با پایان یافتن مذاکرات هسته ای و احتمال تمرکز دولت بر باز کردن فضای سیاسی و پرداختن به مطالبات مدنی مردم، بخشی از نیروهای امنیتی در پروژه ی تعریف شده ای برای امنیتی کردن بیشتر فضای سیاسی، اقدام به بازداشت تعدادی از روزنامه نگاران کشور کردند. اتاق فکرهای سپاه علیه نیروهای غیر اقتدارگرا شروع به فعالیت کرده و با توجه در پیش بودن انتخابات اسفند ماه در تلاش اند تا طیف وسیع دیگری از فعالان سیاسی را با استفاده فیلتر شورای نگهبان و با اتهام واهی “نفوذی” حذف کنند.
همانگونه که از قبل پیش بینی می شد با پایان یافتن مذاکرات هسته ای و احتمال تمرکز دولت بر باز کردن فضای سیاسی و پرداختن به مطالبات مدنی مردم، بخشی از نیروهای امنیتی در پروژه ی تعریف شده ای برای امنیتی کردن بیشتر فضای سیاسی، اقدام به بازداشت تعدادی از روزنامه نگاران کشور کردند.
بازداشت روزنامه نگاران به بهانه وابستگی به رسانه های خارجی و ارتباط با سازمان های جاسوسی غرب مساله تازه ای نیست. طی سال های گذشته تاکنون بارها موج بازداشت روزنامه نگارانی که همسو با جریان اقتدارطلب نیستند، به راه افتاده است. تجارب گذشته حاکی از آن بود که در این موج ها جمعی از روزنامه نگاران در حبس می شدند اما هیچ گاه مدارک محکمه پسندی برای اثبات ادعای ماموران امنیتی ارائه نمی شد.
اما این بار بخش امنیتی سپاه پاسداران به طور علنی وارد صحنه شده و در حالی که هنوز ساعاتی از بازداشت روزنامه نگاران نگذشته بود، یک مقام امنیتی که در بازجویی های برخی از زندانیان سیاسی نیز نقش بارزی داشت، با حضور تلفنی در سیمای جمهوری اسلامی در صدد توجیه این اقدام محیرالعقول خود برآمده و ادعا کرد برای شناسایی و بازداشت این خبرنگاران دوسال است که برنامه ریزی کرده اند.
سه سال پیش، وقتی وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه اقدام به دستگیری تعدادی از خبرنگاران کردند، دو تن از کارشناسان رسانه ای همراه با رسانه های اصولگرایان که دستی در روزنامه نگاری و مطبوعات داشتند، به سیمای جمهوری اسلامی دعوت شدند تا به معرفی ابعاد نفوذ رسانه های غربی به خصوص بی بی سی در میان برخی روزنامه نگاران بپردازند. آنها مدعی شدند که بی بی سی و صدای آمریکا رسانه نیستند بلکه یک سیستم امنیتی در پوشش رسانه هستند.
اما این بار گویی حتی کارشناسان رسانه ای اصولگرا هم حاضر به قبول این مسئولیت نشده اند که کارشناس امنیتی معاونت اطلاعات سپاه ناچار شده است برای اولین بار در یک گفت و گوی زنده تلویزیونی شرکت کند و درباره موج بازداشت های اخیر در جامعه روزنامه نگاران ایران توضیح دهد و مدعی شود که با این کار، با نفوذ فرهنگی بیگانگان مقابله شده است!
تهاجم فرهنگی، فتنه و نفوذ فرهنگی از کلیدواژه های تکراری رهبری برای حذف رقیب از صحنه سیاسی بوده است که هر از گاهی با تمسک به آنها تعدادی از فعالان سیاسی، مطبوعاتی و مدنی بازداشت و روانه زندان می شوند.
شب گذشته هم، در برنامه گفت و گوی ویژه خبری شبکه دو سیما، فردی که خود را عاصف می نامید، با عنوان کارشناس سازمان اطلاعات سپاه به صورت تلفنی در برنامه حاضر شد. او در این برنامه مبدع دو واژه جدید در اتهام زنی بود و با تکرار اصطلاحات “ادراک سازی” و “اولویت سازی” ادعا کرد که مجموعه ای از مجرب ترین فعالان رسانه ای اپوزیسیون خارجی و داخلی در یک فرآیند پیچیده هرمی! در تلاش برای شبکه سازی در میان رسانه های داخلی بوده اند.
این در حالی است که هر کسی با الفبای جامعه شناسی و فرهنگ آشنایی داشته باشد، می داند در جامعه ای که میزان مطالعه مردم به کمتر از سه دقیقه در روز هم نمی رسد، رسانه های مکتوب قادر به تغییر مهمی در ساختار فرهنگی و فکری جامعه نیستند. گسترش روزافزون شبکه های اجتماعی، دسترسی وسیع مردم به کانال های ماهواره ای، ارتباطات وسیع شهروندان با سایر کشورهای جهان و افزایش فزاینده ورود توریست به کشور همه از عواملی است که منجر به تغییر شیوه زندگی و تغییر اولویت های مردم و جامعه شده است و در این میان رسانه های مکتوب شاید کمترین نقش را داشته اند. اما این مامور امنیتی سپاه با استفاده از تریبونی به بزرگی سیمای جمهوری اسلامی مدعی شد که برخی نشریات تلاش می کردند سبک زندگی خانواده ها را تغییر دهند!
اینگونه کلی گویی ها و ادعاهای بدون سند و پشتوانه در میان مقامات امنیتی مساله تازه ای نیست. وقتی در سال ۸۸ طیف وسیعی از فعالان سیاسی با ادعای “انقلاب رنگی” و سپس اصطلاح جدید “کودتای مخملی” بازداشت و زندانی شدند، حتی برخی از بازجوها نمی دانستند انقلاب رنگی چیست و مربوط به کدام کشورهاست؛ تا آنجا که بعدها ناچار شدند به واژه “فتنه” پناه ببرند تا بتوانند سایر سناریوهای تخیلی خود را زیر چتر این اتهام پیگیری کنند.
در بخش خبری شب گذشته، مثل همیشه، این مقام امنیتی به پول های خیالی که از سال ۷۶ تاکنون از آن صحبت می شود پرداخت و مدعی شد که نوع دریافت مبالغ و پول ها از خارج از کشور، از طریق صرافی ها و عناصر محدود و برخی افراد خاص تزریق می شد تا توسط تئوریسین های امنیتی سرویس های اطلاعاتی غرب، این شبکه برای ادراک سازی افکار عمومی و تشکیل شبکه های سازماندهی شده داخل کشور ایجاد شود.
بر اساس این ادعا، این فرآیند با طراحی و بودجه ریزی پنهان از طریق سرویس های جاسوسی آمریکا و حمایت های دستگاه دیپلماسی انگلیس پشتیبانی می شد.
پول هایی که این مقام امنیتی به آن اشاره کرده، پیش از این هم بارها از سوی امامان جمعه، دبیر شورای نگهبان، روزنامه کیهان و برخی مقامات عالی رتبه نظام مورد اشاره قرار گرفته، ولی هیچ وقت مدرکی برای اثبات این ادعاها ارائه نشده است.
تکرار واژه نفوذ در میان اخبار و گزارش های دو روز گذشته در مورد بازداشت خبرنگاران از نکات قابل توجه دیگری است که از سوی کارشناسان امنیتی شب گذشته نیز بارها تکرار شد. البته با نگاهی به اظهارات انجام شده طی چند هفته گذشته می توان دید که انحصارطلبان و اقتدارگرایان به طور هماهنگ در سخنان خود از کلید واژه “نفوذ فکری، فرهنگی و سیاسی دشمن” استفاده کرده و با این ترفند در صدد حذف باقی مانده نیروهای اصیل و فعالان سیاسی و مدنی هستند.
شش سال پس از جنبش سبز و حوادث بعد از آن و شکست تمامی داستان های تخیلی اتاق فکر سعید امامی ها و سردار مشفق ها، اینک دوباره اتاق فکرهای سپاه علیه نیروهای غیر اقتدارگرا شروع به فعالیت کرده و با توجه در پیش بودن انتخابات اسفند ماه در تلاش اند تا طیف وسیع دیگری از فعالان سیاسی را با استفاده فیلتر شورای نگهبان و با اتهام واهی “نفوذی” حذف کنند. توپخانه اقتدارگرایان این بار اما علاوه بر آیت الله هاشمی رفسنجانی، دولت منتخب مردم را نیز هدف قرار داده است.
پس از مذاکرات هسته ای، آیت الله خامنه ای ضمن حمله مستقیم به روحانی و انتقاد صریح از سخنان و موضع گیری های وی، به مناسبت های مختلفی به مساله نفوذ پرداخت. وی مدعی شد که بیگانگان به دنبال نفوذ در مراکز تصمیم‌گیری و اگر نشد، نفوذ در مراکز تصمیم‌سازی هستند که در صورت تحقق این توطئه، جهت‌گیری‌ها، تصمیمات و حرکت عمومی کشور، بر اساس خواست و اراده بیگانگان، تنظیم و اجرایی شود.
رهبری همچنین در جمع اعضای سپاهیان در مورد نفوذ دشمن در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی و کسانی که زمینه این نفوذ را فراهم می کنند هشدار داده بود. وی مشخصا مطبوعات و روزنامه ها را هدف قرار داده و تاکید کرده بود که چنین افرادی فعال‌اند، می‌نویسند، می‌گویند، تکرار می‌کنند و دشمن هم به اینها کمک می‌کند.
پس از آنکه رهبری برای موج جدید برخوردها گرا داد، محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضاییه از یک سو و حسین شریعتمداری نماینده رهبری در کیهان و امامان جمعه به عنوان منصوبان رهبری از سوی دیگر شروع به تکرار و استفاده از واژه نفوذ و جاسوسی برای دشمن کردند.
در همان زمان بود که تعدادی از نمایندگان عضو جبهه پایداری در مجلس با ادعای “نفوذ عوامل بیگانه در روزنامه های زنجیره ای” مدعی شدند: “لیست ۱۲ نفره ای از این افراد اعلام شده است که این مساله تحت پیگیری است و وزرای مربوطه نیز از این موضوع اطلاع دارند.” مساله ای که از سوی هیچ نهادی تایید نشد ولی بازداشت های روزهای گذشته موید این مساله است که پروژه “نفوذ” از قبل طراحی شده بود و اینک به مراحل اجرایی خود رسیده است و بی شک تا زمان انتخابات از مراحل دیگر این پروژه امنیتی پرده برداری خواهد شد.
شواهد همه حاکی از حرکت برنامه ریزی شده و منسجم نیروهای امنیتی برای محدود کردن فضای سیاسی و مطبوعاتی کشور در آستانه انتخابات از یک سو و دلسرد کردن مردم و جامعه روشنفکری و تحصیلکرده از سوی دیگر است. نگرانی از ورود نیروهای مردمی و تحول خواه به مجلس شورای اسلامی و خبرگان، خواب از چشم انحصارطلبان ربوده و آنها با تحمیل هزینه های بیشتر امنیتی بر کشور در تلاش اند تا با ناامید کردن فعالان سیاسی و مدنی، مشارکت آنان در انتخابات پیش رو را به حداقل برسانند؛ بلکه بتوانند نیروهای نزدیک به خود را راهی بهارستان کنند.
کلمه – سید حامد آرین