محیط‌های کاری ناامن، به شکل گسترده و جدی حقوق اقتصادی زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهند. نابرابری قدرت و سواستفاده از آن، چالش هر روزه‌ی بسباری از زنان شاغل در سراسر دنیاست…
سمانه سوادی:
🔹بسیاری از ما شنیده‌ایم زمانی که زنی در موقعیت‌های شغلی به موفقیت می‌رسد می‌گویند «حتما با رئیس/مدیر خود رابطه داشته است» این عکس‌العمل نه‌تنها نشان دهنده‌ی عادی انگاشته شدن سوء استفاده مقام بالادستی از قدرت، برای وادار کردن افراد به برقراری رابطه‌ی جنسی‌ست، بلکه به جای نقد ساختارها، انگشت اتهام و انگ را به سمت زنان می‌گیرد.
🔹این سوء‌استفاده از قدرت بخش قابل توجهی از آزارهای جنسی در محیط کار را دربرمی‌گیرد. در این مواقع افزایش حقوق، پیشرفت، ترفیع و تشویق زنان به گروگان گرفته می‌شود و مقام بالادستی با استفاده از قدرت خود این پیغام را به کارمند می‌رساند که «برای دستیابی به حقوقت چاره‌ای جز تن دادن به رابطه با من نداری.»
🔹این موقعیت کارمندان را بر سر دوراهی‌ای قرار می‌دهد که هرگز نباید در آن قرار می‌گرفتند. آن‌ها یا باید به رابطه‌ای که به آن رضایت ندارند تن دهند تا بتوانند به حقوق و مزایایی که می‌خواهند برسند و یا باید بپذیرند که با نه گفتن ممکن است اخراج شوند و یا از ترفیع و افزایش حقوق محروم.
🔹به همین دلیل در بسیاری از کشورها در محیط‌های کاری، برقراری رابطه بین مدیر و کارمند و یا حتی پیشنهاد رابطه، ممنوع اعلام می‌شوند مگر اینکه این رابطه با اطلاع منابع انسانی پیش برود. در این شرایط منابع انسانی می‌تواند مانع سوء‌استفاده از قدرت بشود و فرد مدیر نمی‌تواند در خفا و پنهانی و با بهره بردن از قدرتش، کارمند را به برقراری رابطه مجبور کند.
🔹محیط‌های کاری ناامن، به شکل گسترده و جدی حقوق اقتصادی زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهند. نابرابری قدرت و سواستفاده از آن، چالش هر روزه‌ی بسباری از زنان شاغل در سراسر دنیاست. وضع آیین‌نامه‌ها و مرام‌نامه‌های مقابله با آزار جنسی، ایجاد فرهنگ سازمانی امن توسط برگزاری دوره‌های آموزشی سالانه‌ی مبارزه با خشونت جنسی می‌تواند گام‌هایی برای نزدیک شدن به محیط‌های کاری امن برای زنان باشد