فریبرز رئیس دانا میگوید: اگر بخواهیم از نامنویسی ۲۷۰ هزار دانشجوی فارغالتحصیل در طرح کارورزی به عنوان دلیلی برای مطلوب قلمداد کردن برنامههای اشتغالزایی دولت یاد کنیم باید بپذیریم که پزشکان و مهندسان جامعه امروز آمپول زدن و حساب و کتاب را بلد نیستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، اعتراض کارگران به تصمیم دولت برای اجرای طرح کارورزی در حالی ادامه دارد که بنابر اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اعلام کرده است تا این لحظه دستکم ۲۷۰ هزار دانشجو برای کارورز شدن صف کشیداند.
بنابر اظهاراتی که در همین رابطه به نقل از علاء الدین عزوجی، مشاور وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در رسانهها منتشر شده است، دولت انتظار این حجم انبوه از متقاضیان را نداشته است؛ به صورت مشخص این مقام مسئول وزارت کار در این باره گفته است: پیش بینیها براین بود که نهایتا شمار متقاضیان کارورزی ۱۵۰ هزار نفر باشد که این عدد مورد انتظار از آمار ثبت شده ۱۷۰ هزار نفر کمتر است.
هرچه باشد عدد ۱۵۰ هزار رقم کمی نیست تا چه رسد به رقم ۲۷۰ هزار، خاصه آنکه این اعداد مربوط به آدمهایی باشند که تازه دوره دانشگاه را پشت سرگذاشته اما به دلیل بیکاری حاضرند تا تحت عنوان کارورز و در ازای دریافت حقوقی به مراتب کمتر شانس خود را برای یافتن شغل امتحان کنند.
در این باره فریبرز رئیسدانا، کارشناس اقتصادی میگوید: ثبت نام بیش از اندازه دانشجویان بیکار را نمیتوان دلیلی بر ممتاز بودن طرح کارآموزی تلقی کرد، علت ثبت نام بیش از گنجایش این طیف از جویندگان کار تنها به نرخ بالای بیکاری و فقر باز میگردد، به طوری اکنون که میبینیم ۲۷۰ هزار نفر حاضر شدهاند تا برای دریافت ماهی ۳۱۰ هزار تومان صف بکشند.
ادامه میدهد: باید به این نکته اشاره کنیم که این موقعیت هرگز به معنای مطلوب تلقی کردن برنامههای اشتغالزایی از جنس طرح کارورزی نیست، بلکه برعکس واتاب شرایط مضحکهای است که امروز در دانشگاههای کشور حکم فرماست، زیرا اگر دانشگاهها در تعلیم و فن آموزی به دانشجویان عملکرد خوبی داشت دیگر نیازی به چنین طرحی نبود. کجای دنیا چنین طرحی انجام شده است که ما اکنون در ایران باید با آن روبهرو شویم.
او با اشاره به عدم توانایی کارفرماها برای آموزش دانشجویان میگوید: بی شک کارگاهها و مراکزی که میخواهند به فارغ التحصیلان آموزش دهند تجهیزات و دانش لازم را ندارند و همچنین اگر این تواناییها را داشتند خودشان را از این وضعیت اقتصادی بیرون میکشیدند.
رئیس دانا در واکنش به مبلغ در نظر گرفته شده برای حقوق ماهیانه در این طرح خاطرنشان میکند: مسئولان مبلغ ماهیانه ۲۵۰ تا ۳۱۰ هزار تومان را برای این فارغ التحصیلان در نظر گرفتهاند که به اندازه پول توجیبی چند روز دوران دانشجویی هم نمیشود و آن وقت میخواهند جوانان مردم با این مبلغ زندگی کنند.
این اقتصاد دان در پایان گفت: مطرح کردن این طرح نشان میدهد که پزشکان ما نمیتوانند آمپول بزنند، مهندسان ما نمیتوانند محاسبات ساختمانی انجام دهند و جامعه شناسان ما نمیتوانند از مناطق آسیب دیده نظرسجی کنند. جدا از همه انتقاداتی که به شرایط مدیریت و تدریس در دانشگاهها وارد است باید گفت که چنین طرحی نمیتواند کمکی به وضعیت کنونی اقتصاد و همچنین بیکاری کشور بکند.