فردریش مرتس، برنده انتخابات آلمان، روز چهارشنبه پس از تسریع مذاکرات ناشی از نگرانی ها در مورد تعرفه های تجاری ایالات متحده و به دست آوردن محبوبیت راست افراطی، برای تشکیل یک دولت جدید که بلوک محافظه کار تحت رهبری اتحادیه دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات های چپ میانه را گرد هم می آورد، قراردادی را امضا کرد.
هدف از این قرارداد تحریک رشد اقتصادی، افزایش هزینه‌های دفاعی، اتخاذ رویکرد سخت‌گیرانه‌تر برای مهاجرت و رسیدن به نوسازی است که مدت‌ها مورد غفلت قرار گرفته بود، اما در پس این توافق، اختلافات سیاسی بین جناح‌هایی نهفته است که می‌تواند بر آینده روابط آلمان با اسرائیل تأثیر بگذارد، از جمله صادرات نظامی و تأمین مالی آژانس سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی، آنروا.
قبل از اینکه مرتس بتواند سکان هدایت را به دست بگیرد، توافقنامه ائتلافی نیاز به تایید در رای گیری اعضای سوسیال دموکرات ها و توسط کنوانسیون در 28 آوریل CDU مرز دارد که در یک بلوک مشترک با حزب اتحادیه سوسیال مسیحی در انتخابات 23 فوریه آلمان شرکت کرد.
آن انتخابات تغییر قابل توجهی به سمت راست برای پرجمعیت ترین کشور اتحادیه اروپا را رقم زد و حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان یا AfD با بیش از 20 درصد آرا در جایگاه دوم قرار گرفت. نتایج، مرتس را با چاره ای جز مقابله با سوسیال دموکرات ها یا SPD باقی نگذاشت. او ائتلاف با AfD را رد کرد و به ارتباط آن با افراط گرایی دست راستی، یهودی ستیزی و نژادپرستی اشاره کرد.
نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که AfD با طولانی شدن مذاکرات بر CDU/CSU برتری می‌یابد و انگیزه‌ای برای مرتس برای دستیابی سریع به یک توافق حتی اگر به معنای کاغذ کردن بر سر اختلافات سیاسی با SPD باشد، می‌افزاید.
هر دو CDU/CSU و SPD به طور سنتی حمایت خود را از اسرائیل حفظ کرده‌اند، اگرچه دومی بیشتر از سیاست‌های دولت اسرائیل انتقاد کرده است.
پروفسور استفان مارشال، دانشمند ارشد علوم سیاسی در دانشگاه هاینریش هاینه، گفت: «از لحاظ تاریخی، گروه‌های خاصی در SPD بیشتر از آرمان فلسطین حمایت می‌کنند و موضع انتقادی‌تری در قبال اسرائیل اتخاذ کرده‌اند، به ویژه در مورد دولت راست‌گرا تا راست افراطی آن». از سوی دیگر، [CDU/CSU] به طور سنتی با نگرانی‌های امنیتی اسرائیل هماهنگ‌تر بوده است.»
کارشناسان هشدار می دهند که روندهای اخیر می تواند این شکاف را گسترش دهد و تنش ها بین اورشلیم و برلین را تشدید کند.
او به تایمز اسرائیل گفت: «وضعیت شکننده در غزه، همراه با سیاست مستمر شهرک سازی اسرائیل، می تواند موضع انتقادی SPD را در قبال دولت اسرائیل و اقدامات آن تقویت کند». این دیدگاه حمایت سنتی و بی‌قید و شرط آلمان از اسرائیل را به چالش می‌کشد و بحث‌هایی را در مورد اینکه آیا برلین باید رویکرد ظریف‌تری اتخاذ کند یا خیر، برانگیخت.
اسلحه و کره
در جریان مذاکرات، که در ابتدا قرار بود بعد از عید پاک به پایان برسد، یکی از بحث برانگیزترین موضوعات بین طرفین اصلاحات پیشنهادی در سیاست صادرات نظامی آلمان در قبال اسرائیل بود.
در حال حاضر، فروش تسلیحات باید توسط شورای امنیت فدرال تایید شود، اما CDU/CSU تلاش کرده بود تا مانع را برطرف کند، زیرا روابطی را دنبال می کند که در آن امنیت اسرائیل یک “دلیل دولت” آلمان است، اصطلاحی که برای نشان دادن تعهد ویژه برلین به اسرائیل در پی هولوکاست استفاده می شود.
مارشال گفت: «برداشتن محدودیت‌های صادراتی برای ارسال تسلیحات به اسرائیل برای دفاع از خود می‌توانست به حمایت نظامی بسیار قوی‌تری منجر شود».
با این حال، SPD این تغییرات را رد کرد و اصرار داشت که صادرات نظامی باید تحت نظارت دقیق باقی بماند، که برخی آن را بازتابی از بی میلی آن برای تسلیح دولت یهود می دانستند. در سال 2024، مرتس دولت آلمان به رهبری SPD را به توقف صادرات تسلیحات به اسرائیل متهم کرد.
اگرچه اولاف شولز صدراعظم سابق چنین سیاستی را رد کرد، اما داده‌های دولت نشان داد که صادرات تسلیحات به اسرائیل از سال 2023 تا 2024 به نصف کاهش یافته است و گزارش‌ها برای توقف فروش تسلیحات باعث ناراحتی در مورد رهبری SPD در میان بسیاری از جامعه یهودی آلمان شده است.
یاکوب هوروویتز، یکی از اعضای سابق هیئت مدیره اتحادیه دانشجویان یهودی آلمان، گفت: «از نظر آنچه که ما از آلمان انتظار داشتیم، کمی ناامیدی وجود داشت، از جمله آرای سازمان ملل، تحریم مخفیانه [فروش تسلیحات]، و بسیاری از اقدامات دیگر که مردم را ناامید کرد».
توافقنامه ائتلافی که روز چهارشنبه امضا شد، هیچ اشاره ای به اصلاحات در صادرات دفاعی ندارد، که نشان می دهد نظارت شورای امنیت فدرال همچنان پابرجا خواهد ماند.
با این حال، جرمی ایساچاروف، سفیر سابق اسرائیل در آلمان، نشان داد که تجارت دفاعی بین این کشورها همچنان قوی خواهد بود.
وی گفت: «توافق‌ها در مورد پروژه‌های دفاعی بزرگ، مانند خرید پیکان ۳ از اسرائیل و زیردریایی‌ها از آلمان، احتمالاً ادامه خواهند داشت».
طرفین همچنین بر سر تامین مالی آنروا که کمک های بشردوستانه و سایر خدمات را به آوارگان فلسطینی در اورشلیم، کرانه باختری، غزه، اردن، سوریه و لبنان ارائه می کند، اختلاف نظر داشتند.
در سال 2023، آلمان با ارسال بیش از 200 میلیون دلار، دومین کمک کننده بزرگ به آژانس پس از ایالات متحده بود. در ژانویه 2024، پس از اینکه اسرائیل شواهدی را منتشر کرد که نشان می‌داد چندین کارمند UNRWA در حمله حماس در 7 اکتبر 2023 شرکت کرده‌اند، برلین در تعلیق کمک‌ها به دیگران پیوست، اما ماه‌ها بعد این کمک‌ها را بازگرداند.
SPD از ادامه کمک های مالی به UNRWA حمایت کرده و حتی تصمیم اسرائیل برای تصویب قوانینی را برای منع تلاش برای محدود کردن فعالیت های این آژانس در کرانه باختری و غزه محکوم کرده است. اما CDU/CSU با استناد به یهودستیزی ادعایی آژانس سازمان ملل و ارتباط با گروه تروریستی حماس، نگرانی‌هایی را در مورد حفظ این جنایت مطرح کرده است.
توافق روز چهارشنبه حاوی چیزی شبیه سازش در مورد این موضوع است که حمایت آتی را مشروط به “اصلاحات جامع” می کند، اما فضای قابل توجهی برای ابهام در مورد آنچه ممکن است این اصلاحات به دنبال داشته باشد باقی می گذارد.
مارشال پیش بینی کرد که حمایت آلمان از UNRWA احتمالاً در دوره مرتس بدون تغییر باقی خواهد ماند.
وی گفت: «آلمان تعهدی قوی به چندجانبه گرایی و نقش سازمان ملل داشت، که نشان می داد علیرغم بحث، بعید است که حمایت از آنروا به طور کامل لغو شود».
رقص دو حالته
ایساچاروف تاکید کرد که هر دو طرف در مواضع رسمی که بارها توسط رهبران آنها ابراز شده است، به امنیت اسرائیل متعهد هستند.
اما او هشدار داد که روابط ممکن است در پاسخ به اقدامات دولت راست‌گرای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر، متلاشی شود، در صورتی که این دولت اقداماتی را دنبال کند که راه‌حل دو کشوری برای مناقشه اسرائیل و فلسطین را تضعیف کند، مانند حمایت از الحاق غزه یا گسترش قدرت اسرائیل در کرانه باختری.
او خاطرنشان کرد که چنین تنش هایی “می تواند … چالش های مهمی برای صدراعظم جدید آلمان ایجاد کند.”
توافقنامه ائتلاف شامل تعهد به ادامه فشار برای تشکیل کشور فلسطین است، که یک خواسته مرکزی SPD بود.
در این متن آمده است: «چشم‌انداز مناسب برای همزیستی مسالمت‌آمیز بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها، راه‌حل دو کشوری است که با مذاکره انجام می‌شود».
مسئولیت امور خارجی آلمان به عهده CDU خواهد بود. هر دو کاندیدای وزارت خارجه دارای سوابق قوی طرفدار اسرائیل هستند. بوریس پیستوریوس، عضو حزب سوسیال دموکرات، که دوست قوی اسرائیل نیز محسوب می شود، در سمت خود به عنوان رئیس دفاع آلمان باقی خواهد ماند.
تسلط CDU بر وزارت خارجه احتمالا به عنوان خبر خوبی برای نتانیاهو تلقی خواهد شد.
در 24 فوریه، یک روز پس از کسب مقام اول در انتخابات، مرتس با دعوت از نتانیاهو به آلمان جنجال برانگیخت و علناً اعلام کرد که نخست‌وزیر علیرغم حکم صادره از سوی دادگاه کیفری بین‌المللی به اتهامات جنایات جنگی مربوط به جنگ غزه، بازداشت نخواهد شد.
در پی این دعوت، رهبران SPD و دیگر سیاستمداران، مرتس را به بی توجهی به قوانین بین المللی متهم کردند که یکی دیگر از موارد اختلاف در مذاکرات ائتلاف است.
مارشال گفت: «احترام به قوانین بین‌الملل یک نگرانی کلیدی برای همه طرف‌های درگیر در مذاکرات ائتلاف است و به صراحت در نسخه پیش‌نویس توافقنامه ائتلاف مورد تأکید قرار گرفته است، به‌ویژه در زمانی که یک قدرت بزرگ جهانی دموکراتیک مانند ایالات متحده جنبه‌های حقوق بین‌الملل را زیر سؤال برده است». در مورد خاورمیانه، بحث اصلی این است که آیا و تا چه اندازه دولت اسرائیل قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند یا خیر.
آنچه باید دید این است که تا چه حد توافق ائتلاف واقعاً سیاست آلمان در قبال اسرائیل را هدایت خواهد کرد، به ویژه در مورد مسائل مهمی مانند شهرک سازی و جنگ در غزه.
مارشال گفت، در این موارد، مصالحه با “نرم کردن زبان در توافق نهایی و حفظ کلمات کلیدی” حاصل شد. این به هر دو طرف اجازه داد تا مواضع خود را بدون به خطر انداختن مذاکرات ائتلاف گسترده‌تر حفظ کنند.»