در هشتاد وهشت و پس از اعمال حصر در بهمن هشتاد و نه برخی از مسئولین به نام مصلحت ملّی صحبت‌هایی علیه معترضین بیان کردند که البته بر کسی پوشیده نبود حفظ منافع شخصی در میان بود، نه مصالح ملّی. با این وجود باید تصریح کرد هشت سال بعد سخن گفتن عضو مؤثر شورای شهر علیه مردم معترض ـ همانانی که در عاشورای هشتادوهشت زیر چرخ ماشین نیروی انتظامی جان باختند به هیچ وجه قابل قبول و قابل اغماض نیست.
به مناسبت سالروز نه دی صحبت‌هایی از سوی تعدادی از مدافعان سینه چاک دیروز احمدی‌نژاد و مخالفان قسم خورده امروز او علیه مردم معترض شنیده شد. با این حال باید گفت که سکوت بخش مهمّی از طرفداران دیروز جریان سرکوب صدای بلندتری داشت که در زمانى دیکر باید مورد توجّه قرار گیرد. شاید بتوان به آثار بصیرت و به موقع فهمیدن مردم از یکسو و رسوایی حاصل از رُودررُویی باند احمدی‌نژاد با متحدان دیروز خود اشاره کرد.
اگر سکوت امروز برخی از طرفداران سرکوب را ریزش بنامیم پس باید اذعان کنیم آنان رویش‌هایی هم داشته‌اند از جمله سخنان عضو مطرح شورای شهر تهران علیه مردم معترض و فتنه‌گر خواندن آنان.
در هشتاد وهشت و پس از اعمال حصر در بهمن هشتاد و نه برخی از مسئولین به نام مصلحت ملّی صحبت‌هایی علیه معترضین بیان کردند که البته بر کسی پوشیده نبود حفظ منافع شخصی در میان بود، نه مصالح ملّی. با این وجود باید تصریح کرد هشت سال بعد سخن گفتن عضو مؤثر شورای شهر علیه مردم معترض ـ همانانی که در عاشورای هشتادوهشت زیر چرخ ماشین نیروی انتظامی جان باختند به هیچ وجه قابل قبول و قابل اغماض نیست.
باید دوران دو سَر خوری ها پایان پذیرد و این دست رفتارها تقبیح گردد، نه توجیه. در مثال مناقشه نیست و نگارنده قصد بی‌احترامی به احدی را نداشته و ندارد بلکه می‌خواهد تکلیف خود را با این نوع زیست سیاسی در کشور که رویه ناصواب و غیر اخلاقی‌ست مشخّص کند.