به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۱۲مردادماه ۱۴۰۳، مقامات زندان مرکزی کرج در یک اقدام غیرقانونی تلفن‌های بند ۱۵ که زندانیان سیاسی در آن محبوس هستند را قطع کرده است. به این ترتیب ارتباط این افراد با خانوادههایشان قطع و زندانیان سیاسی در این بند از حقوق اولیه خود محروم شده‌اند.
از روز ۷مرداد ۱۴۰۳، تلفن‌های بند ۱۵ به دستور مقامات زندان مرکزی کرج، قطع شده است. مقامات زندان پس از شنود تماس‌های زندانیان با خانوادههایشان و گرفتن ایراد به صحبت‌های رد و بدل شده زندانیان اقدام به قطع تلفن‌ها نموده و اجازه تماس با خانواده به زندانیان بند ۱۵داده نمی‌شود. این اقدام باعث نگرانی خانواده‌ها و بی‌خبری از وضعیت عزیزان‌شان شده است.
حق تماس با خانواده از بنیادی‌ترین حقوق اساسی یک زندانی
حق تماس زندانیان با خانوادههایشان، یکی از حقوق اساسی و بنیادین هر انسانی است که حتی در شرایط محرومیت از آزادی نیز باید تضمین شود. این حق نه تنها از منظر انسانی و اخلاقی دارای اهمیت است، بلکه در نظام‌های حقوقی مختلف نیز به عنوان یک حق قانونی شناخته شده است.
حق تماس زندانیان با خانوادههایشان در اسناد بین‌المللی حقوق بشر و قوانین داخلی بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته شده است. برخی از مهم‌ترین مبانی حقوقی این حق عبارتند از:
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: این ماده به حق هر فرد برای حفظ کرامت انسانی و برخورداری از حمایت قانونی اشاره دارد.
ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: این ماده به حق آزادی و امنیت فردی و حق هر فرد برای تماس با وکیل اشاره دارد.
قوانین داخلی کشورها: بسیاری از کشورها از جمله ایران در قوانین داخلی خود، حق تماس زندانیان با خانوادههایشان را به رسمیت شناخته و مقرراتی برای تنظیم این ارتباطات وضع کرده‌اند.
حق تماس زندانیان با خانوادههایشان، یک حق اساسی و بنیادین است که باید در تمام شرایط رعایت شود. قطع این ارتباط می‌تواند پیامدهای جدی و منفی برای زندانیان، خانواده‌های آن‌ها داشته باشد. قطع تماس زندانیان سیاسی با خانوادههایشان توسط مقامات زندان مرکزی کرج نقض آشکار حقوق بشر و زندانیان می باشد.
کانون حقوق بشر ایران