تصمیم دارم به مطالعه منابعی که در خصوص محکومیتِ حکم اعدام هستند بپردازم و در جهت حمایتم ازین کارزار، هر سه‌شنبه با انتشار آنچه آموختم، مخالفت خود با اعدام را اعلام دارم. با امید به اینکه بتوانیم با بازنشر تحقیقاتِ محقق‌هایی که به “چرا اعدام نه؟” پرداخته‌اند، خود و جامعه را آگاه و همراه سازیم.
“من به هرچه می‌خواستم می‌توانستم بیاندیشم و مرغ تیزپر خیال را به هر سو که اراده می‌کردم می‌توانستم به پرواز درآورم، زیرا من مردی آزاد و مختار بودم. اکنون من اسیرم. جسمم را در دخمه‌ای تیره و تار به زنجیر کشیده‌اند و روحم را در ظلمتِ اندیشه‌ای مرگبار به زندان انداخته‌اند، اندیشه‌ای خونین و رعب‌انگیز و عاری از مهر و رحم و شفقت.”
بخشی از نامه‌ی یک محکوم به اعدام.
باید گفت که در گذشته مجازات اعدام به هدف انتقام‌جویی صادر می‌شده اما در سده‌های اخیر، نظریه‌پردازان زیادی رویکرد اصلاح مجرمین را پیش گرفته‌اند. اصلاح مجرمان و آماده‌سازی آنها جهت بازگشت به جامعه و از سرگیری زندگی شرافتمندانه.
تعیین مجازات اعدام از باورهای زیر نشأت میگیرد:
۱. انتقام‌جویی از مجرم
۲. بازدارندگی از ارتکاب جرم
۳. مقابله‌به‌مثل
۴. عدم امکان اصلاح مجرم
۵. شدیدتر و سنگین‌تر دانستن مجازات اعدام برای تسلی خاطر آسیب‌دیدگان از جنایت
بررسی هر یک به اختصار:
۱. با انتقام‌جویی نه تنها جرم و جنایت کم نمی‌شود بلکه خشونت به گونه‌ای دیگر به دست مجری قانون، بازتولید می‌شود.
۲. اعدام بزهکاران موادمخدر، از سال ۵۷ تاکنون نه فقط موجب کاهش مصرف و خرید و فروش مواد مخدر نشده بلکه روز به روز بر تعداد بزهکاران افزوده می‌شود. بیشترین آمار اعدام در ایران مربوط به بزهکاران موادمخدر است.
۳. دیدگاه مقابله به مثل، نه تنها کارایی ندارد بلکه موجب استمرار خشونت در جوامع بشری شده‌است.
۴. متاسفانه دیدگاه اصلاح‌ناپذیر بودن بزهکاران، در گذشته به قدری گسترده بود که در ادبیات ما رخنه کرده‌است و در ذهن بسیاری از شهروندان هنوز تاثیرگذار است. اما باید گفت به صورت نظری این رویکرد کنار گذاشته شده و دیدگاه اصلاح بزهکاران به قوانین و مقررات جاری، سرایت کرده است.
در کنار این نکات باید به این مهم توجه داشت که امکان اشتباه قضائی وجود دارد. در مجازات سلب آزادی تا حدودی امکان جبران اشتباه‌های قضایی و پرداخت خسارت‌های مادی و معنوی وجود دارد. ولی در مجازات اعدام عملا امکان اعاده وضعیت و جبران اشتباه‌های قضائی پس از اجرای آن غیرممکن است.
“سر انسان را پرورش دهید، آبادش کنید، بارورش سازید، روشن و با تقوایش کنید. لازم نیست از تن جدایش کنید، از آن بهره ببرید.”
ویکتور هوگو
نه به اعدام
منابع:۱. درباره اعدام
نویسنده: سعید مدنی
با مقدمه عبدالفتاح سلطانی
۲.آخرین روز یک محکوم
نویسنده: ویکتور هوگو
مترجم: محمد قاضی
🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران