گازسنجی نکردنِ تونل‌ها، ضدگاز و ضدحریق نبودنِ دستگاه‌های معدن، تأمین نکردن تجهیزات ایمنی حتی در حد کفش‌های ایمنی و جدی نگرفتن هشدار کارگران درباره‌ی مقدار زیاد گاز متان تنها یک‌روز قبل از وقوع فاجعه از جمله مواردی است که مالکان معدن را در جایگاه قاتل می‌نشاند.
یکی از دیگر کارگران این معدن، به روزنامه هم‌میهن گفته است که:
“در هر شیفت کاری در معدنجو تقریباً ۸۰۰ نفر کار می‌کنند و میانگین دستمزدها، بیشتر از ۱۵ میلیون نیست. ثانی می‌گوید اگر از خودنجات استفاده کنیم، دنبال دلیلش می‌گردند: «اگر نتوانیم آنها را قانع کنیم، باید هزینه‌اش را بپردازیم. در این وضعیت می‌گوییم چرا باید این کار را انجام دهیم؟ یا خودم را می‌کشانم به سمت جایی که هوا دارد و سالم است یا از آن استفاده نمی‌کنم. برای یک کارگر معدن که ۱۳ میلیون حقوق می‌گیرد، پرداخت شش میلیون بابت این موضوع زیاد است.”
در حالیکه “کپسول خودنجات در معادن زغال‌سنگ زیرزمینی از تجهیزات الزامی حفاظت فردی است