بحث مذاکره با آمریکا با توجه به شرایط جاری کشور، در محافل بزرگ و کوچک مجلس مثل همه جای کشور مورد گفتگوست. برخی نمایندگان هم درباره استفاده از ظرفیت رفراندوم اظهار نظر کرده‌اند. من هم در مجلس زمزمه‌هایی می‌شنوم.
فرارو- بعد از پیشنهاد رئیس جمهور آمریکا برای مذاکره بدون پیش شرط با ایران، واکنش‌های متعددی نسبت به این موضوع نشان داده شد. اما در همان ابتدا به نظر می‌رسید که مجلس شورای اسلامی خیلی مخالفتی با این موضوع ندارد. محمود صادقی نماینده مردم تهران در همین باره توئیتی کرد و نوشت: در گفتگو‌های دو و چند نفره نمایندگان در مجلس موضوع مذاکره با آمریکا بسیار مطرح بود؛ تعداد قابل توجهی از نمایندگان، امکان مذاکره را با رعایت سه اصل موردنظر رهبری برای سیاست خارجی، یعنی عزت، حکمت و مصلحت منتفی نمی‌دانند. او در گفتگو با فرارو از فضای کلی مجلس نسبت به مذاکره با آمریکا سخن می‌گوید. او در این گفتگو به پیشنهاد رفراندوم که بعضا در این رابطه مطرح شده است می‌پردازد. در ادامه این گفتگو را می‌خوانید.
آقای صادقی بعد از آنکه ترامپ از مذاکره بدون پیش شرط با ایران صحبت کرد شما در توئیتر گفتید نمایندگان زیادی با رعایت سه اصل عزت، حکمت و مصلحت با مذاکره مخالف نیستند. حالا که چند روز روز می‌گذرد اولا بفرمایید فضای مجلس نسبت به این موضوع تغییری داشته است؟
آمریکا با خروج از برجام دست به یک پیمان شکنی زده و خلاف آشکار حقوق بین الملل، تعهد خود را نقض کرده است. نقض برجام خودش بزرگترین پیش شرط است؛ بنابراین دولت برای تداوم برجام باید از طریق ساز و کار‌هایی که در برجام هست از دولت آمریکا شکایت کند. اما خود بحث مذاکره با آمریکا با توجه به شرایط جاری کشور، در محافل بزرگ و کوچک مجلس مثل همه جای کشور مورد گفتگوست. برخی نمایندگان هم درباره استفاده از ظرفیت رفراندوم اظهار نظر کرده‌اند. من هم در مجلس زمزمه‌هایی می‌شنوم. دغدغه همه این است که باید کاری کرد. اینکه چگونه اقدام شود که در درجه اول، عزت ملی خدشه دار نشود، جای گفتگو دارد. اما آنچه که خیلی‌ها بر روی آن اتفاق نظر دارند، این است که مجلس باید یک ابتکار عمل و چاره اندیشی صورت بگیرد.
شما هم معتقدید آمریکا اول باید به برجام برگردد بعد صحبت مذاکره شود؟
بر روی این قضیه دستگاه دیپلماسی باید فکر کند و تصمیم بگیرد. اما به نظر من همینطور است. از نظر حقوق بین الملل، هر دولتی که بر سر کار می‌آید باید به تعهدات بین‌المللی دولت قبل پایبند باشد. حتی اگر تغییر رژیم هم اتفاق بیفتد رژیم جدید جانشین تعهدات رژیم قبل است. جمهوری اسلامی هم نسبت به تعهدات رژیم پهلوی مثل منشور سازمان ملل، عهدنامه الجزایر و … متعهد است.
در ارتباط با آمریکا چطور؟
در ارتباط با آمریکا هم همینطور بود. چیزی که مبنای شکایت ایران در لاهه قرار گرفت عهدنامه مودت بود که در ۱۹۵۵ به امضا رسید. آن عهدنامه به قوت خود باقی است و اتفاقا حقوقدانان بر مبنای همان در دیوان لاهه شکایت کرده اند. می‌خواهم بگویم این یک قاعده حقوق بین الملل است که این تعهدات تداوم پیدا می‌کند. مگر اینکه سازو کار‌هایی وجود داشته باشد که بر اساس آن‌ها امکان خروج از یک معاهده وجود داشته باشد. صحبتم این است که وقتی ترامپ زیر توافق قبلی دولت آمریکا می‌زند، چه تضمینی وجود دارد که اگر ما با او به توافق برسیم، رئیس جمهور بعدی آمریکا زیر آن نزند؟ پس طرف مقابل ما باید از جهت پایبندی به تعهدات بین المللی قابل اعتماد باشد که بتوان با او مذاکره کرد. وگرنه اصل مذاکره در ایران تابو نیست. نظام جمهوری اسلامی با آمریکا بار‌ها در خصوص مسائل منطقه‌ای و همچنین در مساله هسته‌ای مذاکره کرده است.