امروز جمعه ۲۵ اسفند ۱۴۰۲ جمعی از خانواده های دادخواه زندانیان سیاسی اعدام شده در دهه ۶۰ به رسم دیرین جمعه آخر سال و برای بزرگداشت یاد عزیزان خود به گلزار خاوران رفتند. اما ماموران امنیتی باز هم درهای گلزار را به روی خانواده ها بستند و اجازه ورود ندادند.
خانواده ها با تجمع در مقابل درهای بسته گلزار خاوران عکس های عزیزان خود را بیرون در گذاشتند و گل ها را به پای عکس ها ریختند تا یاد و خاطره عزیزان خود را زنده و گرامی بدارند.
بیش‌از ۴۰ سال از شروع اعدام زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ می گذرد. در تمام این سال ها خانواده های خاوران با انواع محدویت و محرومیت و اذیت و آزار روبه رو بوده اند. در طول همه این سال ها خانواده ها به روش های گوناگون به این اعمال فشارها اعتراض کرده اند. از جمله ۱۰ روز پیش خانواده ها با حضور در حراست بهشت زهرا و طی نامه ای اعتراض خود را به ادامه این فشارها و محدودیت ها بیان کردند. آنان به ممانعت از ورود خانواده ها به گلزار و حضور بر مزار عزیزان خود و جلوگیری از گل باران مزار و بزرگداشت یاد عزیزان خود اعتراض کردند. همچنین خانواده ها خواهان توقف دفن درگذشتگان بهایی در قطعه گورهای دسته جمعی زندانیان سیاسی اعدام شده در تابستان ۶۷ شدند. پیش از این نیز بارها با بولدوزر خاک خاوران را زیر و رو کرده اند تا آثار جنایت و کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ را نابود کنند. دفن درگذشتگان بهایی در خاوران و بر روی گورهای دسته جمعی زندانیان سیاسی اعدام شده در تابستان ۶۷ شیوه دیگری برای از بین بردن آثار این جنایت است. خانواده های خاوران بارها هر گونه تخریب و تغییر در خاوران را محکوم کرده اند و آن را بی حرمتی به پیکر عزیزان به خون خفته خود دانسته اند.