راننده‌های ما دیگر “کار” ندارند. آنها بیکار شده‌اند. اصلا کاری نیست تا از آن سر باز بزنند و اعتصاب کنند. به خاطر اعتراض به این شرایط، برخی از راننده‌ها در اتوبان بابایی تجمع کردند که با آنها برخورد شد و اقدام آنها را امنیتی دانستند.
رییس اتحادیه کامیون‌دارن تهران ضمن گلایه شدید از مسئولین کشور، اوضاع زندگی کامیون‌داران را وخیم می‌داند. سید حسن هاشمی به “مردم سالاری آنلاین”می‌گوید: راننده‌های ما پول گازوییل ندارند و برای دریافت گازوییل، کارت سوخت خود را گرو می‌گذارند. بچه‌های کامیون‌داران کفش ندارند تا بپوشند. هر روز فشار بر ما بیشتر می‌شود. عملا اوضاع برای کامیون‌دارن به گونه‌ای است که به جهت محدودیت سوخت، فقط 10 روز می‌توانند کار کند.
هاشمی گفت: هیچ قدمی برای ما برداشته نشده است. با استاندار و فرماندار هم صحبت کردیم. با برخی از نماینده‌های مجلس نیز صحبت کردیم. عموما به ما وعده توخالی دادند و هیچ یک از مسئولان به وعده‌های خود عمل نکردند.
وی در خصوص وعده توزیع لاستیک ابزار داشت: مسئولان کشور 6 ماه است که می‌گویند به شما لاستیک می‌دهیم. دریغ از یک جفت لاستیک. به آنها گفته‌ایم اگر لاستیک توزیع نمی‌کنید، به تعاونی‌های ما ارز پراخت کنید تا خودمان اقدام کنیم و لاستیک وارد کنیم. از این طریق می‌توانیم بین کامیون‌داران و بر اساس مدارک آنها لاستیک توزیع کنیم. اما متاسفانه کسی اقدامی در این خصوص انجام نمی‌دهد. مدام امروز فردا می‌کردند.
او ابراز داشت: یکبار می‌گویند کشتی در راه است، یکبار می‌گویند ماشین پنچر شده است. ماه‌ها به ما وعده داده‌اند و کسی هم به وعده‌اش عمل نمی‌کند. اگر به دلیل فرسودگی لاستیکِ کامیون‌ها، اتفاقی برای راننده‌ها رخ بدهد چه کسی پاسخگو است؟ چه کسی به خانواده آنها جواب می‌دهد؟
وی ادامه داد: اکنون راننده‌های کامیون، هر جفت لاستیک را 9 الی 10 میلیون تومان خریداری می‌کنند. فشار زیادی بر زندگی راننده‌ها وارد می‌شود. برخی راننده‌ها برای دریافت و پیگیری توزیع لاستیک به سازمان صنعت، معدن و تجارت مراجعه کرده‌اند. مسئولان این سازمان به راننده‌ها گفته‌اند که سهیمه شما نزد اتحادیه است. این در حالی است که اتحادیه حتی یک حلقه لاستیک هم دریافت نکرده است.
او تصریح کرد: برای پیگیری این ادعای سازمان، به معاون وزیر مراجعه کردیم که در پاسخ می‌گویند، انبار خالی است؛ شما هم به مردم بگویید در دست اقدام است! این پاسخ معاون وزیر است. آیا ما باید به مردم دروغ بگوییم؟ هزار داستان برای توزیع لاستیک درست کرده‌اند. تا کنون از صنف ما حتی یک‌نفر هم نتوانسته است لاستیک دریافت کند.
هاشمی در مورد اعتراض و اعتصاب راننده‌ها گفت: راننده‌های ما دیگر “کار” ندارند. آنها بیکار شده‌اند. اصلا کاری نیست تا از آن سر باز بزنند و اعتصاب کنند. به خاطر اعتراض به این شرایط، برخی از راننده‌ها در اتوبان بابایی تجمع کردند که با آنها برخورد شد و اقدام آنها را امنیتی دانستند. این در حالی است که راننده‌های ما پول گازوییل ندارند و برای دریافت گازوییل، کارت سوخت خود را گرو می‌گذارند. بچه‌های آنها کفش ندارند تا بپوشند. هر روز فشار بر ما بیشتر می‌شود. عملا اوضاع برای کامیون‌دارن به گونه‌ای است که به جهت محدودیت سوخت، فقط ده روز می‌توانند کار کند.
وی در خصوص عملکرد شهرداری در مورد کارت سوخت کامیون‌داران، گفت: در حال حاضر جهت ارائه کارت سوخت، سازمان شهرداری، سایتی را راه‌اندازی کرده است؛ ستاد سوخت نیز سایت دیگری را برای ارائه کارت سوخت راه‌اندازی کرده است. کسی که از طریق سایت شهرداری اقدام کند، می‌تواند 1500 لیتر سوخت دریافت نماید و کسی هم که از طریق سایت ستاد سوخت اقدام نماید 250 لیتر دریافتی خواهد داشت. اما شهرداری خواسته‌های دیگری هم دارد که به هیچ وجه قابل قبول نیست.
او ادامه داد: شهرداری به کامیون‌داران می‌گوید باید از ما جواز بگیرید؛ این در حالی است که صدور جواز اصلا به شهرداری ربطی ندارد و بر اساس قانون، اتحادیه باید جواز مربوطه را ارائه کند. شهرداری بابت صدور جواز، 200 هزار تومان دریافت می‌کند تا راننده بتواند از شهرداری کارت سوخت بگیرد. جدیدا شهرداری برای کامیون‌دارن اجبار کرده که باید باربرگ هم دریافت کنند! با این روال فقط کار کامیون‌دار سخت می‌شود. کامیونی که هر شب قرار است 5 بار جابجا کند از کجا باربرگ بگیرد؟ این دکانی است که شهرداری راه‌اندازی کرده است.
رییس اتحادیه کامیون‌داران تهران در خصوص بیمه کامیون‌داران گفت: اکنون چهار سال است که سایت را مسدود کرده‌اند و نمی‌توانیم راننده‌ای را بیمه کنیم. بیمه تامین اجتماعی ادعا می‌کند که دولت به ما بدهکار است و تا دولت بدهی خود را پرداخت نکند بیمه‌ای برای راننده‌ای در نظر گرفته نمی‌شود. کسی نیست که بگوید شما مگر جزو بدنه دولت نیستید؟ با این اختلافات، فقط راننده ماشین است که ضرر می‌بیند.
هاشمی تصریح کرد: قیمت لاستیک، قطعات و تعمیر موتور 4 برابر شده است. با این اوصاف هزینه و دریافتی راننده‌ها فقط 10 درصد افزایش داشته است. دولت نرخ عوارضی پردیس را 50 درصد افزایش داده است. چرا باید نرخ این عوارضی 50 درصد افزایش داشته باشد، اما دستمزد یک کامیون‌دار فقط 10 درصد افزایش یابد؟ بیش از 400 درصد تورم در قیمت لاستیک و قطعات و تعمیرات اتفاق افتاده است. با 10 درصد افزایش دستمزد چکار می‌توان کرد؟
وی ابراز داشت: ما دیگر نمی‌دانیم باید چکار کنیم. راننده‌ها وقتی حق خود را می‌خواهند با آنها برخورد امنیتی می‌شود. راننده و اتحادیه باید چکار کنند؟ ما مشکلات را به مسئولان منعکس می‌کنیم. آنها باید کاری کنند…