چه فرق می‌کرد
زندانی در چشم‌انداز باشد یا دانشگاهی؟
…دمی که یک کلمه هم زیادی ست.
#نه
در تاریخ معاصر ایران، از ابتدای تاسیس دانشگاه #جنبش_دانشجویی نقش تاثیرگذاری در تحولات تاریخی داشته و در فرایند دمکراسی خواهی ملت ایران همواره پیشتاز بوده است.
مبارزه با استبداد و دفاع از آزادی‌خواهی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی به عنوان مطالبات اصلی دانشجویان، در همه این سال‌ها و در حکومت‌های مختلف، آن‌ها را پرچمدار فرایند استقلال و دمکراسی‌خواهی در ایران کرده است.
علت نامگذاری ۱۶ آذر خود گواه این مدعاست که #دانشجو در هر حکومتی، هیچ استبداد و هیچ کوتاه آمدنی را بر نخواهد تافت. و #نه بزرگی به هر اقتدار ضد مردمی خواهد گفت. چنان که شاهد بودیم چه در زمان پهلوی و چه در حال؛ از جریان های اصلی و چه بسا آغاز کننده #اعتراض به قدرت برای برداشتن دست از گلوی حق خواهی مردم بوده است.
در همین راستا یکی از جریان‌های اصلی پیش برنده جنبش #زن_زندگی_آزادی در سال گذشته نیز دانشجویان بودند.
آن‌ها با تجمعات اعتراضی و تحصن در دانشگاه همگام با سایر اقشار اجتماعی، سلطه‌جویی حکومت مستقر را به چالش کشیدند. در مقابل، نیروهای امنیتی و قضایی از همان آغاز جنبش ژینا/مهسا با بازداشت گسترده فعالان دانشجویی به #سرکوب_گسترده جنبش پرداختند. سرکوبی که بعد از گذشت بیش از یک سال همچنان به شکل‌های دیگر در درون دانشگاه‌ها ادامه دارد.
تعلیق، تبعید و اخراج دستورالعمل کلی نهادهای امنیتی مستقر در دانشگاه و حتی خارج از دانشگاه برای جلوگیری از مطالبه‌گری جنبش دانشجویی در طول جنبش و پس از آن به‌ویژه در ماه‌های اخیر بوده است.
بنا بر آمارهای #تشکل‌های_دانشجویی در طول ماه‌های اخیر در ۱۵ دانشگاه کشور بیش از هزار نفر ممنوع الورود و ۶۰۰ نفر امکان ادامه تحصیل در سال جاری را از دست داده‌اند. علاوه بر دانشجویان ده‌ها نفر از استادان در دانشگاه‌های مختلف، به بهانه‌های مختلف ولی در راستای #انتقام نهادهای امنیتی از همراهی آن‌ها با دانشجویان در طول جنبش ژینا/مهسا، از ادامه تدریس در دانشگاه محروم شده اند.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران) ضمن اعلام همبستگی با جنبش دانشجویی، ۱۶ آذر ماه را به همه دانشجویان و دانشگاهیان تبریک می‌گوید.
و در عین حال به حاکمیت و نهادهای امنیتی و قضایی تحت امر آن هشدار می‌دهد که ادامه سرکوب دانشجویان و اساتید دانشگاه برای حکومت دستاوردی نخواهد داشت؛ و پاسخ دانشجویان همانست که بارها در بیانیه‌های خود و با زبان‌های مختلف بیان کرده‌اند؛
ما با شما حرفی نداریم جز یک کلمه: #نه
همان‌طور که سرکوب دیگر اقشار اجتماعی همچون معلمان، زنان، کارگران و بازنشستگان در طول چهار دهه گذشته نیز دستاوردی جز فروریزی مشروعیت برای حکومت نداشته است.
ما به‌عنوان جزیی از #جنبش_معلمان با صدایی بلند اعلام می‌کنیم که همواره در کنار دانشجویان و جنبش دانشجویی خواهیم بود و خواهان توقف سرکوب و لغو احکام تعلیق، تبعید و اخراج دانشجویان و محرومیت اساتید دانشگاه از تدریس هستیم.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۱۶ آذرماه ۱۴۰۲