دانشگاه شیراز از راه‌اندازی سامانه تشخیص چهره دانشجویان در سلف‌ها خبر داده است. این سامانه بناست جایگزین روال مرسوم ارائه غذای دانشجویی با استفاده از کارت باشد. همچنین به گفته مدیریت امور دانشجویی، هزینه راه‌اندازی این سامانه ۷۰۰ میلیون‌تومان برآورد شده است.
علت راه‌اندازی این سامانه مشکلات دانشجویان در تهیه غذا بدلیل همراه نداشتن کارت و «مدیریت هزینه‌ها» عنوان شده است! مسئولین معتقدند که حجم زیادی از غذاهای دانشجویی توسط غیردانشجویان مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد و این امر، اتلاف بودجه دانشگاه است.
اتخاذ این رویه به معنای محدود ساختن دانشجویان و کنترل بیشتر آنان است. یقینا این سامانه در تشخیص چهره دانشجویان با مشکلات متعددی روبرو می‌شود و در قدم بعدی، دانشجو مجبور خواهد شد تا برای گرفتن غذا، پوشش و ظاهر خود را به شکلی ثابت و قابل «تشخیص» برای این دستگاه‌ها تنظیم کند که به معنای کنترل بیشتر دانشگاه بر شخصی‌ترین مسائل دانشجویان است. همچنین با توجه به دخالت نهادهای امنیتی در دانشگاه‌ها، این سامانه می‌تواند به عنوان ابزاری جهت سرکوب دانشجویان بکار برده شود.
همچنین راه‌اندازی این سامانه، به این معناست که دانشجو باید شخصا غذایش را تحویل بگیرد. البته گفته‌اند که دانشجو می‌تواند اخذ غذای خود را «تفویض» کند اما سازوکار این امر مشخص نشده است. با توجه به اینکه بصورت روزانه بسیاری از دانشجویان غذای رزرو شده خود را شخصا تحویل نمی‌گیرند، افزایش محدودیت‌ها و سخت شدن اخذ غذای دانشجویی، منجر به هدررفت غذاها خواهد شد.
آنچه با راه‌اندازی این قبیل سامانه‌ها رخ می‌دهد، منجر به افزایش کنترل بر زیست دانشجویان خواهد شد. اینگونه اقدامات به معنای تهاجم همه‌جانبه به حقوق دانشجویی است و برخلاف ادعای مطرح شده، حتی به صرفه‌جویی یا «مدیریت هزینه‌ها» نیز نمی‌‌انجامد. دانشگاه‌ها به جای شفاف‌سازی بودجه و عملکردشان و صرفه‌جویی در هزاران بخش ناکارآمد، تنها تمرکز خود را بر بودجه ناکفاف خرج شده برای رفاه دانشجویان گذاشته‌اند و کوچکترین اقدامی جهت بهبود شرایط زیست دانشجویی، صورت‌نمی‌دهند.