⚘درود به کارگران سرزمینمان⚘
در پتروشیمی صدف عسلویه که یکی از بدنام ترین شرکت های پتروشیمی های عسلویه در ناسپاسی به حقوق کارگران می باشد؛ از همان بدو ورود که نزدیک درب یا گیت حراست می شویم بایستی بیرون درب پتروشیمی در انتظار نفر اداری شرکت پیمانکاری بمانیم تا بیاید و مدارکمان را که شامل کارت های شناسایی و پایان خدمت و گواهی عدم پیشینه کیفری می باشد از ما بگیرد. بطور معمول کارگران دو تا پنج روز پشت درب پتروشیمی منتظر مانده تا به گفته خودشان مدارک را مورد بازبینی قرار دهند و اصلن برای کارفرمای پتروشیمی مهم نیست که کارگران در پشت درب پتروشیمی چگونه بایستی به سر ببرند.
کارفرمای این پتروشیمی و رییس حراست و پیمانکاران هیچ درک درستی از منش راستین برخورد با کارگران، حقوق آن ها و ارزش آن ها برای کار و کارگری ندارند. کارگرانی که از شهرستان های دور و با مسافت ها زیاد ره پیموده و با وجود بی خوابی به سر برده اند تا به عسلویه بیایند و برای کار استخدام گردند را بدون آنکه در همان هنگامه نخست ورودشان به آن های آموزش های ایمنی را بدهند؛ را دو تا پنج روز پشت درب حراست بدون آب، بدون سایه بان و بدون دستشویی همان جا رها می کنند و حتا نمی گذارند که کارگران برای دستشویی رفتن به درون پتروشیمی بروند. تشنگی و فشار دستشویی کارگران را دلزده و دچار خودخوری بسیار می نماید و عزت نفس آن ها را پایین می آورد و این اهرمی است که در زمان تعیین حقوق، کارگر خسته و دلزده و عصبانی را مجبور می کند با اعصابی خراب به دستمزدهای پایین تر از کمپین تن بدهد.
شرکت جهانپارس در این پتروشیمی در شیادی همتا ندارد. هم به قوانین کمپین کارگری پایبند نیست و بر اساس بیست و سه روز کار و هفت روز مرخصی به کارگران دستمزد می دهد. دستمزدهای کارگران در این شرکت بسیار پایین بوده و پیمانکاران با آنکه بر اساس ٢٠ روز کاری دستمزد می دهند؛ ولی این دستمزدها هم بسیار پایین هست.
این پیمانکاران که بسیار نابکار و نوکیسه هستند؛ تنها هدفشان این هست که برچسب یا مجوز پیمانکاری را با هر بهایی اندک بخرند و در هنگام مناقصه دادن برای انجام کار، پایین ترین قیمت کار را روی میز می گذارند و برنده می شوند. آن ها برای اینکه بتوانند دست و پایی زده و پولی به جیب بزنند و از قافله دزدان عقب نمانند تا آنجایی که شیادی به آنان اجازه می دهد از همه حقوق و دستمزدهای کارگران می زنند و زرنگ بازی در می آورند.
آن ها کمکی ها را به عنوان استاد کار جا می زنند و کمترین دستمزد که بسیار زننده، زشت و ناروا هست را به آن ها تحمیل می دارند تا این کمکی ها به کمپین و استاد کارهایشان خیانت کنند. این کمکی ها که کار بلد نبوده و نیستند در هنگام انجام کار خطاهای بسیار انجام می دهند و کارهایشان ریجکت (غیر قابل قبول) می گردد و کار پیمانکار جزء را خراب می نمایند.
می گویند پتروشیمی صدف به مرحله راه اندازی رسیده است ولی تازه این آغاز کار است تا خرابکاری های پیمانکاران سودجو و نابکار را درست نماییم و شاید هم فرصتی برای درست کردن کارهای ریجکت شده نداشته باشیم. بدا به حال سرمایه های انسانی و منافع ملی کشورمان چون با این کارگران کار ناآشنا و پیمانکاران بزن در رو و بازرسان که با پول تایید کار می دهند بی تردید در آینده ای نزدیک خراباری ها آشکار شده و زیان های جانی و مالی فراوانی در پی خواهد داشت.
ما از کارفرمای پتروشیمی صدف و حراست آن می خواهیم که به کارگران ارج بگذارند و به خاطر این کاغذ بازی هایشان شخصیت و منش کارگران هنرجو و هنرمند را به چالش نکشانند.
وارتان خرمدین،سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران ١٩/١٢/١٤٠٢