سپیده قلیان، فعال مدنی زندانی در اوین، در اعتراض به تبعید زندانیانی همچون سعید مدنی، و حکم نفی بلد پنجساله خودش دست به اعتصاب غذای نامحدود زد.
سپیده قلیان که ساکن اهواز است، میخواهد به زندان اهواز منتقل شود و گفته تا زمان این انتقال به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد. سعید مدنی، جامعه شناس و فعال سیاسی که در حال گذراندن ۹ سال محکومیت خود در زندان اوین است، سهشنبه ۱۴ فروردین به زندان دماوند، واقع در استان تهران تبعید شد.
دستگاه قضایی جمهوری اسلامی دستکم ۱۷ زندانی سیاسی را در زندان اهواز از رسیدگی پزشکی و درمان محروم کرده است
دستکم ۱۷ زندانی سیاسی محبوس در زندان شیبان اهواز به نامهای محمدعلی عموری، مختار البوشوکه، جابر البوشوکه، عبدالامام زائری، علی حلفی، یحیی ناصری، علی صیاحی، ایوب پرکار، غلامحسین کلبی، عبدالزهرا هلیچی، فارس عموری (رماحی)، محمدرضا مقدم، محمد مؤمنی تیماس، حسین سبحان نصاری، جابر صخراوی، محمد لویمی و حسن سواری، بهرغم حال نامساعد جسمانی از رسیدگی مناسب پزشکی محروم مانده اند. براساس گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر ایران (هرانا)، با وجود ابتلای این زندانیان به بیماری و مشکلات حاد سلامتی، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به آنها اجازه رسیدگی مناسب پزشکی و اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان را نمیدهد. بنا به این گزارش، محمدعلی عموری با مشکلاتی از جمله پوسیدگی دندان و سینوزیت روبهروست. جابر البوشوکه و حسن سواری نیازمند جراحی چشم هستند. مختار البوشوکه نیازمند اعزام به بیمارستان جهت انجام عمل جراحی فتق است و جابر صخراوی به بیماری اماس مبتلاست. محمد لویمی از اختلال در پلاکتهای خون و خونریزی گوش، محمدرضا مقدم از مشکلات پوستی، محمد مؤمنی تیماس از دیابت و فتق دیسک و فارس عموری از بیماری ذات الریه رنج میبرند. غلامحسین کلبی و حسین سبحان نصاری با مشکلات گوارشی درگیرند؛ کلبی افزون بر این بیماری به عفونت حاد گوش و عفونت کلیه نیز دچار شده است. طبق گزارشهایی که به هرانا رسیده عبدالزهرا هلیچی، ایوب پرکار و علی حلفی نیز با مشکلات زانو مواجهاند. یحیی ناصری و علی حلفی نیازمند درمان بیماری هموروئید اند و عبدالامام زائری مشکل گوش چپ دارد و بیماری ورم پروستات دچار شده است. علی صیاحی نیز به درمان از بابت بیماری دیابت و مشکلات قلبی نیازمند است. گفته میشود عدم درمان به موقع این زندانیان که مشکلات سلامت بسیاری از آنها در زندان بروز کرده، به وخامت حال آنها منجر شده است. طبق گزارش هرانا دستگاه قضایی جمهوری اسلامی بسیاری از این زندانیان را به اتهام محاربه به حبسهای طولانی مدت یا حبس ابد محکوم کرده است و آنها در حال گذراندن دوران محکومیت خود هستند. بهتأیید نهادهای بینالمللی، حکومت ایران علاوه بر اعمال تبعیضهای ساختاری و محرومکردن عامدانه اقلیتهای قومی، از جمله عربها از پایهایترین حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود، زندانیان سیاسی عرب را با خشونت و بهطور نظاممند سرکوب میکند. این زندانیان با برخوردها و اتهامهای امنیتی و قضایی، شکنجه، اعترافهای اجباری و نداشتن دسترسی به دادرسی عادلانه روبهرو هستند.
صدیقه وسمقی
در پی هشدارها درباره وضعیت سلامت صدیقه وسمقی، اسلامپژوه و فعال مدنی سرانجام روز سهشنبه ۱۴ فروردین این زندانی سیاسی در پی حال نامساعد جسمی از زندان اوین به بیمارستان خارج از زندان اعزام شد. هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران نوشته است که صدیقه وسمقی روز سهشنبه با علائم سوزش در ناحیه قفسه سینه، تپش قلب و فشار خون بالا به بهداری زندان منتقل شد. ابتدا پزشک بهداری دستور انتقال فوری صدیقه وسمقی به بیمارستان را صادر کرد اما با کارشکنی مسئولان زندان مواجه شد. سرانجام پس از وخامت حال این زندانی و تأکید مجدد بهداری مبنی بر اورژانسی بودن وضعیت او، مسئولان زندان او را به بیمارستان منتقل کردند. روز سهشنبه اکانت اینستاگرامی متعلق به نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل و فعال حقوق بشر زندانی در ایران، خبر داد که مقامهای زندان اوین مانع از اعزام صدیقه وسمقی به بیمارستان شدهاند. نرگس محمدی با انتشار نامهای از زندان اوین، ضمن هشدار درباره وضعیت سلامت صدیقه وسمقی به این موضوع اعتراض کرد. بنابر این نامه، صدیقه وسمقی که بهدلیل «هجوم وحشیانه» به خانهاش دچار اضطراب شدید شده بود، با وجود وضعیت جسمی مناسب پیش از بازداشت، از ۲۸ اسفند دچار حملههای عصبی، فشار و سوزش در ناحیه سینه، لرزش دست و پا، تنگی نفس و نوسان شدید فشار خون شده است. این زندانی سیاسی همچنین بهدلیل «ضعف شدید بینایی» در فشار مضاعف است.
نیروهای امنیتی ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ صدیقه وسمقی را در خانهاش در تهران بازداشت کردند. یکی از اتهامهای او «حضور بدون حجاب شرعی در ملاء عام» است. صدیقه وسمقی که فقیه، روشنفکر دینی و از فعالان مدنی منتقد جمهوری اسلامی است چندی پیش اعلام کرده بود که حجاب تحمیلی جمهوری اسلامی را حجاب شرعی نمیداند و آن را «یک بازی سیاسی بیهوده» خوانده و گفته بود «زنان با مقاومت خود به این بازی پایان خواهند داد». این فعال مدنی و پژوهشگر همچنین پس از بازداشت اعلام کرده بود که در دادگاه انقلاب حاضر نخواهد شد.
زمانه