اعتصابهای کارگری در کشورمان که از سال گذشته روند افزایشی گرفته، مدتی است به شکل فراگیر، راه آهن کشورمان را هم در برگرفته است. تجمعهایی پراکنده از کارگرانی که اغلب چندماه حقوق معوق دارند و زندگی برایشان دشوار شده است. پراکنده اما به شدت پرشمار و نگران کننده.همزمان با فلج شدن خدمات عمومی در فرانسه با اعتصاب عمومی، در کشورمان اعتصابهایی جریان دارد که اگرچه بسیار کوچکند و محدود، اما شمارشان روز به روز در حال افزایش است.
به گزارش قانون به نقل از تابناک، اعتصابهای کارگری در کشورمان که از سال گذشته روند افزایشی گرفته، مدتی است به شکل فراگیر، راه آهن کشورمان را هم در برگرفته است. تجمعهایی پراکنده از کارگرانی که اغلب چندماه حقوق معوق دارند و زندگی برایشان دشوار شده است.
درست مانند پرسنل نگهداری خط راه آهن «خوشاب»، «سرخس» و «نیشابور» (استان خراسان رضوی) که طی دیروز و امروز در اعتراض به پرداخت نشدن ۴ ماه حقوق عقب افتاده خود مقابل فرمانداری شهرهایشان دست به تجمع زدند. تجمعی که البته از فرجام آن اطلاعی در دست نیست.
درباره تجمعهایی سخن میگوییم که شمار حاضران در آنها اندک است، اما نشان میدهند که چه اندازه مشکل بزرگ شده که چارهای جز تجمع برای جلب توجه مسئولان به آن و تلاش برای حل مشکل، باقی نمانده است. مشکلاتی که بی شک حقوق معوق تنها یکی از آنهاست نه همه شان.
به عبارت بهتر، اگرچه “حقوق معوق” ریشه بسیاری از اجتماعات و اعتصابات کارگری در ماههای اخیر است، اما جز آن، عوامل فراوان دیگری هم در شکل گیری اعتراضات نقش ایفا میکنند. مانند عواملی که موجب شده راه آهن با تمام توان فعالیت کند، اما حقوق پرسنلش به تعویق بیافتد.
وضعیتی که کم و بیش در جاهای دیگر نیز دیده میشود. مثلا در تراورس گلستان-گرگان که سه چهار روز پیش، شنبه ۲۹ اردیبهشتماه، کارگرانش در اعتراض به عدم دریافت حقوق و واریز نشدن حق بیمه، در برابر دفتر شرکت تجمع کردند.
کارگرانی که پیش از ایشان، همتایانشان در شرکت تراورس راه آهن مشهد، روز دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ۹۷ دست به اعتصاب زده بودند. آن جا هم به دلیل حقوق عقب افتاده و وضعیت وخیم معیشتی. تجمعی که مقابل ساختمان ایستگاه راهآهن مشهد برپا شد و جان کلام شرکت کنندگان در آن، این بود:
«چندین سال است که وضعیت شغلی و پرداخت مطالباتمان مشخص نیست. دو ماه و نیم دستمزد عقب افتاده به همراه بیمه طلب داریم در این حال وضعیت بیمه تکمیلیمان مشخص نیست.»
همزمان با اعتصاب کارگران راه آهن در مشهد (یعنی روز دوشنبه۲۴ اردیبهشت۹۷) کارگران راه آهن اصفهان هم در اعتراض به چهار ماه حقوق عقب مانده، پرداخت نشدن هزینه بیمه تامین اجتماعی و بیمه خدمان درمانی و مسائلی از این دست. مثل کسر مبلغ بیمه تکمیلی از کارگران در هر ماه و واریز نشدن به حساب بیمه!
دو روز پیش از اعتصاب در مشهد مقدس و اصفهان، در روز شنبه، ۲۲ اردیبهشت ۹۷، حدود پنجاه نفر از کارگران راهآهن زنجان در مقابل ساختمان استانداری دست به اعتصاب زدند و چهار ماه حقوق معوق و ۱۱ ماه بیمه رها شده شان را مطالبه کردند.
همزمان با اعتصاب زنجان، کارگران شرکت تراورس و خط ابنیه راه آهن در اسلامشهر هم در اعتراض به پرداخت نشدن ۴ ماه حقوق عقب افتاده خود از رفتن به سر کار خودداری کردند. اعتراضی که نشان میدهد تا چه اندازه به ستوه آمده اند.
تجمع اعتراضی کارگران راه آهن آذربایجان شرقی در تاریخ ۲۰ اردیبهشت، تجمع دیگری است که راه آهن کشورمان در این بازه کوتاه به خود دیده است. اعتراضی که این بار نه بابت حقوق و بیمه معوق، که در اعتراض به واگذاری به بخش خصوصی و نداشتن امنیت شغلی بود. با این ملاحظه که این کارگران نیز نسبت به تاخیرها در پرداخت حقوق و امثال آن اعتراض داشتند.
سلسله اعتراضهایی که دست کم در دو هفته اخیر، ۹ بار تکرار شده است. تکراری پرشمار که نشان میدهد حال راه آهن کشورمان خوش نیست، اما نه این حال ناخوش و نه اعتصابهای پرشمار، هیچ کدام نتوانسته اند مسئولان را وادار به واکنش نمایند.