در حملات شدید اسرائیل به لبنان در روز ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴، حداقل ۳۵۶ نفر، از جمله ۲۴ کودک کشته و بیش از ۱،۲۴۶ نفر زخمی شدند. این حملات هوایی که از صبح آغاز شد، مناطق مختلفی از جنوب و شرق لبنان را هدف قرار داد و منجر به آوارگی هزاران نفر از مردم لبنان شد. این رویدادها به ایجاد یک شرایط جنگی بین حزب اله و اسرائیل انجامیده است.
وزارت بهداشت لبنان گزارش داده است این حملات مرگبارترین روز برای این کشور از زمان پایان جنگ داخلی لبنان در سال ۱۹۹۰ تاکنون بوده است. قربانیان شامل زنان، کودکان و دو نیروی امدادی بودهاند که در حین انجام وظیفه کشته شدند.
مصر با اعلام نگرانی شدید از تشدید درگیریها در لبنان، از سازمان ملل و قدرتهای بینالمللی خواستار مداخله فوری برای متوقف کردن این خشونتها شد. قاهره هشدار داد تشدید خشونتها میتواند منطقه را به سمت جنگی جامع سوق دهد. ترکیه نیز حملات اسرائیل را محکوم کرد و آن را عاملی برای ایجاد بیثباتی بیشتر در منطقه دانست.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، در پیامی ویدئویی به مردم لبنان گفت جنگ اسرائیل با حزبالله است، نه با مردم لبنان. او از مردم خواست تا هشدارهای ارتش اسرائیل برای تخلیه مناطق خود را جدی بگیرند. اسرائیل اعلام کرد که طی ۲۴ ساعت گذشته بیش از ۱،۰۰۰ هدف در لبنان را با استفاده از ۱،۴۰۰ نوع مهمات هدف قرار داده است.
در حالی که حزبالله در واکنش به این حملات، دهها موشک به سمت پایگاههای نظامی اسرائیل شلیک کرده است، نگرانیها در مورد ادامه و گسترش درگیریها در سطح منطقه افزایش یافته است.
مردم لبنان، قربانی اصلی تشدید جنگ
روز دوشنبه ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴، هزاران خانواده لبنانی در جنوب این کشور مجبور شدند به دلیل بمباران سنگین اسرائیل، خانههای خود را ترک کرده و به سمت شمال و بیروت فرار کنند. جادههای جنوب لبنان به شدت شلوغ بود، و ماشینها و ونهایی که پر از خانوادهها و لوازم ضروری آنها بودند، در ترافیکی سنگین به سوی بیروت حرکت میکردند. برخی از خانوادهها تنها توانستند مدارک ضروری خود را بردارند و به سرعت از مناطق جنگی فرار کنند.
به گزارش آسوشیتدپرس در منطقه یاتر، یکی از مناطقی که به شدت هدف حملات اسرائیل قرار گرفت، عبد عفو که همراه با خانوادهاش در آنجا ساکن بود، مجبور شد پس از یک حملهی شدید به خانههای مسکونی منطقه، تصمیم به فرار بگیرد. او میگوید: “وقتی حملات به خانهها شروع شد، تمام مدارک مهم را جمع کردم و سریعاً از آنجا خارج شدیم. انفجارها اطراف ما رخ میداد و بسیار وحشتناک بود.”
حملات به حدی رسیده که مردم تماسهای تلفنی پیشضبط شدهای از ارتش اسرائیل دریافت میکنند که از آنها میخواهد خانههایشان را برای حفظ امنیت خود ترک کنند.
عبد عفو که همراه با همسر و سه فرزند خود به سمت بیروت در حال حرکت بود، نمیدانست قرار است کجا اقامت کند، تنها میخواست از منطقهی جنگی خارج شود. او میگوید: “یک دستم را روی پشت پسرم گذاشته بودم و به او میگفتم که نترسد.”
در میان ترافیک، خودروهایی دیده میشد که خانوادههایی چند نسلی را در خود جای داده بودند. در یکی از این خودروها، یک زن با روسری قرمز نزدیک به درب خودرو نشسته بود و پسر کوچکی از میلههای خودرو آویزان شده بود. برخی از خودروها حتی به طور موقت در کنار جاده متوقف میشدند، چون رانندگان و مسافران نمیدانستند آیا دوباره قادر به بازگشت به خانههای خود خواهند بود یا خیر.
احمد، یکی از مردانی که با خانوادهاش در حال فرار بود، گفت: “حملات. جنگندهها. ویرانی. هیچکس دیگر آنجا نمانده است. همه فرار کردهاند. ما وسایلمان را برداشتیم و رفتیم.” او به همراه بیش از ده نفر از اعضای خانوادهاش، بیشتر آنها کودک، در یک ون کوچک به سمت بیروت حرکت میکرد.
افرادی که از این حملات جان سالم به در بردهاند، از شدت و ویرانگری این بمبارانها شوکه شدهاند. ابوحسن کحول، یکی از ساکنان جنوب لبنان که با خانوادهاش در حال فرار به سمت بیروت بود، گفت: “قدرت و شدت این بمبارانها چیزی است که ما در هیچکدام از جنگهای قبلی شاهد آن نبودهایم.”
حتی در بیروت نیز نگرانیها در حال افزایش است و بسیاری از والدین به سرعت فرزندان خود را از مدارس خارج میکنند. یکی از والدین به نام عیسی که برای برداشتن فرزندش به مدرسه رفته بود، گفت: “وضعیت اصلاً اطمینانبخش نیست.”
اگرچه برخی از مردم امیدوارند که بتوانند روزی به خانههای خود بازگردند، اما بسیاری دیگر مانند احمد، مطمئن نیستند که آیا این امکان برای آنها وجود خواهد داشت یا خیر. آنها در حال حاضر فقط میخواهند از خطر دور شوند و جایی امن پیدا کنند. آیندهی نامشخصی پیش روی این خانوادهها است و آنها نمی دانند چه مدت می توانند در بیروت بمانند.
در حالی که جنگ بین اسرائیل و حزبالله همچنان ادامه دارد و به نظر میرسد که به این زودیها پایانی برای آن دیده نمی شود، خانوادههای لبنانی همچنان با ترس و نگرانی به دنبال پناهگاهی امن برای خود و فرزندانشان هستند.