«یانیس واروفاکیس»، وزیر دارایی پیشین یونان، با انتشار مقالهای در «پروژه سندیکایی»، پیروزی دوباره سیریزا در انتخابات اخیر یونان را موردبررسی قرار داده است. وزیر دارایی پیشین یونان اشاره میکند فقط ١,٦ میلیون نفر از ٦.١ میلیون یونانی شرکتکرده در همهپرسی پنجم جولای از ادامه دریافت وام در مقابل ریاضت اقتصادی سختگیرانه حمایت کردند. او معتقد است این موضوع نشان میدهد در کمتر از دو ماه، تغییر گرایش مهمی از حضور پرشور به انفعال در صحنه سیاسی روی داده است.
واروفاکیس باور دارد کاهش مشارکت سیاسی مردم یونان به دلیل عقبنشینی سیپراس از وعده خود مبنیبر کنارگذاشتن سیاست ریاضت اقتصادی بوده که از دید «واروفاکیس» یک «سم مهلک» و «سیاهچاله» برای اقتصاد یونان قلمداد میشود.
واروفاکیس معتقد است اگرچه یونانیها در جلوگیری از به قدرترسیدن اپوزیسیون محافظهکار در اقدامی «هوشمندانه»، بار دیگر به سیپراس رأی دادند، اما از دید او، دولت کنونی یونان روی طناب باریکی حرکت میکند، چراکه از یکسو برنامه مالی را در دستورکار قرار داده که امکان موفقیت در آن نیست و از سوی دیگر، اصلاحاتی مدنظر است که وزیران کابینه مورد اشاره، از اعمال آن بیزارند.
وزیر دارایی پیشین یونان اشاره میکند سیپراس در تلاش است در دو جبهه علیه سونامی دردناک مبارزه کند تا نتیجه آن به حداقلرساندن نارضایتی عمومی باشد. در جبهه نخست تلاش دارد به کشورهای اروپایی فشار آورد در اجرای وعدههای خود مبنیبر بخشودگی بدهیهای یونان که در جریان مذاکرات موردتوافق قرار گرفت، متعهد باشند و در جبهه دوم تلاش میکند آثار منفی برنامههای پذیرفتهشده را به حداقل ممکن برساند. بااینحال، واقعیتهای اقتصادی یونان نشان میدهند این استراتژی قابلیت اجرا ندارد.
وزیر دارایی پیشین یونان اشاره میکند کاهش بدهیها باید اهرمی برای ازبینبردن بسیاری از اقدامات ریاضتی جدید باشد و معتقد است در غیراینصورت، صرفا یک چرخه بدهی و رکود تکرار خواهد شد.
وزیر دارایی یونان نتیجهگیری میکند سیپراس باید از برنامه موازی جبهه دوم خود دفاع کند: ایدهای برای آنکه دولت به رأیدهندگان نشان دهد تسلیمشدن در برابر خواست نهادهای مالی اروپایی را با اصلاحات وعدهدادهشده خود تلفیق خواهد کرد؛ ترکیبی از دستاوردها و حمله علیه الیگارشیای که ممکن است سرمایههای خود را با هدف کاهش تأثیر منفی سیاست ریاضتی بر اقشار ضعیفتر یونان آزاد کند. واروفاکیس باور دارد این اقدام پروژهای ارزشمند است. او در اینباره مینویسد: «برای موفقیت در اجرای این پروژه، دولت باید بهطور همزمان بر دو اژدها فائق آید: نخست بر بیکفایتی مدیریت عمومی و سپس بر منابع پایانناپذیر الیگارشیای که میداند چگونه از خود بهویژه با تشکیل ائتلافی جعلی با تروییکا دفاع کند».