هند و پاکستان هفتادمین سالگرد استقلال خود از امپراتوری استعمارگر بریتانیا را با مراسم و سخنرانی هایی در روز سه شنبه، 24 مردادماه، جشن گرفتند. تولد دو کشورپس از استقلال هند از بریتانیا آغازگر یکی از خشونت آمیزترین تحولات و کوچ های اجباری قرن بیستم شد که نتیجه مستقیم سیاست دسیسه آمیز “تفرقه بیانداز و حکومت کن” قدرتهای استعماری بود که کوشش داشت تا مسلمانان و هندوها را مقابل هم قرار دهد.
رییس جمهور پاکستان، ممنون حسین، در روز 23 مرداد ماه، پرچم کشورش را در مراسمی در اسلام آباد برافراشت که نخست وزیر،شاهد خاقان عباسی، معاون نخست وزیر چین وانگ یانگ، شماری از مقامات بلندپایه نظامی و دولتی پاکستان و دیگر مقامات ارشد در آن حضور داشتند.
در روز سه شنبه، 24 مردادماه، نارندرا مودی، نخست وزیر هند، درقلعه باستانی “رد فورت” (قلعه سرخ) دهلی در سخنرانی خود به پیشرفت های اقتصادی اخیر هند تحت حکومت حزب برتری طلب هندوی BJP ، بالید. او پیش بینی کرد که “مالیات جدید GST (بر کالاها و خدمات) که اخیرا به تصویب رسیده است، باعث تقویت اقتصاد خواهد شد و همگان باید قدردان این امرباشند”. آقای مودی از این فرصت برای سرزنش پاکستان استفاده کرد و اظهار کرد: “مدعیان ارزشهای انسانی، هنگامی که کودکان بی گناه در یک مدرسه در پیشاور کشتار شدند، باید درآزمون بشردوستی ارزیابی گردند. در هند، مدرسه ها گریه می کردند و اشک در چشم اعضاء پارلمان بود. این بازتابی از ارزش انسانی ما بود. اما به طرف دیگر نگاه کنید، که تروریست ها را تحسین می کنند. اتحاد در ضمن تنوع، بزرگترین قدرت ماست. سنت فرهنگی ما احترام به دیگران و همسویی با آنان، دلیل تداوم تمدن ما است. ”
آقای ممنون حسین، رییس جمهور پاکستان، خطاب به تجمع اسلام آباد گفت که ملت، در رودررویی با مشکلات حاد، باید از دانش پیشگامان خود استفاده کند. “راه حل تمامی مشکلات فعلی در ایدئولوژی ما، اندیشه های رهبران جنبش آزادی ما و تاریخ پر افتخار ما موجود می باشد. ما می توانیم با پیروی از آنها وضعیت امروز و آینده خود را نیز بهبود بخشیم”. او از شهروندان درخواست کرد که فراتر از منافع حزبی یا گروهی، حافظ آینده ملت باشند. آقای وانگ گفت که پاکستان در نظر چین، یک شریک مهم در طرح عمرانی ابتکاری چین تحت عنوان «جاده ابریشم جدید» (کمربند و جاده) است، که شامل ساختمان بنادر، مسیرهای راه آهن و سایر امکانات در شعاعی وسیع و مشتمل بر 65 کشور، از جمله پاکستان می باشد.