در لایحه پیشنهادی ضد توسعه دولت ملا ابرام رئیسی به مجلس اختگان پخمه بعد از ۶۷ سال، سهم بیمه کارگر از ٧ درصد شد ٨ درصد و سهم دولت از ٣ درصد شد ٢ درصد. اما موضوع به همین جا تمام نمی شود بازنشسته کارگری هم مشمول مالیات شد و سن بازنشسته از ٦٠ سال به ٦٥ سال افزایش یافت.
با وجودی که میدانیم اولین قانون کار ایران در ۱۳۲۵ توسط مجلس شورای ملی تصویب شد و تصویب این قانون در نتیجه مبارزات پیگیر ۳ اتحادیه کارگری در ایران بود که «شورای متحده مرکزی اتحادیه‌های کارگران و زحمتکشان ایران» را تاسیس کرده بودند. دولت لایحه قانون کار را در سال ۱۳۲۳ تصویب و به مجلس فرستاد اما مجلس ٢ سال بعد حاضر به بررسی آن شد. شرکت نفت انگلیس حاضر به پذیرش این قانون نشد و در پی آن با اعتصاب کارگران در بخش‌های مختلف صنعت نفت درگیریهای گسترده ای میان کارگران و پلیس رویداد.
در سال ۱۳۳۷ دولت منوچهر اقبال که خود یک پزشک متخصص عفونی بود با مشاوره سازمان بین‌المللی کار قانون کار جدید را تصویب و به مجلس فرستاد. این قانون در ۲۶ اسفند ۱۳۳۷ تصویب و جایگزین قانون قبلی که با تلاش اتحادیه‌های کارگری تصویب شده بود کرد.
بعداز انقلاب هم شهید راه آزادی ایران، داریوش فروهر که وزیر کار دولت موقت بود تلاش کرد قانون کار را با تغییرات بسیار جزئی کلمات به تصویب مجلس خبرگان سپس مجلس اول برساند.
حالا من کارگر بازنشسته، کت درازی به تن کنم فردا بروم کنار ابراهیم متینیان نماینده مجلس از رامهرمز بایستم که به این قانون ظالمانه رای آری داد را توجیه کنم که مثلا چون پسر خاله زنم هست وووووعقلای قوم هم برام شپک(کف) بزنند.
تاریخ نخوانده بدانند الواح گِلی و سنگ نبشته قانون حقوق کارگر و تامین اجتماعی به جای مانده از دوران هخامنشیان موجود در موزه تخت جمشید که بعد از 2 هزار اندی سال زیر تَلی از خاک سوخته و ویرانه پیدا شد بیشتر از این لایحه هفتم ضد توسعه به کارگر رسیدگی می کرد.