در نخستین روز برگزاری جلسه «مجمع عمومی سازمان ملل متحد» در روز سه‌شنبه ١٩ سپتامبر، با سخنرانی سراسر تهدیدآمیز «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا، تصویر بدون رتوش امپریالیسم قرن بیست‌ویکم با محوریت نظم یک‌جانبه آمریکایی به جهان عرضه شد. این‌بار برخلاف دوران رؤسای جمهوری گذشته آمریکا هیچ تلاشی برای پنهان‌شدن در پشت ژست‌های دیپلماتیک انجام نشد و ساکن «تاجر» کاخ سفید با متن سخنرانی از قبل نوشته‌شده اراده واشنگتن برای بازسازی افول هژمونی این کشور در جهان را با تهدید به جنگ و نابودی کامل یک ملت به صراحت هرچه‌تمام‌تر بیان کرد. تاکنون گمان بر این بود که دونالد ترامپ سخنان اخلال‌گرانه و تهدیدآمیز قبلی خود را به دلیل فی‌البداهه‌گویی و تويیت‌های شبانه خود از روی بی‌تجربگی و تمایلات شخصی شبه‌فاشیستی خویش بیان می‌کند و ساختار سیاسی آمریکا چندان با این بیانات همخوانی ندارد. اما در سخنرانی طولانی ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل وی این‌بار از روی نوشته‌ای می‌خواند که قبلا توسط مشاوران و مقامات ارشد کاخ سفید تنظیم شده و درواقع رویکرد محافل قدرت و مجموعه رهبری ایالات متحده آمریکا بود. آنچه سخنان تهدیدآمیز وی را ابعاد دوچندانی می‌بخشد، دقیقا در همین نکته ظریف نهفته است که دیگر نمی‌توان آن را منوط به موضع‌گیری‌های شخصی یک رئیس‌جمهوری متوهم و ناآشنا با قواعد دیپلماتیک به حساب آورد. شمشیر ترامپ در تهدید کشورهای ناهمسو با سیاست آمریکا از جمله کره‌شمالی، ایران، کوبا و ونزوئلا در سخنرانی مجمع عمومی به‌خوبی گویای آن بود که تیغه این شمشیر از قبل در مجموعه مقامات کاخ سفید تیز شده است و همین موضوع تهدید «صلح جهانی» را از سوی آمریکا بازتاب می‌دهد. جهان معاصر با سخنرانی هیستریک دونالد ترامپ و سیاست تعیین‌شده کاخ سفید وارد یک دوران سیاه و خطرناک شده است که توسط آمریکا سعی می‌شود به جهان دیکته شود.
در سخنرانی دونالد ترامپ که مملو از تهدید به جنگ و تحریم علیه کشورهای ناهمسو با سیاست تجاوزکارانه این کشور بود، قاعده منطق سیاسی و احترام به منشورهای سازمان ملل متحد و همچنین تعهدات این کشور نسبت به تصمیمات دوجانبه و بین‌المللی درخصوص جهان پیرامونی کاملا نقض شده و «مرد نژادپرست» طبل‌های جنگ را به صدا در آورد. از آنجا که بعد از این سخنرانی هیستریک، در ساختار سیاسی آمریکا به‌غیر از معدود سیاست‌مداران در جناح چپ حزب دموکرات، هیچ‌گونه عکس‌العمل اعتراضی در محافل قدرتمند کنگره و نهادهای فرادستی این کشور انجام نشد، باید این موضع را سیاست رسمی مجموعه نظام سیاسی آمریکا به حساب آورد. البته بازتاب این سخنرانی جنگ‌طلبانه در روزهای آینده در جامعه آمریکایی و کشورهای قدرتمند جهانی در صورت واکنش‌های درخور و ضروری می‌تواند فضای کنونی را تا حدودی تغییر دهد اما این ناقض واقعیت گفته‌شده نخواهد بود. به‌همین‌دلیل دیگر نمی‌توان تنها به این بسنده کرد که ترامپ دیوانه زنجیر پاره کرده است بلکه جهان با آمریکایی در آینده روبه‌روست که برای بازسازی هژمونی مخدوش‌شده خود آماده دست‌زدن به هرگونه ماجراجویی خواهد بود. تهدید مستقیم ایران، کوبا و ونزوئلا در حوزه سیاسی و امنیتی در کنار تهدید تلویحی چین و روسیه در حوزه ژئوپليتیک و اقتصادی یک روی این سکه منقوش به جنگ است و تهدید به نابودی کل موجودیت کره‌شمالی روی دیگر این سکه که شاید در طول تاریخ مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ادوار گذشته تنها تعداد انگشت‌شماری از رهبران متوهم و درجه‌چندم سیاسی بر طبل توخالی آن زده‌اند. آن رهبران متوهم و درجه‌چندم را به این دلیل معمولا جهان به جدیت و اهمیت نمی‌گرفت که سخنانشان با توجه به وزن وجودی دولت‌های ضعیف آنان حامل توان اجرا و عمل تهدیدآمیز نبود و بیشتر در چارچوب بلوف‌زنی سیاسی نادیده گرفته می‌شد. دونالد ترامپ در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل زمانی که به موضوع بحران شبه‌جزیره کره رسید، ناگهان گفت «در صورت تهدید آمریکا و متحدان آن از سوی کره‌شمالی ما آماده‌ایم تا این کشور را نابود کنیم». در اینجا رئیس‌جمهوری شبه‌فاشیست آمریکا حتی از سرنگونی نظام و رهبر کره‌شمالی سخن نمی‌گوید بلکه از نابودی کشور و ملتی سخن می‌گوید که تنها با به‌کاربردن وسیع تسلیحات هسته‌اي امکان‌پذیر است. بدون تردید آن محافل مافوق ریاست‌جمهوری که این سخنرانی را تنظیم و برای روخوانی به دست ترامپ داده‌اند، به خوبی می‌دانند که از چه سخن می‌گویند. اما اینکه کسانی بخواهند در توجیه این لحن جنایتکارانه به سخنان تهدیدآمیز رهبر کره‌شمالی استناد کنند که می‌گوید در صورت تهاجم آمریکا از تمام قدرت و تسلیحات خود براي نابودی این کشور استفاده می‌کند، جدا از تفکیک‌سازی مواضع تهاجمی و تدافعی هر کدام از این رفتارها حداقل بايد یک معیار واحد را در خصوص این دو کشور و دو رهبر برای قضاوت به کار ببرند. در واکنش‌هاي محدود از طرف جناح چپ حزب دموکرات بلافاصله بعد از این سخنرانی ترامپ، سناتور دموکرات نیویورک «دایان فاینستاین» ضمن هشدار نسبت به عواقب این تهدیدات می‌گوید «هدف از تأسیس سازمان ملل متحد پاسداری از صلح و گسترش همکاری‌های بین‌المللی است… اما امروز، رئیس‌جمهوری از آن به‌عنوان تریبونی برای تهدید به جنگ استفاده کرد». همچنین روزنامه‌نگار برجسته آمریکایی و مسئول سایت معتبر «اینفورمیشن کلیرنگ هوس» در اعتراض به این سخنان به مردم جهان و آمریکا هشدار می‌دهد «بسیار دشوار است تصور کنیم که ملت ما تا چه درجه سقوط کرده است، زمانی که رئیس‌جمهوری ما در مورد نابودی و محو کامل یک کشور ٢٤میلیونی در تالار ملل متحد سخن می‌گوید و در سازمان ملل متحد از این توحش استقبال مي‌كنند و برای آن کف می‌زنند، ملت ما باید همه شرمنده و خجل باشیم که تا این درجه سقوط کرده‌ایم». هرچند «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری تازه‌کار فرانسه در سخنرانی خود در همین مجمع درخصوص سخنان ترامپ در مورد توافق موسوم به «برجام» انتقاداتی را بیان کرد اما امروز اتحادیه اروپایی در مقابل آزمون سختی قرار دارد که باید بین دوگانه «جنگ و صلح» موضع خود را شفاف بیان کند. سخنان ترامپ نه‌تنها در جهت کاهش تنش در شبه‌جزیره کره نخواهد بود که عکس‌العمل متقابل رهبران پیونگ‌یانگ را هم به همراه خواهد داشت و این به مفهوم افزایش تنش در بحرانی است که صلح جهانی را به شدت تهدید می‌کند. ترامپ و دولت تندرو آن امروز بزرگ‌ترین خطر برای صلح جهانی هستند و چنانچه بر این هیولای افسارگسیخته به‌زودی مهار زده نشود، جهان روزهای تاریکی را پیش‌روی خود خواهد داشت.