جدایی اعتدالگرایان از اصلاح‌طلبان دروغ سال است / خط قرمز ما باید تندروی باشد – غلامعلی دهقان

غلامعلی دهقان، سخنگوی حزب اعتدال و توسعه در گفت‌وگویی با روزنامه آفتاب‌یزد با بیان اینکه “دایره اعتدال‌گرایی و اصلاحات وسیع‌تر از گذشته شده است”، تاکید کرد: درباره نسبت جریان اعتدال و اصلاحات باید گفت، این دو جریان همانند یک روح در دو بدن هستند. ما هم معتقدیم که اصلاح‌طلبان همیشه حامی دولت بوده و هستند و هیچگاه و هیچکس نمی تواند این موضوع را انکار کند.

آقای دهقان، گروهی از اصولگرایان صحبت های اخیرتان را به عنوان اختلاف شما با اصلاح‌طلبان تعبیر کردند و آن را جدایی حزب اعتدال و توسعه و حامیان دولت از اصلاحات می‌دانند. نظرتان در این باره چیست؟

جدایی جریان اعتدال و اصلاح‌طلبان خواب و خیالی بیش نیست جریان اعتدال و اصلاحات در مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری سال 84 به ائتلاف و در انتخابات ریاست جمهوری سال 1392، عملا به اتحاد رسیدند و در حال حاضر این دو جریان، حامیان بیشتری هم دارند، واقعیت این است که دراین میان برخی از اصولگرایان معتدل هم به اتحاد بین اصلاح‌طلبان و اعتدالیون پیوسته‌اند. و یک ائتلاف نانوشته شکل گرفته است. ائتلافی که می تواند مانع از پیروزی تندروها شود.

دایره اعتدال گرایی و اصلاحات وسیع‌تر از گذشته شده است. درباره نسبت جریان اعتدال و اصلاحات باید گفت، این دو جریان همانند یک روح در دو بدن هستند. ما هم معتقدیم که اصلاح‌طلبان همیشه حامی دولت بوده و هستند و هیچگاه و هیچکس نمی تواند این موضوع را انکار کند. آنان که عدم حضور در یک ستاد انتخاباتی را مستمسک یک اختلاف و انشقاق می دانند، فرافکنی می کنند و به این طریق می خواهند از کاه، کوه بسازند، اما سخت در اشتباهند. تفرقه، در بین خود آن هایی است که به دنبال اختلاف افکنی بین اعتدال و اصلاح‌طلبان هستند. اعتدال و توسعه تعامل حداکثری با جریان اصلاحات دارد. حامیان اعتدال و اصلاحات پیروز انتخابات اسفندماه هستند.

اما در مورد ستادهای انتخاباتی اختصاصی هم باید گفت ما در انتخابات ریاست جمهوری 92 ستاد انتخاباتی خود را داشتیم، همان طور که ستاد انتخاباتی روحانی هم اختصاصی و ستاد انتخاباتی اصلاح‌طلبان هم جدا بود اما همگی یکسو و به دنبال یک هدف بودیم و در یک بزنگاه تاریخی، در روزهای منتهی به انتخابات، همه یکی شدیم. بنابراین بزرگنمایی برخی مسائل نشان می دهد، جریانی تلاش داردتا در میان اصلاحات و اعتدال اختلاف ایجاد کند و حال آنکه این نسخه های مخالفین این اتحاد، نسخه های نخ نما شده ای است که نمی‌تواند با بازی های سیاسی کارگر بیفتد.

آیا فکر نمی کنید صحبت های خود شما بود که این بهانه را به دست عده‌ای داد تا به موضوع تشتت بین حزب اعتدال و توسعه با اصلاح‌طلبان بپردازند و از این صحبت‌ها چنان نتیجه‌گیری کنند که بین حامیان دولت با اصلاح‌طلبان اختلاف افتاده است؟ و به نظرتان زمان صحبت‌های اینچنینی از سوی شما در شرایط انتخابات زمان درستی بود‌؟ اینگونه موضع‌گیری باعث بدبینی نمی‌شود؟ اینکه بیایید رسما به حرف یکی از چهره‌های اصلاح‌طلب انتقاد کنید و بگویید به خاطر گفته‌های ایشان ستاد جداگانه‌ای خواهیم داشت؟

ما ستاد انتخاباتی خودمان را همیشه داشتیم و اصلاح‌طلبان هم ساز و کارخودشان را دارند، این موضوع سبب شد که عده‌ای این جدایی ستادها را بسیار بزرگ‌تر از آن چیزی که هست مطرح کنند. مشترکات بین حزب اعتدال و توسعه با اصلاح‌طلبان آن قدر هست که تفاوت‌ها به چشم نیاید، اگر هم نقدی بر برخی داشتم، اختلاف‌نظر در تاکتیک‌ها بوده ولی استراتژی اعتدالیون و اصلاح‌طلبان یکسان است. در حقیقت همان‌طور که آقای «مرعشی» در گفتگو با روزنامه شما، اشاره کردند، حزب اعتدال و توسعه ساز و کار خود را دارد و عضو شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان هم نیست. پس این امر جدایی ستادها طبیعی است. اما متاسفانه برخی موضوع را از زاویه‌ای نگاه کردند که انگار جدایی ستادها یعنی اختلاف. به نظر می رسد در فضایی هستیم که التهابات سیاسی بیشتر هم می‌شود و همین التهابات باعث شد تا برخی چنین برداشتی را تحمیل کنند و اذهان را از واقعیت دور دارند.درواقع رسانه های رقیب سعی کردند که موضوع را به انحراف بکشانند.

از دیدگاه شما اگر فرض را بر جدایی حزب اعتدال و توسعه از اصلاح‌طلبان بگیریم، آیا می‌شود گفت که این به معنی جدایی حامیان دولت از اصلاح‌طلبان است؟ یا بالعکس، به معنی جدا شدن حزب اعتدال و توسعه از حامیان دولت به شمار می‌آید؟

ما معتقدیم که دولت آقای روحانی امروز بیش از گذشته، مقبولیت اجتماعی دارد. چرا که اگر در انتخابات ریاست جمهوری 92، اعتدالیون و اصلاح‌طلبان این پیروزی را رقم زدند، امروز عده ای از اصولگرایان هم به این جرگه پیوستند و با اصلاحات و اعتدال همراه شدند. بنابراین باز هم تاکید می کنم تفکیک ستاد انتخاباتی به معنی جدایی حزب اعتدال و توسعه،ازاصلاح‌طلبان نیست. بلکه ما با یکدیگر همسو هستیم، هر جریان با حفظ موقعیت خود می تواند در رقابت‌ها شرکت کند و این اصلا دلیلی بر جدایی نخواهدبود. الان هم معتقدیم که برخی اصولگرایان معتدل، سمت و سوی خوبی پیدا کرده‌اند و در قضیه برجام یک ائتلاف نانوشته با اصلاح‌طلبان و اعتدالیون داشتند. آن چه اهمیت دارد ایستادگی در برابر جریان تندرو است. هم اکنون هم می گوییم که سه جریان اصلاحات و اعتدال و اصولگرایان معتدل در برخی استان‌ها می‌توانند با یکدیگر هم‌پوشانی‌هایی داشته باشند.

جریان رقیب برای آنکه اختلافات خود را پوشش دهد، بحث جدایی حامیان دولت و اصلاح‌طلبان را مطرح کرده است. اما در شرایط فعلی نوعی اجماع نانوشته بین سه جریان اصلاح‌طلب و اعتدالیون با برخی اصولگرایان میانه انجام شده است.

استراتژی حزب اعتدال و توسعه در حال حاضر به چه شکلی است و هماهنگی که قرار است با اصلاح‌طلبان در انتخابات اسفند داشته باشید چیست ؟چون شائبه ای مطرح است که با توجه به نزدیکی شما با دولت و آقای نوبخت، گفته می شود دولت، یک ائتلاف با آقای لاریجانی را ارجح می داند تا ائتلاف با اصلاح‌طلبان. شما چنین موضوعی را تایید می کنید؟

دولت وظیفه قانونی و ملی بیطرفی در انتخابات و اجرای صحیح آن را برعهده دارد و هیچ گاه دولت‌ها به خودشان اجازه دخالت نمی دهند. اما حزب اعتدال و توسعه به عنوان یکی از حامیان دولت، خط قرمزی دارد و آن عدم پیروزی جریان تندرو و رادیکال کشور است. ما معتقدیم که آرایش سیاسی انتخابات همچنان تغییری نکرده و اگر در این دو سال خوب دقت کنید، بخشی از اصولگرایان که ما آن ها را واقع بین می دانیم به اصلاحات و اعتدال پیوسته‌اند، بنابراین تلاشمان این است تا اگر در شهرستان‌ها، گزینه تندرویی از رقیب وجود دارد اعتدال و توسعه و اصلاح‌طلبان با اصولگرایان میانه به یک گزینه برسند. در تهران هم تمامی تلاش، بر تعامل حداکثری و هم پوشانی هر چه بیشتر با معتدلین عرصه سیاسی کشور است. رویکرد جریان اصلاحات رویکردی اعتدالی، سازنده و رو به جلوست. بنابراین با نگاه عقلانی به کشور، منافع ملی را بیش از گذشته تامین می‌کنیم. حزب اعتدال و توسعه کسی را به کسی ترجیح نمی دهد. معیار ما موضع گیری های افراد و جریانات طی دو و نیم سال گذشته است و به نظر ما، هم اصلاح‌طلبان و هم گروهی از اصولگرایان میانه این عقلانیت را نشان داده‌اند. به‌همین منظور ما خود را به آنها نزدیک می‌دانیم، آنها هم خودشان را به ما نزدیک می‌بینند، البته مرزبندی‌های گذشته وجود دارد و به نظرم این یک نقطه ضعف است. اینکه بگوییم چون ما در یک تشکیلاتی بودیم پس نمی‌توانیم با دیگران تعامل داشته و ائتلاف کنیم.

فراموش نکنیم ما در روزگاری هستیم که می‌توان مرزهای تشکیلاتی را درنوردید و به خاطر منافع ملی به اجماع و حتی ائتلاف مکتوب و نوشته شده رسید. حزب اعتدال و توسعه وظیفه خود می‌داند تا نوعی اجماع بین اصلاحات و اعتدال با برخی اصولگرایان معتدل شکل دهد و فکر می‌کنم که این کار آثار خودش را هم گذاشته است. بخش قابل توجهی از نخبگان هم به این موضوع رسیده‌اند که خط قرمز ما باید تندروی باشد. می‌بینید که اگر امروز اصولگرایان میانه تحت عنوان رهروان شکل می‌گیرند برای رودررویی با همان گروه تندروی مخالفی است که با برجام در مجلس مخالفت کردند و تعدادشان «صدنفر» بود. بنابراین اصلاح‌طلبان و اعتدالیون هم در شرایط فعلی موافق این دیدگاه هستند که نگذارند گروه تندرو وارد عرصه شود.پس ما می توانیم از هر فرد خردگرایی حمایت کنیم.

شما در گفته پرحاشیه قبلی‌تان اشاره کردید که ما در انتخابات شاهد ارائه لیست‌های جداگانه‌ای از اعتدالیون، اصلاحات،اصولگرایان میانه و جبهه پایداری خواهیم بود، آیا گفتن از این لیست‌های جداگانه، با حرفهای امروزتان با ما در تناقض نیست؟

خیر! چون جریان اعتدال و توسعه می‌تواند محمل سه جریان فکری سیاسی کشور باشد و آن حصارها را بشکند و اجماعی را که معتقد است باید در مقابل جریان تندرو شکل بگیرد با لیست خودش ایجاد کند. به‌خاطر داشته باشیم در همه جای دنیا، در مواقع خاص، دولت ائتلافی شکل می‌گیرد، وضعیت خاورمیانه هم در شرایط فعلی وضعیت خوبی نیست، افراطی‌گری در هر یک از اقصی نقاط منطقه به شکل‌های مختلف، خودش را نشان داده است، بنابراین وظیفه عقلا است که از منافع جناحی بکاهند و منافع ملی شان را ترجیح دهند.

اتفاقی که در سال 84 افتاد باید یک درس عبرت باشد، در آن انتخابات گزینه‌های جریان اصلاحات و میانه به میدان آمدند و 17 میلیون رای در آرای اصلاح‌طلبان خرد شد و از آن اختلاف، کسی به پیروزی رسید که در 8 سال گذشته عملکردش را مشاهده کردیم. بنابراین حرف ما این است، که در شرایط فعلی یک نقطه مشترک وجود دارد. آن هم نگاه عقلانی و مبارزه با تندروی است. برای همین ما فکر می‌کنیم شکستن حصارهای تاریخی، سازمانی و تشکیلاتی چندان هم بد نیست، البته اگر پای منافع ملی ایران و آینده مطرح شود.

صحبت شما با آن کسانی که این روزها می خواهند بگویند حامیان دولت از اصلاح‌طلبان جدا شده‌اند، چیست؟

همان‌طور که گفتم اگر در هفته سوم تیر 84 میان اصلاح‌طلبان و اعتدال، ائتلاف شکل گرفته بود، از سال 92، اصلاحات و اعتدال فراتر از ائتلاف گام برداشتند و یک اتحاد را تشکیل دادند. انصراف تاریخی دکتر عارف در نهایت فروتنی و تواضع درانتخابات 92، همیشه در حافظه کشور خواهد ماند. از آنجا که معتقدیم نظام در مرحله استقرار است می‌بایست نگاه عقلانی بر سیاست خارجی و داخلی ایران داشته باشیم. فکر می‌کنیم که دایره اعتدال باید گسترش بیابد. می‌خواهم به کسانی که عدم حضور حزب اعتدال و توسعه در ستاد انتخاباتی اصلاح‌طلبان را بهانه‌ای برای اختلاف سیاسی این دو جناح قرار داده‌اند بگویم که دروغ هم حدی دارد. آنهایی که می‌گویند میان دولت و حامیان آن یعنی اعتدال و اصلاحات اختلافی افتاده است بزرگترین دروغ سال را گفته‌اند. اصلاح‌طلبان و حامیان دولت یکی هستند و از هم جدا نمی شوند.