قصورات و افاضات آقای حسن قاضیزاده هاشمی در مورد فرایند درمان و تامین داروی مردم در حالی صورت میگیرد که در اصل 29 قانون اساسی به لزوم تامین خدمات بهداشتی از سوی دولت تاکید شده است.
در جستجوگر گوگل وقتی “سخنان جنجالی” را جستجو کنید، در لیست پیشنهادی گوگل سخنان جنحالی وزیر بهداشت، اولین پیشنهاد گوگل است. او که زمانی خود را دغدغهدار درمان مردم مینامید اکنون به جایی رسیده که نمک به زخم مردم میپاشد.
به گزارش “مردمسالاری آنلاین” چندی پیش وزیر بهداشت دولت حسن روحانی، در گفت و گویی و در پاسخ به نبود داروهای بیماران اس.ام.ای در کشور گفت: آیا مردم حاضرند برای دو – سه سال طول عمر بیشتر یک نفر، یک میلیارد تومان در سال هزینه کنیم؟
سخنان قاضیزادههاشمی به گونهای بود که تلویحا بهصرفه نبودن زنده ماندن این بیماران را تایید میکرد. وزیر بهداشت دولت دوازدهم در ادامه این گفتگو میگوید این بیمارها طول عمر پایینی دارند که این دردناک است؛ اما به هر حال در برخی خانوادهها اتفاق میافتد.
وزیر بهداشت جمهوری اسلامی در ادامهی گفتههای خود از واماندگی وزارت بهداشت در تامین نیازهای دارویی مردم ایران پرده برداشت و گفت: من الان ماندهام که شیر خشک تامین کنم، واکسن تامین کنم، داروی شخصی که حیاتش در طول زمان به یک دارو وابسته است را تامین کنم و یا شخصی که که دارو ممکن است دو سال به طول عمر او بیفزاید؟
قصور در قصارات آقای وزیر
این بار اول نیست که فرمایشات آقای قاضیزاده هاشمی خبرساز میشود. او چندی پیش ضمن دیدار رو در رو با مردم حین شنیدن گلایه مردم از هزینه بالای فیزیوتراپی، به گلایهکننده گفت: خودت که مالیدن بلدی؛ پس خودت بمال! هاشمی علاوه بر مالیدن، استفاده از حوله گرم به جای فیزیوتراپی را هم تجویز کرده بود. با این اوصاف ضمن شدت گرفتن انتقادات از وزیر بهداشت، هر چند که انتظار عذرخواهی وزیر میرفت، اما او در توجیه استفاده از “مالیدن” گفت، از واژهای فارسی به جای واژه “ماساژ” استفاده کرده است.
البته این ادبیات وزیر بهداشت با واکنش جامعه فیزیوتراپ کشور مواجه شد و پای همسر و مادر همسر آقای وزیر نیز به میان آمد که اگر فیزیوتراپی صرفا مالش است، پس مادر همسر گرامی که دوران فیزیوتراپی را طی میکنند، توسط همسر محترمه مالش داده شود.
چندی پیش هم این وزیر رزمنده دولت دوازدهم ضمن شدت گرفتن انتقادات علیه دولت و اوضاع بد اقتصادی گفته بود “فعلا مدیریت همین و وضعیت همین است”، “مردم رای دادهاند و باید تحمل کنند.” قاضیزاده هاشمی با بیخود دانستن انتقادات مردم ادامه داد: شما مردم رای دادهاید، رییس جمهور و مجلس انتخاب کردهاید و آنان نیز وزیر و مدیر انتخاب کردند. پس بیخود اعصاب و روح و روان همدیگر را آزار ندهیم؛ فعلا همین هستیم.
خاطرنشان میشود که آقای حسن قاضیزاده هاشمی در دولت یازدهم یکی از چهرههای موجه و مورد تایید جامعه، دولت و مسئولین کشوری بود. تا جایی که در برههای از زمان با توجه به توان مدیریتی او و دغدغههای اجتماعیاش از او به عنوان نامزد انتخاباتی یاد میشد.
یادش گرامی…
رفاه در قانون اساسی
قصورات و افاضات آقای حسن قاضیزاده هاشمی در مورد فرایند درمان و تامین داروی مردم در حالی صورت میگیرد که در اصل 29 قانون اساسی به لزوم تامین خدمات بهداشتی از سوی دولت تاکید شده است. در این اصل به تامین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیکاری، پیری… نیاز به خدمات بهداشتی درمانی و مراقبتهای پزشکی تاکید شده و دولت را موظف به تامین این مهم کرده است. بر اساس اصل 29 دولت موظف است از محل درآمدهای حاصل از مشارکت مردم، خدمات و حمایتهای مذکور را تامین کنذ.
در اصل 29 قانونی اساسی به هیچگاه از “مالش” و “به صرفه نبودن هزینه برای بیماران” سخن به میان نیامده است. سخنان جناب وزیر بهداشت مبنی بر به صرفه نبودن هزینه برای بیماران ام.اس.ای در حالی صورت میگیرد که عموم درآمدهای نظام تصمیمگیری از طریق نفت و گاز و مالیات به دست میآید.
اخلاق در غرب و در اسلام
نوع برخورد مسئولان کشور و اخیرا وزیر بهداشت با دردهای مردم، ایجاب میکند که قیاسی با مردمان سایر کشورهایی داشته باشیم که از اخلاق اسلامی بی بهره هستند. همانهایی که به قول سنتیهای ما “نمیدانند قبله کجاست.” با منطق و قیاس آقای وزیر بهداشت باید بسیاری از مراکز کشورهای غربی و حتی شرقی، به جهت اینکه برای افرادی که آیندهای ندارند و ممکن است به زودی دار فانی را وداع گویند، تعطیل شوند. با این اوصاف انسانیت حکم میکند که دوا و درمان و رسیدگی به امور این انسانها ادامهدار باشد. ضمن مقایسه تفکر مسئولان جمهوری اسلامی با تفکر غربیها در باب تامین دارو جهت ادامه حیات، به این جملهی مشهور و تاریخی محمد عبده بروجردی میرسیم “رفتم غرب اسلام را دیدم اما مسلمان ندیدم. برگشتم به شرق مسلمان دیدم اما اسلام ندیدم.”
با تفکر آقای وزیر بهداشت باید از همان ابتدا هزینهای برای آقای استیون هاوکینگ هم صورت نمیگرفت. چرا که او به زودی میمرد یا اینکه هزینه درمان او زیاد یا هزینه نگهداری او کمرشکن است. اما جامعه غرب این برخورد را با مرحوم هاوکینگ نکرد. بعدها و ضمن ادامه حیات این شخص فواید ماندگاری او بر همگان مشخص شد. این است که برخی مسئولان کشور فقط تا نوک بینی خود را میبینند. حتی اخلاق سکولاریزه شده که جامعهی اسلامی ما از آن گریزان است، حکم و کلام قاضی هاشمی را نمی پذیرد؛ اسلام که جای خود دارد.
واکنش فضای مجازی به سخنان وزیر بهداشت
فضایی را که کاربرانِ فضای مجازی در قبال سخنان غیر معقول حسن قاضیزاده هاشمی ایجاد کرد ستودنی است. وجود این نوع واکنشها نشان از این دارد که مردم ضمن حضور در پای صندوق رای، مطالبه هم خواهند داشت. اینگونه نیست که کاغذ پارهای در صندوقی پلاستیکی ریخته شود و آدمی بیرون آید و همه چیز تمام شود. مسئولان باید پاسخ بدهند.
برخی از پیامهای مردم به قاضیزاده از این قرار است:
– این حرف در کشوری زده شده که 24 میلیون یورو به دو نفر دادن که وجود خارجی ندارن.
– به نظر شما کسی که انقدر رک و بیپرده میگه نمیصرفه جون بیمار رو نجات داد آیا شایستگی وزیر بهداشت بودن که هیچ، شایستگی عنوان پزشک رو داره؟
– حقیقتا تا وقتی بودجههای میلیاردی موسسات مذهبی و تبلیغاتی پرداخت میشه، هیچ کدوم از مسئولان محترم و غیر محترم حق ندارن در مورد وضع دارو و درمان بهانه کمبود بودجه بیارن.
– مردم مطمئنا راضی هستن این پول خرج درمان هموطنش بشه تا خرج کشورهای دیگه. راضی هستن در سیستم درمانی خرج بشه بجای اینکه اقایون چندین هزار میلیارد اختلاس کنند.
سخن آخر
آقای “حسن هاشمی فریمانی” باید در انتخاب کلمات و جملات خود دقت به عمل آورد؛ البته نه آن دقتی که در اتاق عمل برخی از پزشکان رخ میدهد و حین عمل جراحی، چالش میآفرینند و پنس و قیچی در شکم بیمار جا میگذارند.
آقای هاشمی باید آنقدر با مردم همراهی کنند که بعد از مرگشان و حین نماز میت بر جنازهشان، جمله “ما جز خوبی از ایشان ندیدیم” حذف نشود…