گفتگو با جهان صنعت
۱. طی ۴۶ سال گذشته اولین زن سخنگویی دولت انتصاب شده است، به نظر شما این موضوع قدم بزرگی است؟
انتصاب زنان در برخی سمت ها، قدم هایی در جبران عقب ماندگی ها در مشارکت سیاسی زنان است. ایران از حیث مشارکت سیاسی زنان و حضور زنان در دولت و مجلس در بین سایر کشورها تقریبا بدترین وضعیت را دارد. اگر گماردن زنان در سمت های سیاسی و مدیریتی سطح کلان ادامه یابد، به جبران و بهبود وضعیت کمک می کند.
۲. انتصاب یک زن در این بخش ساختارشکنی است؟
نمی توان گفت، ساختارشکنی است، چون ساختارها نفوذناپذیری و تغییر ناپذیری شان در هنگام تعیین وزرا مشخص شد. اینکه یک زن به عنوان سخنگوی دولت منصوب شده را حداکثر می توان سنت شکنی دانست چون برخی مناصب و جایگاه ها به طور سنتی مردانه بوده و به مردان اختصاص داده شده اند از جمله سخن گوی دولت. حالا یک زن به این سمت منصوب شده است و آن سنت پیشین کنار زده شده است.
۳. این انتصاب چه تاثیری در حقوق زنان ایرانی دارد؟
بیشتر از اینکه تاثیری در احقاق حقوق زنان داشته باشد، از دولت چهره بهتر و قابل قبول تری به جهان ارائه می دهد. حالا ویترین دولت مزین به حضور چند زن سیاستمدار شده و در معرض دید جهانیان قرار گرفته است. چنین انتصاباتی تلاش برای انتفال این پیام است که این دولت زنان را طرد نمی کند و به آنها فرصت مشارکت و مدیریت می دهد.
۴. دولت پزشکیان تفاوتی در وضعیت زنان ایجاد می کند یا نه؟
اقداماتی مثل گماردن زنان به عنوان سخنگو و معاون و … اقدامات مثبت و ضروری هستند. اما دولت می تواند، تغییراتی ایجاد کند که به نفع توده های زنان باشد و در رفع بعضی تبعیض ها علیه زنان اثر واقعی داشته باشد، به خصوص در حوزه اشتغال و ورود زنان به بازار کار. و برابری دستمزدها.
در حال حاضر نرخ مشارکت اقتصادی زنان تقریبا ۱۳ تا ۱۴ درصد است که رقم بسیار اندکی است و ایران از این نظر در قعر جدول رتبه بندی بین المللی قرار دارد. رفع تبعیض های آموزشی علیه زنان، محافظت از زنان در برابر خشونت، احداث مهد کودک رایگان یا ارزان از کارهای دیگری است که دولت می تواند برای بهبود وضعیت زنان انجام دهد.