شنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۴
ما کارگران زحمتکش ذوبآهن اصفهان، در سیزدهم آبانماه، با خشم و انزجار، صدای اعتراض خود را علیه کارفرمایانی بلند میکنیم که ماههاست حقوقمان را پایمال کردهاند. معوقات دستمزدی ما، نه مسئلهای شخصی، بلکه فاجعهای جمعیست که سفرههایمان را تهی و کرامتمان را نشانه گرفته است.
چگونه میتوان از کارگر انتظار تولید، تعهد و تلاش داشت، وقتی ابتداییترین حقوقش، یعنی دستمزدِ کارِ انجامشده، به گروگان گرفته شده است؟
چگونه میتوان از ما خواست سکوت کنیم، وقتی فرزندانمان با شکم گرسنه به مدرسه میروند و اجارهخانههایمان عقب افتاده است؟
کارفرمایان بیتعهد!
ما دیگر فریب وعدههای توخالیتان را نمیخوریم.
ما دیگر به سکوت و صبوری، پاداش ندیدهایم جز تحقیر و فقر.
ما دیگر نمیگذاریم حقوقمان را با بیشرمی به تأخیر بیندازید و خود در رفاه و سفر و جلسه، آسوده باشید.
ما اعلام میکنیم:
– کلیه همکارانی که در اعتراضات از سمت کارفرما دچار مشکل شدند به هر طریقی باید تبرئه شوند بدون هیچ قید و شرطی.
– پرداخت فوری و کامل معوقات دستمزدی، خواستهای غیرقابلچشمپوشیست.
– هرگونه تعلل، با اعتراضات میدانی، رسانهای و قانونی پاسخ داده خواهد شد.
– اتحاد کارگری ما، سد محکمیست در برابر هرگونه تهدید، تطمیع یا تفرقهافکنی.
سیزدهم آبان ۱۴۰۴، روزیست برای بازپسگیری حق؛
روزی برای فریاد علیه بیعدالتی، علیه کارفرمایانی که نان ما را گروگان گرفتهاند.
تجمع اعتراضی: سیزدهم آبان، مقابل مسجد ۷ و ۸
جنبش کارگران ذوبآهن اصفهان
آبان ۱۴۰۵