در جریان خیزش سراسری ۱۴۰۱، شماری از معترضان بلوچستانی با اتهامات واهی مانند «محاربه» و «افساد فی‌الارض» و حکم سنگین اعدام مواجه شدند.
کامبیز خروت، منصور دهمرده و ابراهیم نارویی، سه زندانی هستند که در بلاتکلیفی طولانی‌مدت در زندان زاهدان به سر می‌برند.
کامبیز خروت، متولد ۱۲بهمن ۱۳۸۰، شهروند اهل منطقه جام جم زاهدان، در تاریخ ۹ مهرماه ۱۴۰۱، برای اولین بار، بازداشت و اوایل آبان با تودیع قرار وثیقه آزاد می شود. مجددا در ۲۱ آبان احضار و از سوی شعبه دوم کیفری دادگاه شهید نوری زاهدان به اعدام محکوم می شود.
این دادگاه، وی را به بهانه آتش زدن بانک به اعدام محکوم کرده است. درحالی که فعالان بلوچستان می گویند بانکها را لباس شخصی‌ها به آتش کشیده اند.
این متهم بدون داشتن وکیل انتخابی و زیر شدیدترین شکنجه‌ها از جمله شوک الکتریکی و ضرب‌و‌شتم شدید بوده است.
منصور دهمرده، متولد ۱۳۷۹، فرزند با معلولیت جسمی، مجرد و تا قبل از بازداشت، شاگرد اتوبوس بوده است.
در تاریخ ۱۱ مهرماه سال ۱۴۰۱ به دست نیروهای امنیتی در زاهدان بازداشت شده بود و به اعدام محکوم کرد.
منصور دهمرده در اعتراض به حکم خود در دادگاه گفته است: من فقط سه تا سنگ پرتاب کردم و یک لاستیک آتش زدم که قاضی در جواب به او گفته هر کسی علیه حکومت اعتراض کند به اعدام محکوم می‌شود.
ابراهیم نارویی متولد ۲۵ تیرماه ۱۳۷۶، فرزند گل خان و ساکن منطقه جاده قدیم زاهدان است.
ابراهیم در تاریخ ۱۱ مهرماه، در جریان اعتراضات سراسری در زاهدان بازداشت و پس از تحمل طولانی شکنجه و سلول انفرادی، اکنون در بند ۹ زندان زاهدان بسر میبرد. او نیز از داشتن وکیل محروم بوده و تحت شکنجه اعتراف اجباری کرده است.
لازم به تاکید است تمام این زندانیان در بند ۹ زندان زاهدان نگهداری می‌شود که فاقد هرگونه شرایط انسانی است.این بند در یک زیرزمین ساخته شده؛ سی پله دارد و از هشت سلول تاریک با مساحت ۱/۵ در ۳ مترمربع تشکیل شده که در هر سلول هشت الی ده زندانی نگهداری می‌شوند، که شرایطی کاملا غیر انسانی بر آنها حکم فرما ست.