این کمبود نه تنها به تأخیر در درمان و افزایش عوارض بیماری‌ها منجر می‌شود، بلکه بر سلامت روان کودکان و خانواده‌های آن‌ها نیز تأثیر منفی می‌گذارد. افزایش شیوع بیماری‌های غیرواگیر در کودکان، اهمیت این موضوع را دوچندان کرده است.
حل این مشکل، نیازمند یک اقدام جامع و همه‌جانبه است. افزایش سرمایه‌گذاری در بخش بهداشت، توسعه زیرساخت‌های بیمارستانی، تربیت نیروی متخصص، ارتقای کیفیت خدمات و توجه ویژه به پیشگیری از بیماری‌ها از جمله مواردی هستند که باید موردتوجه قرار گیرند.
همچنین، مشارکت فعال جامعه مدنی و رسانه‌ها در اطلاع‌رسانی و ایجاد حساسیت عمومی نسبت به این موضوع، می‌تواند نقش مهمی در تسریع روند بهبود شرایط ایفا کند.
در نهایت، باید به یاد داشت که سلامت کودکان، سرمایه ملی هر کشور است. سرمایه‌گذاری در این حوزه، نه‌تنها به بهبود کیفیت زندگی کودکان کمک می‌کند، بلکه به توسعه پایدار و پیشرفت جامعه نیز منجر خواهد شد.
نادیده گرفتن این موضوع، می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای نسل‌های آینده به همراه داشته باشد.از مسئولان کشور انتظار می‌رود با اتخاذ تدابیر جدی و عملی، نسبت به رفع مشکل کمبود تخت‌های بیمارستانی کودکان اقدام کنند. همچنین از مردم نیز دعوت می‌شود تا با آگاهی‌رسانی، حمایت از کمپین‌های مربوطه و مطالبه‌گری از مسئولان، در حل این مشکل مشارکت فعال داشته باشند. هر کودکی حق دارد در محیطی امن و با دسترسی به خدمات بهداشتی مناسب زندگی کند.