اگر مشکلات ما صنفی دیده شود و تلاش شود که رفتار و پاسخی منطقی داده شود، وضعیت تا حدود زیادی تغییر خواهد کرد و این همه در گرو به رسمیت شناختن تشکل های مستقل همه گروه ها در کشور است. وقتی با یک معلم برخورد قهری می‌شود این رفتار در عرصه جهانی برای کشور هم بازتاب منفی دارد و هم ایجاد هزینه می‌کند.
در روزهای 22 و 23 مهر ماه با اعلام قبلی، معلمان سراسر کشور برای مطالبات صنفی خود، اعتصاب کردند. طی این دو روز، خبرگزاری های رسمی و روزنامه های داخلی از انتشار خبر این اعتصاب گزارشی منتشر نکردند اما به مدد شبکه های اجتماعی، خبرها و گزارش هایی انتشار یافت. مقامات دولتی نیز در این ارتباط ، سکوت اختیار کردند . خبرهایی دیگری که توسط فعالان مدنی در داخل ایران رسانه ای شد از دستگیری تعدادی از معلمان در شهرهای مختلف کشور، حکایت دارد. محمدرضا رمضان زاده یکی از دستگیر شدگان است. به نظر می رسد گسترده گی احتمالی این اعتصاب، مقامات امنیتی را وادار کرده تا اقدام پیشگیرانه را به عمل آورند و همین امر منجر به دستگیری های اخیر شده است. لازم به تذکر است که تعدادی از معلمان شامل،محمد حبیبی، اسماعیل عبدی، محمود بهشتی لنگرودی از مدت ها قبل در زندان به سر می برند. اما بالاخره این سکوت خبری با دو گزارشی که در روزنامه های همدلی و مستقل انتشار یافت تا حدودی شکسته شد. اینکه پس از پایان این اعتصاب چه دلایلی باعث گردیده تا توجه به خواسته های معلمان رسانه ای شود مشخص نیست. شاید دلایل این امر در روزهای آینده بیشتر مشخص شود. حتی محمود صادقی، نماینده مجلس در اظهاراتی حمایت از خواسته های معلمان را خواستارشد.روزنامه همدلی در گزارش خود نوشت:” در حالی روز گذشته تحصن سراسری معلمان در برخی استان‌ها برای دومین روز متوالی ادامه یافت که بنا به گفته بسیاری از فعالان کانون صنفی معلمان این اعتصاب صنفی است و نباید با آن با رویکردی سیاسی برخورد شود. بنا به اخبار رسیده تحصن سراسری معلمان و فرهنگیان در استان های کرمانشاه، بندرعباس، البرز، همدان، اصفهان، کهگیلویه و بویراحمد، تهران، گیلان، فارس، گلستان، خوزستان، کرمان و… انجام پذیرفت. محمدرضا نیک‌نژاد از فعالان صنفی به همدلی می‌گوید: «مطالبات معلمان روشن است، آنها به تجاری‌سازی آموزش و ایجاد شکاف طبقاتی آموزشی، سامان بخشی حقوق و بیمه معلمان و پرداخت مزد معلمان حق‌التحریری، امنیتی کردن یک تحصن صنفی، موضوع رتبه‌بندی معلمان و… اعتراض دارند. برخورد قهری با معلمانی که خواسته‌های به حق‌شان صنفی و تشکیلاتی است، در شرایط حساس فعلی به نفع کشور نیست و این حق ماست که تشکل مستقل داشته باشیم.» همدلی در ادامه به نقل از،محمد فلاحی رئیس کانون معلمان تهران، نوشت:” کافی است تا درصد افزایش حقوق امسال و نسبت آن با تورم تصاعدی بالا رونده را بررسی کنند تا به قضاوت درستی درباره درستی یا نادرستی اعتراض ما برسند. معلمانی که حق‌التحریر کار می کنند از فصل بهار تا کنون هیچ مزدی دریافت نکرده‌اند.”
فلاحی ادامه می‌دهد:” اگر مشکلات ما صنفی دیده شود و تلاش شود که رفتار و پاسخی منطقی داده شود، وضعیت تا حدود زیادی تغییر خواهد کرد و این همه در گرو به رسمیت شناختن تشکل های مستقل همه گروه ها در کشور است. وقتی با یک معلم برخورد قهری می‌شود این رفتار در عرصه جهانی برای کشور هم بازتاب منفی دارد و هم ایجاد هزینه می‌کند. حق مردم است که بدانند این معلم چه جرمی مرتکب شده است؛ آیا اختلاس کرده آیا صندوق ذخیره فرهنگیان را غارت کرده و… از‌این‌رو به زعم من یکی از راه‌های مقابله با تهدیدات خارجی که در این دوره ابعادی پیچیده یافته تقویت جامعه مدنی و به رسمیت شناختن تشکل‌هاست. آیا اینکه ما می‌گوییم باید جلوی کالایی‌سازی آموزش از طریق خصوصی‌سازی افسارگسیخته را باید گرفت، جرم است؟ مگر یکی از آرمان های انقلاب 57 عدالت و برابری و جلوگیری از شکاف طبقاتی نبود. خب الان با تجاری سازی آموزش شاهد شکاف طبقاتی در نظام آموزشی هستیم. برای این موضوع رجوع کنید به آمار قبولی های دانشگاه‌های معتبر تا ببینید که رتبه های یک رقمی از چه طبقاتی بوده اند.”
همدلی در قسمتی دیگر از گزارش خود، اظهارات محمود صادقی را آورده که می گوید:” قبل از هر چیز باید اعتراض مدنی از سوی سیستم برای همه اقشار و از جمله معلمان به عنوان یک حق ذاتی به رسمیت شناخته شود. این یک پیش شرط ضروری و از ارکان مهم توسعه است که باید هر چه سریع تر بررسی و اجرایی شود. اگر قرار باشد با هر اعتراضی برخوردی قهری شود بی شک آن فریاد به یک بغض فرو خورده تبدیل خواهد شد.” صادقی ادامه می‌دهد: در حالی که معلمان نقشی مهم و اساسی در ساختن جامعه و نیروی انسانی دارند، از لحاظ رفاهی و معیشتی در چند دهه گذشته در تنگنا بوده‌اند و این رویه نه تنها در این دولت که در دولت‌های قبل نیز وجود داشته است.” صادقی در جواب این سوال که،آیا با بخش‌های دیگر حاکمیت برای به رسمیت شناختن حق تشکل‌یابی معلمان و پیگیری وضعیت معلمان بازداشتی رایزنی داشته‌اید، پاسخ داد:” بله من به شخصه از اولین روزهای ورودم به مجلس چنین رویکردی را اولویت کارم قرار دادم نه تنها من که همه اعضای کمیسیون آموزش چنین کردند. یادم می‌آید یکی از شرط‌هایم به دانش آشتیانی این بود که قبل از هرچیز حق اعتراضات صنفی و تشکل یابی معلمان به رسمیت شناخته شود. فکر می‌کنم در چند سال گذشته پیشرفت‌هایی داشته‌ایم اما هنوز به نتیجه مطلوب نرسیده ایم.” روزنامه مستقل نیز گزارشی در این ارتباط دارد و می نویسد:”بحرانی تر شــدن نــرخ تورم و کاهش قــدرت خرید معلمان از یک ســو و پایین آمدن کیفیت ارائه خدمات آموزشی از سوی دیگر، موجب شد که شورای هماهنگی تشــکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور، از معلمان بخواهد در اعتراض به ادامه دار شدن روند موجود، برای دو روز متوالــی در روزهای 22 و 23 مهرماه از رفتن به کلاس های درس خودداری کنند. این اعتراض صنفی در روز نخست یعنی یکشــنبه 22 مهرماه با اســتقبال جمع زیادی از معلمان در شــهرهای مختلف کشور همراه شد. عکس ها و تصاویر ارســالی به شــبکه های اجتماعی فرهنگیان نشــان می داد که معلمان، با نشســتن در دفاتر مدارس از رفتن به کلاس های درس خــودداری کردند و با در دست داشتن پلاکاردهایی ضمن حمایت از این حرکت صنفی، اعتراض خود را نســبت به شرایط به گفته آنها نامطلوب آموزشی اعلام کردند. آنچنان کــه برخی فعالین صنفــی می گویند، گرچه کارشــکنی ها و اعمال محدودیت هایــی هم در برخی مدارس بــرای جلوگیری از برگــزاری اعتراض صنفی انجام شده اما در پاره ای از موارد مدیران مدارس هم با اعتراض صنفی معلمان همراه شده اند.”این روزنامه در ادامه به نقل از،جعفــر ابراهیمــی فعال صنفــی و بازرس شــورای هماهنگی تشــکل های صنفی فرهنگیان سراسرکشور که متشــکل از چند تشکل بزرگ صنفی معلمان است، در ارتباط با ابعاد ایــن اعتراض بزرگ صنفی، نوشت:” از ســاعت 8 صبح امــروز تعداد زیادی از معلمان در شهرها و استان های مختلف از خراسان، یزد، اصفهان، تهران، ایلام، کردستان، کرمانشاه، خوزستان، سیستان وبلوچستان دست به اعتراض زدند و در برخی از مناطق مثل روانسر، جوانرود، سقز، سرپل ذهاب و نقاطی از این دست اعتراضات گسترده تر بوده است. شــرایط ســخت اقتصادی و مطالبات محقق نشده معلمــان، از دلایل اصلی این اعتــراض بزرگ صنفی بود.” او می گوید: “واقعیت این اســت که این اعتراضات به تشکلهای صنفی تحمیل می شود. قرار بود برای 13 مهر ماه، همایشی برای بررسی و بیان مشکلات صنفی فرهنگیان داشته باشــیم و این همایش ها را در ادارات آموزش وپرورش اســتان ها و با حضور مسئولین برگزار کنیم اما هیچ همراهی از سوی دولت صورت نگرفت. ایــن برخلاف ادعایی اســت که پارســال دولت در خصوص حمایت از تشــکل ها و همراهی با آنان مطرح می کرد. همین مسائل و نادیده گرفتن مطالبات معلمان باعث می شــود، که اعتراض ها به این ســمت و ســو کشیده شود. ما طرفدار این شــرایط نیســتیم. همانطور که گفتم شرایط مذکور به ما تحمیل می شود. ما معلمانی هستیم کــه بیش از هر چیزکلاس درس و دانش آموزان مان را دوست داریم و این شــرایط که امروز شاهدش هستیم نتیجــه عدم توجه به مطالبات صنفی معلمان و نشــان دهنده تشدید دغدغه های معلمان نسبت به شرایط غیر اســتاندار آموزشی و افزایش فشــارها بر فعالین صنفی معلمان است.
دو گزارش بالا به روشنی نشان می دهد اعلام اعتصاب با حمایت گسترده ای از سوی معلمان مواجه شده است و نتیجه چنین وضعیتی را باید بسیار مثبت تلقی کرد. صحبت هایی که در بالا از طرف فعالین معلمان در رابطه با مطالباتشان، اظهار شده است، نشان دهنده آگاهی کامل و ستودنی معلمان می باشد. آنها از یک طرف به بیان معضلات و مشکلات خود پرداخته اند، از طرف دیگر برای تحقق آن راه کاری عملی متکی به نیروی اجتماعی را پیاده کرده اند و در نهایت اینکه با موشکافی علل این وضعیت، نهادهای مسئول و تصمیم گیر را با وضعیت چالش برانگیز مواجه کرده اند. همانطور که سابقه حاکمیت در رابطه با فعالان مدنی نشان می دهد، گزینه سرکوب، مقدم ترین اقدام حاکمیت بر علیه معلمان میهن خواهد بود. دستگیری های قبلی و جدید این ادعا را تایید می کند. اما جنبش فرهنگیان میهن جنبشی نیرومند است و نزدیک به یک میلیون نفر را شامل می شود. خوشبختانه فرهنگیان میهن از امتیاز برجسته ای برخوردار هستند و آن اینکه از تشکلی برخوردار هستند که به مدد شبکه های اجتماعی قادر است سازمان دهی اعتراضات آتی را در صورتی که مطالبات آنان صورت تحقق نگیرد را مهیا کند. چنانچه پیگیری این مطالبات با هوشیاری دنبال شود، حکومت علیرغم میل باطنی اش، قادر به سرکوب کردن آن نیست. فرهنگیان میهن در گذشته نیز اعتراضات و تجمعات گوناگونی را داشته اند اما اعتصاب اخیر نقطه درخشان آن باید تلقی شود. قدرت یابی این جنبش ها که متکی بر نیروهای مردمی استوار است، میهن ما را از گزند نیروهای ارتجاعی در خارج از کشور، مصون می سازد.