شنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۴
در شهر فاشر، در غرب دارفور در سودان، نیروهای واکنش سریع (RSF) تنها در دو روز بیش از دو هزار غیرنظامی را کشتهاند، بهطوری که در تصاویر ماهوارهای، این فضا به شکل لکههای خون از دور دیده میشود. با این حال، فاجعه سودان، تازه در همین روزهای اخیر توجه جهان را جلب کرده است. بیش از ۲۵۰ هزار نفر بیش از پانصد روز است که در محاصرهاند؛ نیمی از آنها کودک هستند، بدون غذا، دارو یا راه فرار، و قحطی و بیماری همهجا را فرا گرفته است. روز یکشنبه، نیروهای RSF تحت حمایت امارات متحده عربی، به رهبری ژنرال محمد حمدان دقلو، معروف به «حمیدتی»، مرگبارترین حمله خود را به شهر آغاز کردند؛ ارتش را شکست دادند و خانهبهخانه به کشتار مردم پرداختند.
جنگ داخلی سودان در آوریل ۲۰۲۳، پس از آنکه تنشها بر سر ادغام نیروهای واکنش سریع در ارتش ملی، به درگیری آشکاری تبدیل شد. آغاز گردید. تا کنون بیش از ۱۵۰ هزار نفر جان باختهاند، ۱۲ تا ۱۳ میلیون نفر مجبور به ترک خانههای خود شدهاند و حدود ۲۵ میلیون نفر با گرسنگی و بیماری دست و پنجه نرم میکنند. فاشر آخرین شهر در دارفور بود که در دست دولت باقی مانده بود. اکنون با سقوط این شهر، تقریبا میتوان گفت که منطقه تحت کنترل کامل RSF درآمده است. در این شرایط، خشونت میتواند با سرعتی وحشتناک شدت یابد. اما در دارفور، این خشونت به دلیل نژادی بودنش، شکل متمایزی به خود میگیرد. در دارفور، جوامع بومی به صورت سیستماتیک هدف قرار میگیرند، گزارشها حاکی از آن است که نیروهای واکنش سریع (RSF) در دارفور شمالی در حال کشتن تمام سیاهپوستان هستند، محلهها خالی شده، گزارشهایی از آدمربایی، شکنجه و تجاوز منتشر شده است. براساس گزارشهای اخیر، این یک نسل کشی و هشداری برای جهان محسوب میشود. یک نیروی شبهنظامی تحت حمایت یک کشور قدرتمند، مردمی را به دلیل هویتشان هدف قرار داده است.
در حالی که پشت سر هم ویدیوهای وحشتناک است که از این فاجعه بیرون میآید، فعالان هشدار میدهند که سکوت جامعه بینالمللی، باعث ادامه این جنایات میشود. این ویدیو بررسی میکند که چگونه جنگ سودان به کشتار جمعی انجامیده، چرا نیروهای واکنش سریع (RSF) جوامع سیاهپوست و بومی را هدف قرار میدهند، و چرا جهان در حالی که این فجایع در دارفور در حال وقوع است، همچنان چشم خود را بر آن بسته است.
کانون زنان ایرانی
ترجمه و زیرنویس: آزاده صادقی