پس از حادثه دلخراش بندررجایی و همچنین قطعی مکرر برق، نانوایان و رانندگان کامیون طی دو هفته اخیر اعتراضات خود را نسبت به سیاست های ضدکارگری در حال اجرا, ابراز کردند.
نانوایان با قطعی برق خمیرهای شان خراب، دستگاههای همزن شان سوخت و با گرانی های هر روزه امکان تحمل چنین ضررهایی را ندارند. یکی از نانوایان می گوید:«چیزی برای از دست دادن نداریم»
از سوی دیگر رانندگان زحمتکش کامیون از ۲۹ اردیبهشت با ترک پایانه های اعلام بار تاکنون در ۱۰۵ شهر در اعتراض به کمی مبلغ اعلام بار، گران شدن هر روزه لاستیک، روغن، قطعات، تعمیر، دیر پرداخت شدن پول بار، افزایش ۴۵ درصدی حق بیمه، دست کم گرفتن ایمنی مانند آنچه در بندررجایی اتفاق افتاد، اعتراض دارند.
رانندگان می گویند:«سالهای جوانی و آسایش مان را در جاده ها از دست دادیم به امید اینکه خانواده مان راحت زندگی کنند، که نشده»
متاسفانه در سیرجان به سوی رانندگان معترض تیراندازی شد و در یکی از پایانه ها گاز فلفل زدند. پاسخ اعتراض منطقی گلوله و گاز فلفل نیست و محکوم است.
رانندگی کامیون، تریلی، کامیونت بسیار سخت و طاقت فرساست و شرایط زیستی برای این قشر بسیار بد که رسیدگی نشده و نمی شود. دقیقن مانند شرایط زیستی نانوایان.
نانوایان، رانندگان، پرستاران، نخبه های دانشگاهی و علمی، اموزگاران، کارگران پروژه ای، ذوب آهنی، خودروسازی ها، نفت و گاز و نیروگاهی و همه مزدبگیران یک چیز می گویند:
«سهم ما از این ثروت سرشار کجاست؟ و چرا زندگی مان برخلاف ۱ درصدی های جامعه چنین تیره و تار است»
هر روز که می گذرد مبارزه علیه مافیای آقازادگی و سیاست های مافیایی نئولیبرال افزایش می یابد.
ما از اعتراضات نانوایان و رانندگان حمایت کرده و با خواسته های آنان اعلام همبستگی می کنیم.
اتحاد رمز پیروزی است!
سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران
بازنشستگان متحد تهرانی
بازنشستگان مستقل گیلان
بازنشستگان مستقل قزوین
بازنشستگان مستقل رامهرمز
۶ خرداد ۱۴۰۴