پریستار: پس از هر چیز باید سال نو شمسی ۱۴۰۳ را به همه پرستاران و همکاران عزیز تبریگ بگوییم و برای همه آن‌ها سالی بهتر و کم رنج‌تر آرزو کنیم.
سال ۱۴۰۲ برای #پرستاران در کشور در حالی به پایان رسید که به جرات می‌توان گفت یکی از تلخ‌ترین و تاریک‌ترین سال‌های فعالیت پرستاری در چند سال گذشته بود. یکی از امیدواری‌ها و آرزوهای قلبی ما برای همکاران این است که دست کم ۱۴۰۳ به این تیرگی و دلگیری نباشد.
عمده فشاری که به پرستاران در سال ۱۴۰۲ وارد شد از ناحیه تصمیم‌هایی بود که مقام‌های دولتی و در راس آن‌ها #وزارت_بهداشت گرفتند یا تصمیم‌هایی بود که باید به نفع پرستاران گرفته می‌شد اما گرفته نشد! در این سال سایه سیاه #تعرفه‌گذاری_خدمات_پرستاری بر سر پرستاران سنگینی کرد. هرچقدر پرستاران به خیابان‌ها آمدند و هرچقدر فعالان برجسته و نمایندگان واقعی #جامعه_پرستاری درباره تبعیض‌آمیز بودن این قانون و پیامدهای منفی آن گفتند و هشدار دادند اما در نهایت وزارت بهداشت سنگ آهنینی بود که هیچ میخی در آن فرو نرفت!
از طرفی وزارت بهداشت در یک اقدام تاسف برانگیز در #انتخابات_نظام_پرستاری دخالت کرد و با رد صلاحیت چهره‌های منتقد و ائتلاف‌سازی او در نهایت استفاده از امکانات دولتی از جمله دانشگاه‌های علوم پزشکی؛ گروه دلخواه خودش را در سازمان نظام پرستاری بر سر کار آورد.
در همین سال پرستاران شاهد بودند در حالی که اعتراض را آن‌ها می‌کنند اما مجموعه نهادهای تصمیم گیر تعرفه پزشکی را ۴۶ درصد افزایش می‌دهند یا پزشکان را از معافیت‌های مالیاتی بهره‌مند می‌سازند!
۱۴۰۲ سالی بود که بسیاری از پرستاران تن به #مهاجرت دادند به امید آنکه برای خودشان و فرزندانشان آینده بهتری را بسازند؛ خیلی از آن‌هایی هم که ماندند عطای این کار را به لفایش بخشیدند و نتیجه این شد که امروز کشور با بحران کمبود پرستار در شهرهای کوچک و بزرگ روبروست.
پرستاران در همین سال دیدند دیوارشان چقدر کوتاه است که ضرب و شتم آن‌ها توسط افراد و گروه‌های مختلف از همراه بیمار و خود بیمار تا نیروی انتظامی هیچ هزینه‌ای ندارد! در همین سال متاسفانه تعدادی از همکاران زیر فشار کار و اضافه کاری اجباری غیرقانونی با ساعتی ۲۰ هزار تومان جان به جان آفرین تسلیم کردند و از میان ما رفتند. با همه این سختی اما بسیاری از پرستاران کار خودشان را انجام دادند تا آن قول معروف را محقق کنند که می‌گوید مراقبت از دیگران، عملی از عشق است و بنیادی‌ترین و اصیل‌ترین شکل انسانیت!