در پاسخ به مطالبات صنفی، زندان های طولانی مدت می دهند که در هیچ کجای دنیا قابل قبول نیست. در فرانسه هراز چند گاهی معلمان و کارگران و رانندگان و دانشجویان اعتراض و اعتصاب می کنند یک روز زندان هم نمی روند
رسول بداقی از اعضای کانون صنفی معلمان ایران در مصاحبه با یورونیوز گفت که پاسخ مسئولان به مطالبات معلم هایی که هفته گذشته دست به اعتصاب و تحصن زده بودند «برخورد چکشی، قهری و امنیتی» بوده و «هیچ یک از مطالبات معلمان برآورده نشده است.»
همزمان حسین تاج، وکیل معلمان زندانی در مصاحبه با یورونیوز گفت که محمود بهشتی لنگرودی و اسماعیل عبدی مشمول آزادی مشروط هستند اما تا کنون به درخواست های او در این خصوص جوابی داده نشده است. او درباره محمد حبیبی، دیگر معلم زندانی هم گفت که موکلش تنها فعالیت صنفی داشته و امیدوار است که حکم زندان او در دادگاه تجدیدنظر نقض شود.
شماری از معلمان مدارس شهرهای مختلف ایران در روزهای ۲۲ و ۲۳ مهر ۹۷ در اعتراض به وضعیت نابسامان اقتصادی، تبعیض، آزادی معلمان زندانی و عدم تحقق خواستهای صنفی معطلمانده در دفاتر مدارس تحصن کردند. در پلاکاردهای معلمان در تصاویری که از آنها در شبکه های اجتماعی منتشر شد درخواستهایی مبنی بر خواهان اعطای حقوق و دستمزد بالای خط فقر، آزادی معلمان زندانی و رفع تبعیض از ساختار نظام آموزشی دیده میشد.
برخورد چکشی با فعالیت صنفی
رسول بداقی، عضو موسس کانون صنفی معلمان اسلام شهر و از فعالان سرشناس صنفی معلمان ایران در مصاحبه با یورونیوز می گوید: «خواسته های ما به چند بخش تقسیم می شود؛ حقوق و معیشت معلمان، آموزش و پرورش رایگان و آموزش و پرورش کیفی مثل کتب درسی، ساختمان مدارس، وسایل آزمایشگاهی و وسایل ورزشی، بیمه دانش آموزان و تغذیه دانش اموزانی که در مناطق محروم هستند. ما به دنبال قدرت هم نیستیم و خواسته های ما فقط صنفی است اما برخورد سیاسی و امنیتی می کنند و به شدیدترین شکل ممکن با فعالیت صنفی برخورد چکشی می کنند.»
در جریان اعتصاب هفته اخیر معلمان ایران، محمدرضا رمضان زاده، دبیر کانون صنفی معلمان خراسان شمالی بازداشت شد و تعدادی از معلمان در کردستان، قزوین، کرمانشاه و همدان احضار شدهاند. عبدالرضا قنبری، محمدصالح شکری و عباس واحدیان دیگر معلمان بازداشت شده هستند.
رسول بداقی، عضو کانون صنفی معلمان می گوید: «در پاسخ به مطالبات صنفی، زندان های طولانی مدت می دهند که در هیچ کجای دنیا قابل قبول نیست. در فرانسه هراز چند گاهی معلمان و کارگران و رانندگان و دانشجویان اعتراض و اعتصاب می کنند یک روز زندان هم نمی روندولی به ما ۱۵ سال زندان هم داده اند فقط چون می گوییم حقوق ما کفاف زندگی ما را نمی دهد، آموزش و پرورش کیفیت ندارد، حقوق دانش اموز رعایت نمی شود و مدارس غیردولتی خلاف قانون است.»
به گفته آقای بداقی هیات حاکمه باید مجری قانون باشد اما قانون شکن شده است. او توضیح می دهد: «اصول ۱۹ تا ۴۴ قانون اساسی، مربوط به حقوق ملت است اما بند به بند به این اصول خیانت می کنند در حالی که قانون اساسی، میثاق ملت و حاکمان است و مشروعیت یک حکومت در این است که قانون اساسی را اجرا کند. فقط برخورد چکشی می کنند و ۲۰ سال است که زبان شان با کانون های صنفی، فقط زبان سرکوب است در حالی که ما هیچ خواسته نامعقولی نداریم. خواست ما زندگی شرافتمندانه و آبرومندانه است. سال ۱۳۸۷ ما رفتیم جلوی وزارت آموزش و پرورش طبق قرار قبلی با آقای علی احمدی، وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی نژاد از قبل گفته بود بیایید ببینیم خواسته های شما چیست. ما به عنوان هیات مدیره کانون صنفی معلمان تهران رفتیم اما ما را دستگیر کردند و بردند زندان. ما به معیشت مان اعتراض داریم چنین جوابی می دهند. ما می گوییم وضعیت آموزش و پرورش بحرانی است، بودجه ندارد و حتی تبدیل به یک بنگاه تجاری شده که دارد از جیب دانش آموز و جیب مردم برای دولت درآمدزایی می کند. ما نزدیک یک میلیون دانش آموز داریم که ترک تحصیل کرده اند و چرا باید بچه ۱۲ ساله باید ترک تحصیل کند؟ من و آقایان عبدی، بهشتی، حبیبی، قنبری، خواستار، مردانی و اسدی و باستان که زندان کشیده ایم آیا گفته ایم که برانداز هستیم؟ گفته ایم که می خواهیم قدرت را در دست بگیریم؟ ما دزدی کردیم؟ اختلاس کردیم؟ به ما بگویند که زندان جای چه کسی است؟ جای کسی که بگوید عدالت را اجرا کنید یا کسی که نابودکننده عدالت باشد و دزدی و اختلاس بکند؟»
خراج به دلیل فعالیت صنفی
رسول بداقی، معلم دبیرستانی در اسلام شهر و عضو موسس کانون صنفی معلمان اسلام شهر است که بیش از ۷ سال در زندان های اوین و گوهردشت زندانی بوده و از آموزش و پرورش اخراج شده است. او می گوید: «بعد از ۲۲ سال خدمت در دورترین روستاهای مملکت، به دلیل اعتراض صنفی مرا اخراج کردند. ۹ سال و نیم است که همکاران من به حساب کانون صنفی معلمان پول می ریزند و ماهی ۳ میلیون تومان، کانون به ما پرداخت می کند. اما من به حکم اخراج اعتراض کردم پذیرفته نشد. در نهایت گفتند شما را بازخرید می کنیم و ۲۲ ماه حقوق می دهیم. ۲۲ ماه حقوق برابر با سالی که من اخراج شدم یعنی ۱۳۸۸ که کلا شود نزدیک به ۱۱ میلیون تومان. من نپذیرفتم و به نمایندگان مجلس، سازمان استخدام کشوری، وزارت آموزش و پرورش و اداره کل تخلفات اداری این وزارتخانه اعتراض کردم، رفتم صحبت کردم گفتند باید توبه نامه بنویسی. من چه کرده ام که توبه بکنم؟ چه جنایتی کرده ام؟ شما کی هستید که از من توبه نامه می خواهید؟»
آقای بداقی می گوید که به دیوان عدالت اداری شکایت کرده و شکایت او در دیوان عدالت اداری در دست بررسی است.
در ۲۰ اردیبهشت سال جاری نیز معلمان در چند شهر ایران همچون تهران، شیراز و کرمانشاه دست به تجمع زده بودند که با دخالت نیروهای امنیتی این تجمع به خشونت کشیده شد و طبق گزارشها شماری از معلمان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. رسول بداقی می گوید که اعتراض معلمان ادامه خواهد داشت.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ۱۸ مهر در بیانیه ای اعلام کرده که «سالهاست فرهنگیان بازنشسته و شاغل به خاطر پایین بودن حقوق و دستمزد در رنجاند و نسبت به کاهش بودجه و سرانهی ناچیز مدارس معترضاند»، در حالی که در پاسخ «نهادهای امنیتی و قوه قضائيه به جای برخورد با دزدان و فاسدان جامعه، معلمان مطالبهگر و عدالتخواه را تهدید، تبعید، انفصال، اخراج و زندانی کرده است.»
معلمان زندانی چه وضعیتی دارند؟
همزمان حسین تاج، وکیل محمد حبیبی، از اعضای هیات مدیره کانون صنفی معلمان ایران که از ۱۲ اسفند ۱۳۹۶ در بازداشت به سر می برد در مصاحبه با یورونیوز می گوید: “علیرغم اینکه علی الظاهر، دادگاه به اقناع رسیده بود و دفاعیات ما مطلوب بود اما تمام اتهامات موکلم، اعم از اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی را با اعمال ماده ۱۳۴ و حداکثر حکم محکوم کردند.”
محمد حبیبی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ۱۰ سال زندان، تحمل ۷۴ ضربه شلاق، دو سال ممنوعیت از فعالیت در احزاب، گروهها و دستههای سیاسی و اجتماعی و همچنین ممنوعیت خروج از ایران محکوم شده است. وکیل او می گوید که پرونده موکلش به ۳۶ تجدیدنظر استان ارجاع شده و این هفته وقت رسیدگی تعیین شده است و اینکه «محمد حبیبی صرفا به مسائل صنفی پرداخته و نه مسائل سیاسی و امیدوار هستیم که بتوانیم رای خوبی از دادگاه تجدیدنظر بگیریم.»
حسین تاج، وکیل محمود بهشتی لنگرودی و اسماعیل عبدی، اعضای کانون صنفی معلمان ایران می گوید که موکلان اش مشمول آزادی مشروط هستند. او می گوید: «آقای بهشتی پس از تشکیل پرونده دوم مجموعا می بایست ۵ سال مدت حبس را تحمل کند. اتهام او موضوع ماده ۶۱۰ از قانون مجازات اسلامی دائر بر اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم امنیتی بود و درحال حاضر در حال گذراندن ایام حبس خود می باشد. اسماعیل عبدی نیز با شرایط و اتهامات مشابه در حال گذراندن مدت محکومیت خویش است. آنها چندین مرتبه درخواست اعاده دادرسی خود را به دیوانعالی کشور تقدیم کرده اند که این درخواست ها رد شده. البته درخواست آزادی مشروط و استفاده از حقوق و امتیازات مربوط به مرخصی های دوره ای و درمانی، آنچنان که بسیاری از متهمان و محکومان از آن بهره مند هستند نیز به دادستانی تقدیم شده است اما تا این لحظه مورد قبول واقع نشده است.»
به گفته او «اسماعیل عبدی طبق نظر متخصص نیاز به مراجعه مستمر به پزشک و به روز رسانی داروهایش دارد و محمود بهشتی نیز می بایست به واسطه مشکلات داخلی بستری و تحت درمان قرار گیرند.»