
هم اکنون شاهد این مشابهت های تاریخی که با کشتار و سرکوب خشن مردم معترض و بی‌دفاع و به ویژه دانشجویان هستیم که بیانگر نوعی چراغ سبز سیاست‌های دولتی به امپریالیست هاست، تا نشان دهند به چه میزان اقتدار امنیتی و نظامی را برای امنیت سرمایه می توانند به کار گیرند.
عزیزان دانشجو!
شما هم به عنوان جوان ترین نسل دانشجویی کشور عزیزمان ایران امروز بر آنید که در گرامی‌داشت یاد و خاطره این عزیزان، با تکیه به شیوه ها و راه های ممکن و مقدور صدای اعتراض خود را علیه هرگونه تبعیض و بی‌عدالتی موجود و دامن گستر که دانشگاه و دانشجو را هم بی‌نصیب نگذاشته‌است به مبارزه برخیزید و با شعار آزادی بیان و اندیشه، محیط های علمی دانشگاه‌های سراسر ایران را از هرگونه ریاکاری و سودجویی که در قالب خصوصی سازی دانشگاه ها و کالایی سازی دانش شکل گرفته و بر این فضاها مسلط شده است، پاک کنید. درود بر کوشش انسانی و تلاش آگاهانه جمعی شما باد!
فرزندان شریف و آگاه ایران!
شما همواره بر وجود شورای صنفی دانشجویی در سراسر کشور اصرار ورزیده اید و اعلام کرده اید که: “معتقدیم راه حل برون رفت از بحران‌های موجود كنونی، بازگرداندن حق اداره و تصمیم‌گیری به مشاركت كنندگان و مولدان اصلی یك محیط است. بنابراین علاوه بر خواست تنظیم آیین نامه از جانب خود شوراها اصرار داریم. دانشجویان، كارمندان، كارگران و اساتید به عنوان مشاركت‌كنندگان اصلی دانشگاه باید در تصمیماتی كه حیات شان را متأثر می‌كند دخالت مستقیم و موثر داشته باشند. به طور خاص ما خواهان مداخله شوراهای دانشجویی در تصمیم‌گیری برای تخصیص بودجه‌های دانشگاه و مسائل دانشجویان هستیم.”* و خواهان به رسمیت شناختن اتحادیه شوراهای كشوری به عنوان نهادی حامی منافع تمامی دانشجویان در دانشگاه و در آخر و مهم‌تر از همه لغو همه روندهایی كه منجر به پولی‌سازی دانشگاه می شود، شده اید و در عین حال خواستار لغو کامل فرایند خصوصی سازی به ویژه در آموزش عالی و لغو کامل قانون سنوات و شهریه های اجباری و توقف كامل اخذ شهریه برای تحصیل و انحلال پردیس‌های بین الملل شده اید.
ما در “اتحاد سراسری بازنشستگان ایران” همواره از این خواسته‌ها و مطالبات برحق شما حمایت خواهیم‌کرد. فراموش نمی‌کنیم که علیرغم مشکلات خود چگونه در همه این سال‌های‌سخت در کنار کارگران و زحمتکشان بوده‌اید. شما فرزندان شریف کارگران و زحمتکشان بارها در شعارهای خود اصرار داشته اید که “فرزندان کارگران هستید و در کنار آنها می‌مانید و این اعتقاد را با تمام وجود فریاد زده‌اید. در بیانیه 15 ماده‌ای خود در باره معلمان در تاریخ 22 مهر ماه 1397 در روز تحصن فرهنگیان ضمن اعلام همبستگی با آنان اعلام کرده اید که: “شوراهای صنفی دانشجویان کشور از حق اعتراض و تحصن صنفی معلمان دفاع کرده و مطالبات آن ها را قانونی، ضروری و حق آن ها می‌دانند و در کنار آن ها در اعتراض به پولی سازی و امنیتی سازی ساحت آموزش و تمام مصادیق آن، همچون گذشته خواهند ایستاد.”
دانشجویان آگاه و متعهد سراسر ایران!
شمادر بیانیه های خود در بزرگداشت 16 آذر سال 1397 اعلام داشته اید که: “شورای صنفی دانشجویان در اتحاد و پیوند با معلمان، كارگران و دیگر زحمتكشان درمقابل حملات سیاست های داخلی و خارجی علیه زیستمان می ایستد. اتحاد ما علیه این سیاست ها نه تنها پیشروی به سمت احقاق حقوق بدیهی مان بر آموزش و سلامت و مسكن و اشتغال است، بلكه مبتنی بر استقلال خود از قدرت ها و ضدیت با منطق سود، چشم انداز عدالت اجتماعی، سیاست گذاری مردمی و صلح را پیش روی خود خواهد داشت.”
این نگاه مترقیانه و تحول طلب جنبش دانشجویی از 66 سال پیش تا کنون موجب گردیده است که شعار برابری، عدالت اجتماعی و صلح با این جنبش پیوندی مستمر و خلاق داشته باشد و علیرغم سرکوب مداوم این جنبش و سایر جنبش های اجتماعی، این پیوند ناگسستنی باقی بماند. ما در “اتحاد سراسری بازنشستگان ایران” به این پیوند بین النسلی با افتخار می نگریم و اعتقاد داریم که این پیوند شکاف هایی را که نظام های سیاسی استبدادی در بین نسل ها ایجاد کرده اند؛ با درایت و آگاهی و انگیزه و شور جوانی در پیوند و به همراه فراوانی تجارب و آموزه های زیستی پر رنج و درد سالیان دراز زندگی در شرایط استبدادی می تواند ترمیم کند و اتحادی همگانی را برای ایجاد کشوری آباد و دموکراتیک و در راه بنای صلح، برابری و عدالتی پایدار بر پا دارد.
ما و شما می توانیم دست در دست هم برای آزادی همه زندانیان سیاسی اعم از دانشجویان و کارگران و معلمان و سایر زندانیان عقیدتی سیاسی، همه امکانات خود را بکار بندیم.
دانشجویان بازداشت شده در اعتراضات اخیر از وفادارترین دانشجویان به سنت مبارزاتی 16 آذر هستند و ناعادلانه در بازداشت غیرقانونی بسر می‌برند. برای رهایی دانشجویان دربند و همه دستگیرشدگان اعتراضات اخیر از هر کوششی دریغ نکنیم .
گرامی باد یاد و خاطره شهیدان 16آذر
اتحاد سراسری بازنشستگان ایران
16 آذر