عبارتی که مردی وارد کنسولگری می شود می تواند آغاز نوعی شوخی ناپسند باشد. اما این شوخی نیست.
در اکتبر ۲۰۱۸، جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار عربستانی در واقع وارد کنسولگری کشورش در استانبول، ترکیه شد تا مدارکی را که برای ازدواج آینده‌اش نیاز داشت، به دست آورد. او هرگز بیرون نرفت.
در عوض، او بر اساس آنچه گزارش اطلاعاتی ایالات متحده ادعا می کرد به دستور مستقیم محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی بود، به قتل رسید.
دولت بایدن تا آنجا پیش رفت که گفت ولیعهد طرحی را برای «تسخیر یا کشتن» آنچه برای رژیم سعودی چیزی فراتر از یک روزنامه نگار دردسرساز بود، تصویب کرد.
ایالات متحده آنقدر از این قتل ناراحت شد که ده ها سعودی را تحریم کرد، اما به طرز عجیبی، زیرا آنها گفتند که قتل یک دستور مستقیم بوده است، اما نه توسط شخص ولیعهد.
البته سعودی ها این اتهام را رد می کنند که آنها با این کشتار ارتباط داشته اند.
البته اشتباه است که فکر کنیم این تنها یک تاکتیک اخیر برای منحرف کردن توجه از سوابق وحشتناک حقوق بشر آنهاست. نقض حقوق بشر از سال‌ها قبل ادامه داشته و از قبل از قتل خاشقجی شروع شده است.
رژیم سعودی به وحشیگری در سرکوب آزادی بیان شهرت دارد.
سال گذشته، سعودی‌ها معلم، اسعد الغامدی را به‌خاطر تعدادی از جرایم مرتبط با ابراز مسالمت‌آمیز عقاید او در فضای مجازی محکوم کردند.
او برادر محمد الغامدی، معلم بازنشسته عربستانی است که در سال ۲۰۲۳ به دلیل برخی از پست هایش در شبکه های اجتماعی و یوتیوب به اعدام محکوم شد.
سلما الشهاب و نوره القحطانی به ترتیب به ۳۴ و ۴۵ سال حبس محکوم شدند – باز هم صرفاً بر اساس فعالیت صلح آمیز آنها در رسانه های اجتماعی. پست های شهاب در X مربوط به حمایت از حقوق زنان است.
مقامات سعودی همچنین متهم به نفوذ به سایت‌های رسانه‌های اجتماعی مانند X برای جاسوسی از به اصطلاح مخالفان و هدف قرار دادن فعالان حقوق بشر و مخالفان سیاسی با فناوری پیشرفته نظارت دیجیتالی شده‌اند.
قوانین جدید “حفاظت” از داده ها به مقامات سعودی قدرت گسترده ای برای دسترسی به داده های شخصی می دهد. مقاماتی که داده‌ها را کنترل می‌کنند مجازند بر اساس «دلایل امنیتی» مبهم و گسترده، که در قانون تعریف نشده است، داده‌ها را به سازمان‌های دولتی افشا کنند.
بین مارس ۲۰۲۲ تا ژوئن ۲۰۲۳، مرزبانان سعودی صدها مهاجر و پناهجوی اتیوپیایی را که قصد عبور از مرز جنوبی با یمن را داشتند، به ضرب گلوله کشتند.
کارگران مهاجر ۴۲ درصد از جمعیت عربستان را تشکیل می دهند. اما این کارگران با سوء استفاده گسترده در محیط کار مواجه هستند.
اتحادیه بین المللی کارگران ساختمان و چوب (BWI) در سازمان بین المللی کار (ILO) از دولت عربستان سعودی به دلیل شرایط استثمارگرانه زندگی و کار کارگران مهاجر شکایت کرد. این پیش از تصمیم ماه دسامبر فیفا مبنی بر اعطای حق میزبانی جام جهانی ۲۰۳۴ به عربستان سعودی صورت گرفت.
سیستم «کفالا» سعودی که به طور قانونی کارگران مهاجر را به کارفرمایانشان مرتبط می‌کند، باعث ایجاد تبعیض در این کشور می‌شود.
محدودیت‌های عربستان سعودی بر آزادی بیان مانع از ایجاد اتحادیه‌ها و چانه‌زنی دسته جمعی برای بهبود شرایط کار توسط کارگران می‌شود.
تخلفات گسترده در سیستم عدالت کیفری عربستان سعودی ثبت شده است که حاکمیت قانون و استانداردهای بین المللی حقوق بشر را تضعیف می کند.
قانون مبارزه با تروریسم با اعطای اختیارات گسترده به مقامات برای دستگیری و بازداشت افراد بدون هیچ گونه نظارت قضایی، حقوق روند دادرسی و دادرسی عادلانه را نقض می کند.
عربستان سعودی قانون ضد تبعیض ندارد. قانون احوال شخصیه عربستان سعودی به طور رسمی موقعیت غالب مردان بر زنان را تأیید می کند. همچنین شامل مقرراتی است که خشونت خانگی و سوء استفاده جنسی در ازدواج را تسهیل می کند.
تلاش سعودی ها برای منحرف کردن توجه از این نقض گسترده حقوق بشر، آنها را به سرمایه گذاری های حیرت انگیزی در ورزش سوق داده است.
آنها با صرف میلیاردها دلار در معاملات چشمگیر در تعدادی از ورزش های مختلف به یکی از مهم ترین بازیگران جهان در حمایت بین المللی تبدیل شده اند.
این به عنوان «شستشوی ورزشی» شناخته می‌شود که در آن سعودی‌ها با میزبانی رویدادهای ورزشی مهمی که پوشش خبری مثبت را به خود جلب می‌کنند، شهرت خود را تطهیر کرده‌اند و در عین حال با تدبیر منحرف کردن توجه‌هاt سوء استفاده‌های داخلی خود را انجام می‌دهند.
یک صندوق سعودی، معروف به صندوق سرمایه گذاری عمومی (PIF)، مالک سری گلف LIV است و به دنبال ادغام با تور اصلی PGA است، که اکنون به طور گسترده به عنوان “جنگ داخلی گلف” شناخته می شود.
برخی از نام‌های برجسته مانند بروکس کوپکا و برایسون دچمبو با قراردادهای بزرگ برای پیوستن به LIV جذب شدند، اما برخی دیگر به مراتب کمتر آن را پذیرفته‌اند و به شدت در برابر دخالت عربستان مقاومت کرده‌اند.
هر دو روری مک ایلروی و تایگر وودز در انتقاد از ادغام صریح بوده اند و به عنوان چهره های کلیدی در مذاکرات معرفی شده اند.
این درگیری هنوز ادامه دارد و شامل دعاوی حقوقی، تحقیقات ضدتراست و یک توافق چارچوبی است که در نهایت از بین رفت. تلاش برای تحکیم یک توافق در حال افزایش است.
PIF همچنین دارای سهام کنترلی در باشگاه فوتبال نیوکاسل یونایتد و همچنین چهار تیم فوتبال داخلی عربستان – الهلال، النصر، الاتحاد و الاهل است.
سعودی ها از طریق PIF به شدت در مسابقات فرمول یک – از جمله تا همین اواخر – تیم مک لارن و همچنین مسابقات اسب دوانی، هنرهای رزمی ترکیبی و بوکس شرکت دارند و میزبان رویدادهای زیادی مانند جام معتبر قایقرانی آمریکا بوده اند.
این کشور حق حضور در فینال مسابقات فوتبال لیگ قهرمانان آسیا، بازی‌های آسیایی۲۰۳۴، جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۷ و المپیک زمستانی ۲۰۲۹ را به دست آورده است و اخیراً اعلام شد که سعودی‌ها میزبان جام جهانی فوتبال مردان در سال ۲۰۳۴ خواهند بود.
ثروت های نفتی عربستان سعودی میلیاردها دلار به ورزش بین المللی تزریق کرده است و به تغییر ورزش، از جمله بسیاری با ریشه های طبقه کارگر، به دور از سرگرمی های لذت بخش به تجملات غیرقابل پرداخت ادامه می دهد.
جدا از اینکه به سعودی‌ها اجازه می‌دهند سابقه حقوق بشری وحشتناک خود را از بین ببرند، پول نقدی که آنها در ورزش ریخته‌اند نیز به شکاف فزاینده بین ورزش و مردم طبقه کارگر کمک کرده است.
پول هنگفتی که آنها برای ورزش ریخته‌اند، انگیزه سود در ورزش را برجسته کرده و رقابتی بی‌پایان برای یافتن راه‌هایی برای اخاذی حداکثری پولی که می‌توانند از تماشاچیان به دست آورند، ایجاد کرده است.
مسابقات فوتبال در بریتانیا به جای یک موقعیت ورزشی به فرصت های تجاری تبدیل شده است.
در بسیاری از ورزش‌ها، مانند فوتبال، بسیاری از بهترین بازیکنان جهان به دلیل ثروت هنگفتی که ارائه می‌شود، به بازی در لیگ حرفه‌ای عربستان کشیده شده‌اند، و در ازای دریافت حقوقی هنگفت، هر اخلاقی را به خاک می‌سپارند.
سوابق حقوق بشر عربستان سعودی، دست کم، وحشتناک است، به ویژه زنان که به دلیل داشتن یک زندگی محدود در رنج هستند.
تا سال ۲۰۱۸، زنان و دختران مجاز به شرکت در ورزش در مدارس نبودند و از حضور در رویدادهای ورزشی در استادیوم ها منع شدند.
علاقه ناگهانی عربستان به حمایت مالی از جام جهانی فوتبال زنان در سال ۲۰۲۳ نمونه ای کلاسیک از شستشوی ورزشی بود، تلاشی برای پوشاندن چرخه مستمر تبعیض جنسیتی در این کشور.
ما هرگز نباید اجازه دهیم که استفاده از پول نفت عربستان بهانه کارنامه وحشتناک حقوق بشر آنها باشد. ما باید به فراخوانی آنها ادامه دهیم و خواهان تغییرات دموکراتیک در عربستان سعودی باشیم.
منبع: مورنینگ استار
۲۱ اسفند ۱۴۰۳