🔸 بر اساس اطلاعات موجود از جلسات شورای هماهنگی، پس از سرکوب گسترده اعضای تشکلهای عضو شورا در بازه اردیبهشت ۱۴۰۱ تا پاییز ۱۴۰۲ که منجر به زندانی شدن، پرونده‌دار شدن و اخراج صدها معلم و فعال صنفی گردید، نمایندگان تشکل‌ها در پاییز ۱۴۰۲ تصمیم گرفتند، با توجه به ممانعت‌های نهادهای امنیتی از برگزاری مجمع از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱، این مجمع را در فضای مجازی برگزار کنند. با این حال، نماینده اصفهان و تعدادی از تشکل‌ها به این تصمیم معترض شدند. برای دستیابی به تفاهم، مقرر شد که نماینده اصفهان به هیأت مدیره شورا دعوت شود تا با گفتگو، زمینه برگزاری مجمع فراهم گردد.
پس از دو جلسه مذاکره، اصفهان به‌عنوان میزبان متعهد شد تا تاریخ ۱۳ بهمن ۱۴۰۲ شرایط لازم برای میزبانی مجمع را فراهم کند. با این وجود، پس از چند ماه، اصفهان موفق به انجام این تعهد نشد و مجمع برگزار نگردید.
در تاریخ ۱۴ اسفند شورا با دستورکار برگزاری مجمع مجدد تشکیل جلسه داد و مقرر شد با توجه به اینکه میزبانی برای مجمع حضوری وجود ندارد. مجمع بر بستر شبکه‌های اجتماعی به صورت مجازی برگزار گردد. و شورا اعضا را مکلف کرد در کارگروه برگزاری مجمع فعالانه شرکت کنند.
در آن زمان، نگارنده در زندان به سر می‌برد و مسئولیت نظارت عمدتاً بر عهده دوست گرامی‌ام، کاک سلاح سورخی، بود.
در نیمه نخست سال ۱۴۰۳، تلاش‌های گسترده‌ای از سوی تشکل‌ها و فعالان برای خروج از این بن‌بست صورت گرفت. یکی از دلایل این بن‌بست، پیش‌شرط‌های غیرقانونی کانون اصفهان برای میزبانی بود. اصفهان مدعی بود که پنج تشکل که طبق مراحل قانونی در کارگروه ماده پنج به عضویت شورا درآمده‌اند، حق رای در مجمع را ندارند. این در حالی بود که دو تشکل هرسین و اسلام‌آباد غرب با درک شرایط، پذیرفتند از حق خود صرف‌نظر کنند تا شاید شورا از بن‌بست خارج شود. با این حال، اکثریت شورا بر عضویت و ادامه فعالیت این تشکل‌ها تأکید کردند.
در تاریخ ۱۳ مهر ۱۴۰۲، به پیشنهاد کانون بوشهر، شورا در نوبت دوم تشکیل جلسه داد و مقرر شد تا یک ماه آینده، مجمع در فضای مجازی برگزار شود. این جلسه با حضور ۱۳ تشکل، از جمله نمایندگان خمینی‌شهر، زنجان، و کرمانشاه، برگزار شد. با این حال، برخی تشکل‌ها مانند اصفهان، خراسان شمالی، و یزد در این جلسات شرکت نکردند.
تشکل زنجان پیشنهاد گفتگو با تشکلهای غایب را مطرح کرد و شورا نیز با این پیشنهاد موافقت نمود. با این حال، تشکلهای غایب همچنان از شرکت در جلسات شورا امتناع ورزیدند. در نهایت، دبیرخانه در تاریخ ۱ آبان اطلاعیه‌ای مبنی بر تشکیل کارگروه مجمع صادر کرد و این کارگروه با عضویت تشکلهای داوطلب فعالیت خود را آغاز نمود.
برگزاری مجمع عمومی عادی
مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران سرانجام در تاریخ ۱۷ آذر آغاز شد و پس از ساعت‌ها بحث و بررسی، روز دوشنبه، ۱۹ آذر، با دستیابی به اهداف نشست و انتخاب ارکان شورا به پایان رسید. در اینجا لازم است از زحمات دبیرخانه دوره قبل، کانون صنفی معلمان اسلامشهر، بازرس محترم و دوست عزیزم کاک سلاح سورخی، و سایر اعضای محترم شورای هماهنگی قدردانی نمایم و برای ارکان انتخابی جدید، آرزوی موفقیت کنم.
برگزاری این مجمع با چالش‌های فراوانی همراه بود. تحرکاتی از سوی برخی افراد منتسب به تشکل‌ها برای مخدوش نمودن نتایج و ناکام گذاشتن این نشست صورت گرفت. با این حال، تلاش‌های انحلال‌طلبانه با شکست مواجه شد. برای تنویر افکار عمومی و به‌عنوان یکی از بازرسان پیشین، ذکر نکات زیر ضروری است:
۱. تصمیم برگزاری مجمع در فضای مجازی:
این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که در فرصت تعیین‌شده توسط دبیرخانه و شورا، هیچ میزبانی برای برگزاری مجمع در فضای حقیقی وجود نداشت. علاوه بر این، عدم امنیت کافی برای شرکت‌کنندگان در یک نقطه مشخص نیز عامل دیگری بود.
۲. پایبندی به اساسنامه:
تصمیم به برگزاری مجمع عمومی عادی در فضای مجازی با اکثریت آرا و طبق تبصره دوم ماده هشتم اساسنامه اتخاذ و مورد تأیید بازرسان قرار گرفت. شایان ذکر است که برخی از تشکلهای مخالف، ماه‌هاست که در جلسات شورا حضور ندارند.
۳. اعتبار نمایندگان حاضر در مجمع:
نمایندگان ۱۵ تشکل شرکت‌کننده در مجمع، طبق درخواست بازرسان و تأکید دبیرخانه و کارگروه برگزاری مجمع، با معرفی‌نامه‌های معتبر از سوی تشکلهای خود در این نشست حضور یافتند.
۴. نتایج نهایی مجمع:
نتایج این مجمع، تحت نظارت تمامی اعضا، بازرسان و ریاست برگزاری مجمع، قطعی و نهایی شده و در گزارش جداگانه‌ای که در کانال شورا منتشر شده، در دسترس عموم قرار دارد.
🔸 توضیحی درباره یک نامه جعلی
همزمان با برگزاری مجمع عمومی عادی شورای هماهنگی، برخی افراد منتسب به تشکل‌ها با انتشار نامه‌ای جعلی و بی‌پشتوانه، این اقدام جمعی و شورایی را زیر سؤال بردند. اینجانب طی ماه‌های گذشته هیچ تماس یا نامه‌ای رسمی مبنی بر مخالفت با برگزاری مجمع مجازی از سوی این تشکل‌ها دریافت نکرده‌ام. بااین‌حال، پس از آزادی از زندان، به‌طور مستمر با فعالان صنفی، دبیرخانه و تشکلهای حامی برگزاری مجمع در ارتباط بودم. دغدغه اصلی اکثریت قاطع، برگزاری مجمع و بازسازی ارکان شورا بود که در نهایت با موفقیت انجام شد.
با این وجود، در جریان مجمع، دو تماس و یک پیامک تهدیدآمیز از سوی یکی از افراد دریافت کردم. همچنین در تلگرام، انبوهی از کامنت‌های تهدیدآمیز، توهین‌آمیز و همراه با دروغ‌پردازی و گراهای امنیتی منتشر شد که فعالان، کانون‌های تهران و اسلامشهر و اعضای کارگروه برگزاری مجمع را هدف قرار داده بود.
نکات ضروری درباره نامه جعلی:
الف) اقدامات غیرقانونی و غیراخلاقی برخی افراد:
- جعل نام کانون‌های غیرفعال:
نام کانون صنفی فرهنگیان شهرستان انزلی و کانون صنفی فرهنگیان خراسان رضوی در این نامه ذکر شده بود. بر اساس شواهد موجود، چنین کانونی در انزلی وجود خارجی ندارد. تشکل خراسان رضوی نیز، پس از دخالت نهادهای امنیتی و حراست، در اختیار نیروهای بسیج قرار گرفت و عضو شاخص آن، آقای هاشم خواستار، سال‌هاست در زندان است. این دو تشکل اساساً عضو شورای هماهنگی نیستند و این موضوع توسط دبیرخانه نیز اعلام شده است.
- افزودن نام تشکل‌ها بدون هماهنگی:
در این نامه، نام کانون مستقل فرهنگیان آذربایجان شرقی نیز دیده می‌شود. این تصمیم بدون اطلاع و تأیید اعضای هیأت مدیره این تشکل اتخاذ شده که اسناد آن در کانال شورا منتشر شده است.
همچنین، برخی اعضای هیأت مدیره انجمن صنفی خراسان شمالی اعلام کرده‌اند که فرآیند صدور این نامه، غیردموکراتیک و بدون هماهنگی بوده است.
- عدم تأیید از سوی هیأت مدیره تشکل‌ها:
پس از انتشار این نامه، از تشکلهای امضاکننده خواسته شد که تأییدیه رسمی از سوی هیأت مدیره خود ارائه دهند تا تفاوت بین جعل و انتقاد مشخص شود. با این حال، نمایندگان برخی تشکل‌ها مانند خمینی‌شهر از همکاری سر باز زدند.
افراد مرتبط با تشکلهای اصفهان و کرمانشاه که از بانیان این نامه بودند و از سال ۱۳۹۶ به‌عنوان نمایندگان مادام‌العمر در شورا حضور دارند نیز حاضر به پاسخگویی و همکاری نشدند.
متأسفانه، اساسنامه فعلی شورای هماهنگی سازوکاری برای پاسخگو کردن این افراد ندارد. امیدواریم با تغییر اساسنامه، این خلأ برطرف شود.
ب) نتیجه راستی‌آزمایی امضاها:
نام تشکل تربت حیدریه در نسخه اولیه نامه ذکر شده بود که با مخالفت نماینده این تشکل در شورا، حذف شد.
دبیرخانه همچنین تأیید کرد که کانون صنفی معلمان زنجان این نامه را امضا کرده و به تأیید اکثریت هیأت مدیره آن رسیده است. بااین‌حال، از کانون زنجان انتظار می‌رود که انتقاد یا مخالفت خود را به‌طور مستقل و خارج از جریان انحلال‌طلبان اعلام کند.
بررسی‌های دقیق دبیرخانه و گفتگو با اعضای هیأت مدیره‌ها نشان می‌دهد که این نامه، اقدامی هدفمند، جعلی و فرصت‌طلبانه برای تضعیف شورای هماهنگی بوده است.
🔸 جعل و مشابه‌سازی با هدف بی‌اعتبارسازی
این اقدام هدفمند، با شواهد دیگری نیز همراه است:
در ۳۱ شهریور ۱۴۰۳، افراد مذکور کانالی با نام مشابه «تشکلهای صنفی معلمان ایران» ایجاد کردند و چند پست منتشر نمودند.
در ۲۰ آذر، پست‌های قبلی حذف و نامه جعلی منتسب به تشکل‌ها در آن قرار داده شد.
این اولین بار نیست که مشابه‌سازی و جعل نام شورا صورت می‌گیرد. در موسم انتخابات گذشته:
- تشکلهای وابسته به اصولگرایان با نام جعلی «شورای هماهنگی تشکلهای انقلابی فرهنگیان ایران» تلاش کردند معلمان را به شرکت در انتخابات دعوت کنند.
- تشکلهای وابسته به اصلاح‌طلبان نیز با مشابه‌سازی عنوان «تشکلهای صنفی معلمان»، درصدد سوءاستفاده از نام تشکلهای مستقل صنفی برآمدند.
این شیوه تکراری و نخ‌نما، نشانگر تلاش هدفمندی برای ایجاد انحلال، انشعاب یا بی‌اعتبارسازی شورای هماهنگی است. چنین اقداماتی، در نهایت راهی جز ناکامی نخواهد داشت و تنها بر اتحاد و انسجام تشکلهای مستقل خواهد افزود.
۲۸ آذر ۱۴۰۳
ادامه دارد …
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران