در بخش هایی از این نامه از زندان اوین آمده است:
امروز من در جایگاه همان ناشناس دردآشنا ایستاده‌ام. پنجشنبه پیش‌ِ رو موعد برگزاری آزمون دکتری جامعه‌شناسی است و من علی‌رغم همه ساعت‌هایی که در حبس برای چنین مواجهه‌ای صرف کرده‌ام، هنوز مطمئن نیستم که در آن جلسه حاضر خواهم بود یا نه. بدیهیاست که این مسأله‌ای منحصر به من نیست و قاعدتاًبسیاری همچون من در زندان‌های کشور چنین اجازه‌ای را انتظار می‌کشند. نمونه اگر می‌خواهید، مصطفی محمدحسن، متقاضی شرکت در آزمون کارشناسی ارشد فلسفه که هم‌بندی خودمان است.
همه این‌ها که آورده‌ام، بدین معنا نیست که هیچ اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است. واقعیت این است که همان چند ماه پیش که اقدام به وارد کردن کتاب‌های مربوط به آزمون کرده‌ام، هم‌زمان با مسئولین ذی‌ربط نیز در این مورد حرف زده‌ام و تقریباً همگی قول همکاری و مساعدت داده‌اند و حتی بر قانونی بودن این خواسته تأکیدکرده‌اند. حتی دادیاری مربوطه هفته پیش، پیرو مکاتبات انجام‌شده، از خانواده خواسته برای گذاشتن سند اقدام کنند تا مرخصی ۴۸ ساعتهای برای شرکت در جلسه آزمون اهدا شود.
علی‌رغم همه این پیگیری‌ها، اما امروز همه‌چیز به تصمیم نهایی دادستانی در روزهای پایانی موکول شده است. اما راستش از هر زاویه‌ای که به ماجرا نگاه می‌کنم، انتظار کشیدن تا آن زمان و پذیرفتن مخاطرات ناشی از تصمیم‌گیری در لحظات پایانی، عاقلانه نیست. به گمانم حتی اگر اراده همه نهادها در آن زمان بر شرکت ما در جلسه آزمون باشد، این بروکراسی ای که در یک ماه گذشته نتوانسته گره از کار ما بگشاید، در ساعتهای پایانی نیزکاری از پیش‌نَبَرد.
گفتنی است ضیا نبوی پیشتر نیز در سال ۱۴۰۱، پس از شرکت در آزمون دکتری، از تحصیل در این مقطع محروم شد و پیش از آن یک بار در سال ۸۷ و بار دیگر در سال ۹۷ ستاره دار شده بود.
دوشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۳