از کرامات شیخ ما این است…
امروز فیلمی از فحاشی غلامرضا جمشیدیها رئیس دانشکده علوم اجتماعی تهران منتشر شد که در آن با وقاحت تمام دانشجویان را فاحشه و دانشکده را فاحشه‌خانه می‌نامد.
این اصطلاحات و چنین منشی به هیچ‌وجه از سوی فردی که ادعای ریاست یک محیط علمی را برعهده دارد پذیرفته نیست. جمشیدیها نه تنها فاقد پیشینه علمی مناسب است بلکه حداقلی‌ترین صلاحیت‌های لازم برای ارتباط اجتماعی را هم دارا نیست.
ما دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی علامه طباطبایی تمام قد در کنار دانشجویان علوم اجتماعی تهران ایستاده‌ایم و هیچ گونه توهین به دانشجو و ساحت دانشگاه را تاب نمی‌آوریم.
توهین به دانشجویان علوم اجتماعی گویا سنتی در میان روسای این دانشکدگان است. در جنبش اخیر نیز ریاست دانشکده علوم اجتماعی علامه، دانشجویان را با الفاظی همچون “کدو” و “گَله” خطاب کرده بود. پیش‌فرض این است که روسای دانشکده‌ها باید حامی و همراه دانشجویان خود باشند؛ اما در وضعیتی به سر می‌بریم که مسئولان دانشگاه نفرتی بنیادین از دانش و دانشجو دارند. به صورتی که یکی با شنیدن نام آکادمی، دانشکده را محل “فاحشه‌گری” می‌نامد و دیگری با شنیدن اعتراض دانشجویان، می‌گوید که در دانشکده‌ی “من” جایی برای هوچی‌گری نیست! این مسئله تنها محدود به یکی دو دانشکده خاص نیست؛ در دانشکده زبان و ادبیات فارسی نیز عبدالرضا سیف با ریاست کودکانه خود فضا را برای هرگونه فعالیت علمی و دانشجویی محدود ساخته و حتی پا از قلمرو خود فراتر گذاشته دانشجویان دانشکده هنرهای زیبا را “رقاص” خطاب می‌کند.
این وضعیت چنین باقی نخواهد ماند. چه بسا در زمانه‌ای نزدیک اندیشه‌ها و نگاشته‌های همین دانشجویانِ همواره زیر ضرب اما سرافراز، با پوستِ تن این کتاب‌سوزان جلد خواهد گشت.