دکتر مصطفی برغوثی، رئیس نهاد امداد پزشکی فلسطین که خود بنیان‌گذارش بوده، همچنین به‌عنوان نمایندهٔ جنبش «ابتکار ملی فلسطین» در کمیتهٔ اجرایی سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف – OLP) حضور دارد.
یک بیمارستان در بخش شمالی غزه توسط ارتش اسرائیل نابود شده است. این مسئله برای شما چه معنایی دارد؟
این بدان معناست که روند نابودی تمامی تأسیسات درمانی در غزه ادامه دارد. بیست‌وچهارمین بیمارستان به‌طور کامل تخریب شده است. اسرائیلی‌ها هم‌اکنون اعلام کرده‌اند که نه‌تنها آن را ویران کرده‌اند، بلکه قصد دارند به‌طور کامل تعطیلش کنند. این بخشی از حمله به تمامی ساختارهای پزشکی است که به مرگ ۱۱۰۰ پزشک، پرستار و کادر بهداشتی انجامیده است. همچنین ۳۰۰۰ نفر دیگر زخمی شده‌اند. حدود ۲۵۶ نفر هم ربوده و زندانی شده‌اند، که اینک مدیر بیمارستان کمال عدوان نیز در میان آن‌هاست. ممکن است او را زیر شکنجه بکشند، همان‌طور که برای چندین پزشک دیگر رخ داده است.
این حمله همچنین بخشی از یک راهبرد پاکسازی قومی در شمال غزه است. اسرائیل در حال محوکردن چهار شهر است: بیت‌حانون، جبالیا، اردوگاه جبالیا و بیت‌لاهیا. مقام‌های اسرائیلی با بمباران و کشتار بیش از ۱۵۰ هزار، شاید هم ۲۰۰ هزار نفر را وادار کرده‌اند خانه‌های خود را ترک کنند. در اینجا دو خطر احتمالی می‌بینم: نخست این‌که اسرائیل ممکن است این منطقه را به خاک خود ضمیمه کند یا آن را به یک ناحیه حائل تبدیل کند که زیر کنترل همیشگی و مطلق خودش باشد. خطر دوم هم این است که ارتش اسرائیل اکنون به سمت شهر غزه پیشروی کرده و دست به پاکسازی قومی تازه‌ای بزند. زیرا هدف نهایی نتانیاهو گردآوردن دو میلیون نفر ساکن غزه در یک منطقهٔ بسیار کوچک‌تر و بیرون‌راندن آن‌ها از غزه است. من فکر نمی‌کنم او از چنین برنامه‌هایی دست کشیده باشد.
در عین حال، صحبت از مذاکرات نیز به میان می‌آید…
مذاکرات پیش نمی‌رود، چون تل‌آویو آن‌ها را متوقف می‌کند. هربار که پیشرفتی حاصل می‌شود، نتانیاهو راهی برای مختل‌کردن آن می‌یابد. به باور من، او هرگز قصد نداشته است آتش‌بسی به دست آورد. او به اسیران اسرائیلی هم اهمیتی نمی‌دهد. زیرا برای دستیابی به اهدافش و دنبال‌کردن سیاست توسعه‌طلبی اسرائیل، نیازمند ادامهٔ جنگ است.
آیا فکر می‌کنید آمدن دونالد ترامپ تفاوتی ایجاد خواهد کرد؟
البته که به‌سوی بدترشدن اوضاع. گمان می‌کنم ترامپ به اسرائیلی‌ها چراغ سبز برای الحاق کرانهٔ باختری بدهد. البته دولت بایدن هم تاکنون فشار زیادی اعمال نکرده است. شخصاً تفاوت چندانی میان این دو جناح سیاسی ایالات متحده درخصوص اسرائیل نمی‌بینم. جو بایدن نیز با توجه به حمایتش از اسرائیل و ارسال بی‌وقفهٔ تسلیحات، نام خود را به‌عنوان یک جنایتکار جنگی در تاریخ ثبت کرد. فکر می‌کنم ترامپ هم همین سیاست را ادامه می‌دهد و احتمالاً بدترش می‌کند. شاید او به اسرائیل اجازه دهد با خیال راحت ماجراجویی الحاق کرانهٔ باختری را آغاز کند و ایدهٔ تشکیل یک دولت فلسطینی را کاملاً از بین ببرد.
در این شرایط، فلسطینی‌ها چه می‌توانند بکنند؟
اولویت همچنان حفظ اتحاد است. تشکیلات خودگردان فلسطین باید مسیرش را تغییر دهد. فکر می‌کنم تشکیلات خودگردان در یک سردرگمی عظیم گرفتار شده و طوری عمل می‌کند که گویی اوضاع همان شرایط سابق است. من بر این باورم که آن‌ها هنوز به گسترهٔ خطرات و چالش‌ها پی نبرده‌اند. از دید من، دو تهدید مهم وجود دارد: پاکسازی قومی و الحاق سرزمین‌ها. آنچه ما فلسطینی‌ها کم داریم، وحدت است.
ما باید در اسرع وقت به این وحدت برسیم. به همین دلیل ما تلاش می‌کنیم جامعهٔ مدنی و گروه‌های سیاسی مختلف را گرد هم بیاوریم تا یک کنگره تشکیل دهیم. این کنگره باید به ابزاری عملی و مؤثر بدل شود تا با اعمال فشار، اصلاحات سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف – OLP) را پیش ببرد و یک رهبری واحد فلسطینی با راهبردی روشن ایجاد کند. عامل سرنوشت‌ساز دیگر هم در توانایی ما برای ایستادگی و ماندن در فلسطین است. اگر ما در فلسطین باقی بمانیم، طرح اسرائیل شکست خواهد خورد.
منظورتان از «باقی ماندن در فلسطین» چیست؟
منظورم این است که امروز ما ۷٫۳ میلیون فلسطینی در سرزمین تاریخی فلسطین داریم، درحالی‌که ۷٫۱ میلیون اسرائیلی یهودی آن‌جا هستند. به همین دلیل نتانیاهو به‌دنبال پاکسازی قومی است. او می‌خواهد این معادلهٔ جمعیتی را به نفع خود تغییر دهد، هم با تبدیل فلسطینی‌ها به یک اقلیت و هم با سلب هرگونه حق مقاومت از آن‌ها، حتی مسالمت‌آمیزترین شکلش را.
منبع: اومانیته
پنجشنبه ۱۳ دی ۱۴۰۳