. توجه به این نکته بسیار حایز اهمیت است که تمامی جناح های حکومتی بر سر پایمال کردن حقوق کارگران اتفاق نظر دارند. در این بین تفاوتی بین روحانی، رئیسی، قالیباف و دیگران نبوده و نیست. حمایت جناح های مخالف حسن روحانی در حاکمیت، به هیچ عنوان نباید این توهم را در کارگران ایجاد کند که آنها هم اکنون و یا درآینده، به نفع آنها برنامه ریزی و سیاست گذاری می کنند.
با گذشت چندین روز از حادثه کشته شدن بیش از سی نفر از کارگران معدن یورت در استان گلستان، اجساد تعدادی نامعلوم از کارگران هنوز پیدا نشده و خانواده های داغدار در وضعیت روحی بسیار بدی به سر می برند. احتمال اینکه کسی را زنده از داخل معدن بیرون بیاورند، متاسفانه بسیار نامحتمل است، اما کندی عملیات پیدا کردن اجساد، نارضایتی های شدیدی را در بین کارگران و بازماندگان به وجود آورده است. بر اساس گزارش های ارسالی، حسن روحانی، رئیس جمهور، امروز با حضور در بین کارگران معدن یورت و بازماندگان، در صدد دلجویی از آنها برآمد. فیلم های انتشار یافته توسط خبرگزاری فارس حاکی از فضای متشنج در جریان دیدار حسن روحانی از معدن یورت می باشد. سایت مشرق، با این عنوان که،”شعارهای روحانی خون کارگران را به جوش آورد”، نوشت:” معدنچیان با شعارهای انتقادی اعتراض خود را به رئیس جمهور نشان دادند. شدت اعتراضات به حدی بود که روحانی مجبور به ترک معدن شد.”
مشرق در ادامه سخنان یکی از کارگران خطاب به حسن روحانی را برجسته کرده که می گوید:”آقای رئیس‌جمهور خوش آمدید که اینجا آمدید اما واقعا دیگه فایده ندارد. ما ۲۲ سال در این معدن کار می کنیم اصلا هیچ کدامتان نمی‌دانید که کار در معدن یعنی چی؟ حالا یادتان افتاده اینجا آمدید؟ ۴۰ نفرمان را از دست دادیم.۱۷۰ بچه بی پدر شده. ۴۰ تا زن بیوه شده. ما اصلا نمی‌دانیم می‌خواهید چه کار کنیم. چرا کار در معدن ایمنی ندارد و کسی پیگیر نیست. آقای عزیز چند سال پیش ما آمدیم دادگاه آزادشهر شکایت کردیم. همین همکاران شما ما را با باتون زدند و فرار کردیم. پارسال آمدیم فرمانداری اعتراض کنیم که ۱۴ ماه حقوق نگرفته بودیم. با زن‌هایمان آمدیم، خانم‌هایمان را آوردیم که حق‌مان را بگیریم یعنی تو رئیس‌جمهور متوجه نشدی؟! من بیست میلیون تومان از این شرکت طلب دارم ۱۰ هزار تومان پول در خانه‌ام نیست که بچه‌ام را به دکتر ببرم. آقای رئیس‌جمهور کارگر این ذوب‌آهن یک میلیون تومان حقوق می‌گیرد. وجدانن شما با یک میلیون تومان می‌توانید زندگی کنید؟ شما بگید چطوری زندگی می‌کنید؟ آقای رئیس جمهور هر کسی که در این معدن در حال کار است ۲۰ الی ۲۵ سال کار می‌کند و بازنشست می‌شود. یک میلیون و چهارصد هزار تومان به او حقوق می‌دهند. این با یک میلیون و چهارصد تومان بچه‌هایش ازدواج می‌کنند، هزار تا گرفتاری داره، دیگر نفسی برای کار نداره، چه کار کنیم. اینها همه آمده‌اند اینجا. آقای رئیس‌جمهور خواهشی که از شما دارم این معدن ۱۷۰۰ متر رفته بدون تعبیه. مسئولان ما کجا هستند؟ دیشب معاون استان گفته است که این معدن گاز نداشت. بیارش اینجا که بهش بگویم کجای این معدن گاز نداشت. همه آنها دروغ می‌گویند. ما فرماندار نداریم. بخشدار نداریم. استاندار نداریم. شما ساختمان پلاسکو ۱۴ نفر مردند چه تشییع جنازه‌ای انجام دادید؟ چرا برای مردگان ما تشییع جنازه‌شان اینطوری شد؟ساختمان پلاسکو ۱۴ نفر مردند در تهران شما چه کار کردید. اینجا ۴۰ نفر مردند این تشییع جنازه‌شان چی شد؟ این مادران را شما نگاه کن. این مادرش است. این خانومشه. ۷ تا بچه دارند اینها. چیکار کنیم ما. آقا نون نداریم بخوریم، به قرآن مجید. من دلم درد دارد. بگذارید حرفم را بزنم. من دلم داغ داره. همه‌شان مرده‌اند. ۴۰ نفر اینجا مرده‌اند. ما یکماه دیگر هم نمی‌توانیم اینها را بیرون بیاوریم. ۴۰ روز دیگر هم نمی‌توانیم آنها را بیرون بیاوریم. همه بو گرفته‌اند در این داخل. آقای رئیس‌جمهور از شما خواهش دارم. تا الان کجا بودید؟ شما اصلا می‌دانید کار معدن یعنی چه؟ معدن‌کار یعنی چی؟ آقا بیمه‌های ما را نمی‌ریزند. ما یکسال کار می‌کنیم شش ماه بیمه ما را می‌ریزند. بیمه ما را کتابخانه رد می‌کنند. بیمه ما را آرایشگری رد می‌کنند. سختی کار و زیان آوری کار به ما نمی‌دهند. آقای رئیس جمهور چه کار کنیم ما. آقای رئیس جمهور زمان انقلاب ۱۵ سال کار می کردند بازنشست می‌شدند الان ۲۵ سال کار می‌کنیم بازنشست نمی‌کنند ما را. تمام زن‌ها آمده‌اند اینجا یک هفته اینجا مانده‌اند. اینها همه خانم‌ها و بچه‌هایشان اینجا هستند. ما نمی‌توانیم دیگر در این معدن کار کنیم. نمی‌توانیم آقا. بگذارید من درد دلم را بگویم. رئیس‌جمهور دیگر اینجا نمی‌آید. تا ۵۰ نفر نمیرند رئیس‌جمهور دیگر اینجا نمی‌آید. به قرآن نمیاد. هیچ‌کس نمی‌آید درد و دل ما را ببیند و گوش بدهد.” تسنیم هم با این عنوان که،” صدای اعتراض کارگران معدن آزادشهر جهانی شد، گزارش داد:” خانوادههای داغدار معدن یورت آزادشهر و معدنچیان به‌جای سخنرانی زیبا و دادن وعده انتظار داشتند رئیس‌جمهور حرفهایشان را بشنود و با استقبال سرد خود سبب شدند روحانی به‌سرعت محل را ترک کند.” تسنیم با اشاره به سخنان ایراد شده توسط یک کارگر که در بالا به آن اشاره شده است، می نویسد:” در گرمترین روزهای سال، سرمای کارگری صورت معدنچیان یورت آزادشهر را سیاه کرده، این کارگران با وعدههای داده‌شده نمیتوانند امرار معاش کنند و این روزها به نظر میرسد آقای رئیس جمهور به‌جای برنامههای تبلیغاتی باید چارهای بیندیشد.” اما تسنیم در ادامه به موضوع اصلی که مد نظر آنها می باشد، می پردازد و می نویسد:”… علی منصوریرضی، مدیر مسئول هفتهنامه گلستان‌مهر نسبت به در نظر نگرفتن فضای حداقلی در سفر آقای رئیس جمهور به استان گلستان برای حضور خبرنگاران اعتراض کرد و گفت: حضور شخصیتها در استان بدون حضور خبرنگاران یک نقص محسوب می‌شود.” وی تصریح کرد: شاید حضور آقای رئیس جمهور تنها برای دلجویی باشد اما در روند انتخابات حضور شخصیتهایی که نامزد هستند نیاز است اطلاع‌رسانی دقیق شود.” وی با دریافت و اخذ مجوز از فرمانداریها برای حضور چهرههای سیاسی تأکید کرد و افزود:” مجوزات لازم باید گرفته شود و رسانهها باید بدانند که چه فردی و چه شخصیتهایی وارد استان میشوند تا جلوی برداشتهای مختلف گرفته شود.”
خبرگزاری تسنیم در ادامه به تشریح عکس العمل کارگران حین بازدید حسن روحانی از معدن یورت پرداخته و آن را انعکاس داده است. خبرگزاری فارس هم در سایت خود، فیلم حضور حسن روحانی و اعتراضات کارگران و سخنان کارگری که بیانات بالا را انجام داده است را ، انتشار داد.
موضوع مهمی که در این رابطه باید مورد توجه قرار بگیرد این است که فاجعه معدن یورت، حاصل سیاست هایی است که اتفاقا مربوط به دولت روحانی نیست و دولت فعلی جزیی از آن است. این فاجعه که متاسفانه احتمال وقوع آن در جایی دیگر غیر محتمل نیست، ماحصل اجرای سیاست هایی است که از دهه هفتاد تاکنون توسط حاکمیت تصویب و به وسیله دولت های وقت، مرحله به مرحله به اجرا درآمده است. بر این اساس ما شاهد وضعیتی هستیم که در روح سخنان کارگر معدن یورت، هنگام بازدید حسن روحانی در برابر او زده شده است. معضلاتی همچون، بیمه بیکاری، بازنشستگی، حقوق های عقب مانده، دستمزدهای ناچیز، قراردادهای موقت و جز اینها، در تمامی این سال ها بر دوش کارگران و زحمتکشان سنگینی می کند. اینکه سایت های وابسته به جنایت کاران، نیروهای امنیتی و سرکوب گران به یکباره در قامت مدافعان کارگر در سطح وسیع، اقدام به انتشار نارضایتی های کارگران می کنند را باید با هوشیاری، تجزیه و تحلیل کرد. همانطور که از فحوای گزارش خبرگزاری تسنیم می توان استنباط کرد، خشم این جناح از حکومت، خنثی کردن اقدام حسن روحانی می باشد. بدون شک حضور حسن روحانی در جمع کارگران معدن یورت، ناشی از نگرانی تاثیرات این فاجعه عظیم در انتخابات ریاست جمهوری می باشد. جناح های مخالف روحانی در حکومت با آگاهی از این موضوع در صدد برآمده اند تا این اقدام روحانی را به ضد خود تبدیل کنند. در گزارش تسنیم به روشنی از اینکه برنامه حضور حسن روحانی بدون اطلاع آنها صورت گرفته است کاملا مشهود است و وقتی که نقل می شود،” مجوزات لازم باید گرفته شود و رسانهها باید بدانند که چه فردی و چه شخصیتهایی وارد استان میشوند تا جلوی برداشتهای مختلف گرفته شود.”، نشان می دهد هیاهوی این جناح ابراز همدردی با کارگران و چاره جویی برای جلوگیری از چنین فجایع در آینده نمی باشد. جناح های حکومتی هم اکنون در صدد هستند با استفاده از ترفندهای کوناگون آرای طبقات اجتماعی را به نفع خود مصادره کنند و یا هرگونه گرایش طبقات اجتماعی برای رای دادن به نفع جناح مقابل را خنثی سازند.
حادثه معدن یورت با اینکه فاجعه ای غم انگیر برای جنبش کارگری را رقم زد اما ابعاد این فاجعه وضعیتی را به وجود آورده که حساسیت نسبت به معضلات جامعه کارگری به نحو فزاینده ای برجسته کرده است. این امر بخصوص در رابطه با ایمنی محیط کار، فشار زیادی را به کارگزاران رژیم وارد می سازد. جنبش کارگری با تمام پراکندگی و عدم انسجام و فضای خفقان و سرکوب، می تواند و باید از وضعیت به وجود آمده استفاده کرده و حاکمیت را برای تامین حداقل نیازهای کارگری تحت فشار قرار دهد. حنبش کارگری در این زمینه نیازمند هوشیاری دوچندان برای نیل به این مقصود است. توجه به این نکته بسیار حایز اهمیت است که تمامی جناح های حکومتی بر سر پایمال کردن حقوق کارگران اتفاق نظر دارند. در این بین تفاوتی بین روحانی، رئیسی، قالیباف و دیگران نبوده و نیست. حمایت جناح های مخالف حسن روحانی در حاکمیت، به هیچ عنوان نباید این توهم را در کارگران ایجاد کند که آنها هم اکنون و یا درآینده، به نفع آنها برنامه ریزی و سیاست گذاری می کنند. جنبش کارگری پتانسیل لازم برای پیشبرد این مهم را به طور مستقل و در پیوند با دیگر جنبش های اجتماعی را دارد. جناح های حکومتی مخالف دولت حسن روحانی، مدافع کارگران و زحمتکشان ایران نیستند.