بیتی آندرس گفت: سازمان بین‌المللی کار، کنوانسیون‌ها، آئین‌نامه‌ها و استانداردهایی دارد که باید کشورها به آن ملحق شوند تا با پیوستن به آن زمینه اجرایی پیدا کنند.
ه گزارش خبرنگار ایلنا، سازمان بین‌المللی کار (ILO) یکی از موسسات تخصصی سازمان ملل متحد است که به امور مربوط به کار و کارگران می‌پردازد. این سازمان در سال ۱۹۱۹ و در نتیجه بحث‌های کنفرانس صلح پاریس و با هدف تدوین مقررات و قوانین بین‌المللی در راستای بهینه‌سازی استانداردهای بین‌المللی کار و حصول اطمینان از به کار‌گیری آنها تاسیس شد. حال دو تن از نمایندگان سازمان بین‌المللی کار به نام‌های بیتی آندرس (مسئول مقاوله نامه‌های حقوق بنیادین (ILO) و آریل کاسترو (مسئول امور حقوقی کارگریILO ) به ایران آمده‌اند تا در نشست‌هایی با خانه کارگر، تشکل‌های کارگری و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به ایده‌ای واحد و تداوم همکاری‌های فنی و حمایتی از کارگران ایرانی برسند. آنها در سفر خود به تهران، با حضور در دفتر خبرگزاری ایلنا، به این سوال پاسخ داده‌اند که چگونه می‌توان مدل موفقی را برای بهبود وضعیت کار کارگران در ایران ملاک عمل قرار داد.
ارزیابی‌تان از وضعیت کار در عرصه جهانی با توجه به بحران به وجود آمده در عرصه اقتصادی چیست؟
بیتی آندرس: اقتصاد هیچ گاه مستقل از سیاست نیست و سیاست همواره اقتصاد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سازمان بین‌المللی کار در سال 2019، صدمین سالگرد تاسیس خود را جشن می‌گیرد و به همین خاطر، الگوها و برنامه‌های ویژه‌ای از سوی سازمان بین‌المللی کار در حال انجام شدن است. به غیر از ابتکار سده که به مناسبت صدمین سالگرد تاسیس سازمان بین‌المللی کار طراحی شده، بر ابتکار الگوی جهانی کار در حال کار کردن هستیم که مربوط به اقتصاد غیررسمی کشورهای مختلف است. نمونه‌های مثبت بسیار زیادی در این باره مطرح هستند. روند توسعه اقتصادی خطی و قطعی نیستند و به عوامل زیادی وابسته هستند و همین مسئله، موجب نوسان در این روندها می‌شود. حقوق کارگران نیز با چالش‌های زیادی روبه‌رو است و باید برای آن چاره‌اندیشی کرد. در برخی از زمینه‌ها و جاها ما شاهد پیشرفت‌هایی بوده‌ایم و البته در برخی از جاها نیز پسرفت‌هایی را دیده‌ایم. سازمان بین‌المللی کار، کنوانسیون‌ها، آئین‌نامه‌ها و استانداردهایی دارد که باید کشورها به آن ملحق شوند تا با پیوستن به آن زمینه اجرایی پیدا کنند.
چه مدلی تاکنون موفق بوده و شما آن را پیشنهاد می‌کنید؟
بیتی آندرس: سازمان بین‌المللی کار استانداردهایی را برای کار وضع کرده که ضروری است کشورها به آن ملحق شوند. این استانداردها کف خواسته‌ها و مدلی است که سازمان بین‌المللی کار آن را پیشنهاد می‌کند ولی شرایط همه کشورها یکسان نیست که ما بخواهیم یک مدل را وضع کرده و به همه آن را پیشنهاد کنیم. ابزار بنیادین سازمان بین‌المللی کار برای کارگران، همین استانداردها است هر مدل هرچه باشد، این استانداردها باید رعایت شوند و این مسئله‌ای ضروری است.
آیا اعتصاب تنها شیوه دستیابی به حقوق کارگران است؟
آریل کاسترو: حقوقی که شما آنها را مشاهده می‌کنید و هم‌‌اکنون کارگران از آن برخوردار هستند، مانند حق مرخصی، مرخصی بارداری، بیمه شدن و…،حقوقی به شمار می‌روند که در پی سال‌ها تلاش و مبارزه برای استیفای حقوق به دست آمده‌اند. اینگونه نیست که این حقوق به ناگهان و یک شبه به دست آمده باشند. ما نباید فکر کنیم کار اتحادیه‌های کارگری فقط اعتصاب کردن و ایجاد چالش است. اعتصاب کردن نیز تنها راهی نیست که از سوی اتحادیه‌های کارگری دنبال می‌شود بلکه راهکارهایی مانند مذاکره و چانه‌زنی نیز از سوی اتحادیه‌ها دنبال شده که این راهکارها در بسیاری از مواقع هم جواب داده است. این راهکارها، روش‌هایی بوده‌اند که در یکصد سال گذشته مورد پیگیری قرار گرفته، جواب داده و مواهب زیادی هم به همراه داشته و ایجاد کرده‌اند. با این وجود، ممکن است در شرایط کنونی وضعیت اتحادیه‌ها عالی و مطلوب ما نباشد ولی هر کدام از آنها صداهایی را دنبال می‌کنند که ممکن است این صداها چندان مشهود نباشند ولی به هرحال، آنها نماینده آن صداها هستند و می‌توانند در شنیده شدن آن و استیفای حقوق کمک کنند.
کدام اتحادیه صنفی و در کدام کشور شیوه موفق‌تری داشته‌اند که شما آن را برای ایران پیشنهاد می‌کنید؟
بیتی آندرس: همیشه برای بهتر بودن باید تلاش کرد و البته نمی‌توان بهترین را انتخاب و تعیین کرد. اتحادیه‌ها همیشه در قالب چارچوب‌هایی کار خود را انجام می‌دهند که درباره آن چارچوب‌ها، توافق کرده‌اند و فعالیت در آن عرصه را برای خود متصور دیده‌اند. اگر این اتحادیه‌ها دستاوردی هم داشته‌اند، این دستاورد در راستای آن چارچوبی است که در حول محور آن فعالیت می‌کنند. اتحادیه‌ها در سراسر دنیا برای ایجاد شرایط بهتر کار و دستمزد بیشتر و عادلانه‌تر مذاکره کرده و تلاش می‌کنند و برای دستیابی به این اهداف هم به بهترین شکل ممکن طراحی شده‌اند. آیا این اتحادیه‌ها آماده هستند خود را با توجه به شرایط آتی جهانی هماهنگ کنند؟ سازمان بین‌المللی کار در ابتکار الگوی جهانی کار در این باره درحال نظریه‌پردازی است تا اتحادیه در شرایط آتی مسئول‌تر باشند.