راحله راحمی پور یکی از چهره های شناخته شده جنبش دادخواهی است که به «جرم» دادخواهی برادرش حسین راحمی پور و فرزندش، که جزو «ناپدید شدگان قهری» می باشند، به ۶ سال زندان که ۵ سال آن قابل اجرا میباشد، در آبان ماه ۱۴۰۲، احضار و در زندان اوین زندانی است.
وی سالهاست با وجود فشار های دستگاه قضایی و امنیتی از جمله بارها احضار، مسدود کردن حساب های بانکی، ضرب و شتم فرزندانش به هنگام بازرسی خانه و یکبار بازداشت و زندان، شجاعانه صدای زندانیان سیاسی، خانواده هایشان وجنبش دادخواهی بوده است.
وی مبتلا به بیماری‌های متعدد از جمله تومور مغزی بوده و علیرغم اینکه نیاز به درمان و جراحی دارد و پیشتر در طی بیانیه‌ای هم اعلام کرده بود به دلایل پزشکی شرایط تحمل زندان را ندارد، در زندان در حبس میباشد.
صفحه اینستاگرامی صدیقه وسمقی، تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی که خود امروز در زندان بسر میبرد، به نقل از ایشان، به شرایط بغرنج سلامت راحله راحمی پور اشاره میکند و می‌گوید: « او از تومور مغزی و بیماری‌های دیگر رنج میبرد. همواره سر درد دارد و همبندیان نگران سلامت او هستند. وقتی او را می‌بینم که رنجور و بیمار در سنی که باید در خانه استراحت کند و به دلیل رنج‌های فراوانِ تحمیل شده از او دلجویی شود، در بند از این سو به آن سو می‌رود و کلافه از سر درد روی تخت دراز می‌کشد، دلم به درد می‌آید. حضور او در این بند یکی از نشانه‌های آشکار ظلم دستگاه قضائی جمهوری اسلامی است».
این در حالیست که صدیقه وسمقی خود با مشکلات سلامت متعددی روبروست و بدلیل رعایت نکردن حجاب اجباری، از ملاقات و امکان دارو و درمان محروم شده است.
عدم آگاهانه دارو و درمان یکی از سیاستهای سیستماتیک جمهوری اسلامی است که سالها جهت اعمال فشار بیشتر بر زندانی سیاسی و خانواده او و «حذف فیزیکی» و «اعدام خاموش» زندانی بکار برده میشود. عدم برخورداری از دارو و درمان مصداق « شکنجه و جنایت علیه بشریت» میباشد.
راحله راحمی پور باید فورا برای رسیدگی و درمان پزشکی ویژه به بیمارستان انتقال داده شود.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی جمهوری اسلامی را مسئول مستقیم سلامت جان راحله راحمی پور و تمام زندانیان سیاسی بیمار میداند و تمام تلاش خود را برای آزادی راحله راحمی پور و دیگر زندانیان سیاسی بدون هیچ قید و شرطی بکار میبرد.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی
۳٠ مارچ ۲۰۲۴
۱۱ فروردین ۱۴۰۳