امیرحسین مرادی و علی یونسی، دو زندانی سیاسی که به دلیل ایستادگی در برابر جمهوری اسلامی در بند هستند، در پیامی به مناسبت نوروز ۱۴۰۴، امید به آزادی و رهایی از استبداد را نوید دادند.
در بخشی از پیام آن‌ها آمده است:
“آن روز که سوز سرمای پاییزی فرا رسید، خبر از آمدن زمستانی می‌داد که در آن درختان سبز، آن نشانه‌های حیات، دسته‌دسته قتل‌عام می‌شدند.
بیچاره حاکمان زمستان، هر روز که می‌گذشت در هراس از بهار، جوانه‌ها را می‌کشتند.
اما همچنان رویش جوانه‌ها، هیمنه زمستان را در هم می‌شکست و سرانجام بهار!”
آن‌ها در پیام خود، بهار را نمادی از مقاومت و حیات دوباره پس از سرکوب و خزان حکومت استبدادی دانسته و تأکید کردند:
“بهار، این مرگ قطعی زمستان، فرا می‌رسد و زمین پر می‌شود از جوانه‌هایی که هر کدام گل سرخی خواهند شد، به یاد شهیدان.
و میهن آزاد شده‌مان را رها خواهیم دید از شیخ و شاه.”
این پیام، بازتابی از امید به پیروزی و مقاومت در برابر ظلم، و تأکیدی بر ادامه مسیر آزادی‌خواهی در ایران است.
۱ فروردین ۱۴۰۴