۷۳ تن از اساتید صاحب‌نام از دانشگاههای معتبر دنیا در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل، از تصمیم او برای حذف نام عربستان به عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل کشتار کودکان در سال ۲۰۱۵ در جهان انتقاد کردند.
به گزارش کلمه، این اساتید روندهای سازمان ملل را زیر سوال برده و نوشته‌اند که دبیرکل سازمان ملل به خاطر کمکهای مالی عربستان و تهدید این کشور به توقف این کمک‌ها دست به این اقدام زده است. اقدامی که شایسته این نهاد نیست.
این نامه پس از آن نوشته شد که ماه گذشته سازمان ملل گزارش سالانه خود از مرتکبین جنایات جنگی را منتشر کرد و عربستان را در بخاطر عامل کشته شدن کودکان بیشماری در یمن شده در فهرست سیاه قرار داد اما عربستان اعتراض و ظاهراً تهدید کرده بود که سازمان ملل نهایتاً به خواسته عربستان تن در داد و نامش را از فهرست حذف کرد.
متن این نامه به همراه اسامی امضاکنندگان آن که در Middle East Research and Information Project منتشر شده، به شرح زیر است:
آقای بان کی موون
دبیر کل سازمان ملل متحد
امضا کنندگان زیر، گروهی اساتید دانشگاه در آمریکای شمالی و اروپا، مراتب نگرانی عمیق خود را از اعمال نفوذ عربستان سعودی اعلام می دارند. ما متأسفیم که این فشارها مقام دبیر کل را مجبور به حذف ائتلاف نظامی به رهبری این کشور از لیست مرتکبین جنایات جنگی در یمن ساخته است. طبق گزارش نیویورک تایمز شما به وضوح پذیرفته اید که “تهدید به قطع کمک های مالی جهت فعالیت های بشردوستانه در اراضی فلسطین، سودان جنوبی و سوریه” شما را وادار به تمکین به خواست های این کشور ساخته است.
همین گزارش ها حاکی اند که دفتر شما گزارشی در مورد “نقض حقوق کودکان در مناطق جنگ زده توسط این ائتلاف مرگبار که دست به بمباران مدارس و بیمارستانها زده است” تهیه کرده است ولی “بدنبال آن نام این ائتلاف در اثر لابیگری عربستان سعودی و همپیمانان ثروتمند آن که به فعالیتهای انسانی سازمان ملل متحد یاری می رسانند از این گزارش حذف شده است.”
جناب آقای موون، ما از ابتذال بیشرمانه اینگونه زورگوئی توسط خانواده حاکم بر یکی از اعضای سازمان ملل متحد به تمامیت این سازمان و جلوگیری از انجام وظیفه آن در ثبت جنایات جنگی و جرائم علیه بشریت به غایت حیرت زده ایم.
در واقع این دومین باری است که در سالهای اخیر دفتر شما نام کشوری را از لیست متهمین به جرائم جنگی حذف نموده است. در سال گذشته نیز تحت فشار دولتهای آمریکا و اسرائیل شما نام اسرائیل را از لیست مشابهی از کشورهائی که بدون واهمه از عواقب چنین اعمالی مسبّب جرح و قتل کودکان در مناطق جنگی می شوند٬ برداشته اید.
سازمان ملل متحد تنها نهاد بین المللی نیست که عربستان سعودی را به جنایت علیه بشریت محکوم نموده است.
سازمان عفو بین المللی نیز گزارش می کند که “نیروهای ائتلاف به رهبری عربستان سعودی مدارس را، در نقض آشکار قراردادهای بین المللی، آماج بمباران خود قرار داده و هزاران کودک یمنی را از ادامه تحصیل بازداشته اند.
این سازمان در آخرین گزارش خود می گوید: “شواهد استفاده از بمبهای خوشه ای ساخت آمریکا، انگلیس و برزیل توسط ائتلاف برهبری عربستان سعودی را در دست دارد.” لازم به تذکر است که استفاده از بمب های خوشه ای توسط “قرارداد بین المللی منع استفاده از بمبهای خوشه ای” منع شده است.
چنین نقص آشکار اصول حقوق بشر در یک کشور مبتلا به جنگی تحمیل شده از سوی توسط عربستان سعودی و متحدانش (که توسط آمریکا و انگلیس حمایت و تشویق می شود) اصل استقلال کشورها، قواعد بین المللی ناظر بر اصول انسانی و حاکمیت خرد را به هیچ می انگارد.
اگر سازمان ملل متحد مسئولیت ثبت جنایات بین المللی را به عهده ندارد، این مهم به عهده کیست؟ اگر این سازمان عربستان سعودی و همپیمانانش را در مقابل کردارشان مسئول نشمارد این مسئولیت را به چه نهادی می تواند محوّل نمود؟
به گرو گرفتن کمکهای انسانی به سازمان ملل متحد در ازای امتیازات سیاسی توهین مستقیم به منطق همکاری میان اعضای جامعه جهانی محسوب می شود و باید توسط همه کشورهای متمدن محکوم گردد.
امضاکنندگان زیر سازمان ملل متحد را کماکان مسئول ادامه ثبت جنایات وحشیانه علیه کودکان یمن توسط عربستان سعودی و همپیمانانش و یا توسط هر عضو این سازمان در هر نقطه دیگر جهان می دانند.
آل سعود ظاهراً راه و روش استفاده از ثروت خود برای کنترل یک نهاد نا کارآمد بین المللی مانند سازمان ملل را می داند. ولی در انظار جامعه بین المللی این کشور در برابر انبوهی از شواهد بزه کاری هایش متهم به نقض شرم آور اصول ابتدائی انسانیت میباشد.
جناب آقای موون، اعتراف آشکار وعمومی شما مبنی بر اینکه در این مورد وادار به کرنش در برابر قدرت و ثروت عربستان سعودی شده اید در آن واحد تأیید کننده ناتوانی و ناکارآمدی سازمان ملل متحد و بی رحمی جنایتکارانه عربستان سعودی در یک کشور مستقل همسایه است.
۱٫ اروند آبراهامیان، دانشگاه شهر نیویورک
۲٫ مونیر آرباخ، مرکز ملی برای تحقیق در علوم اجتماعی، پاریس
۳٫ خالد ابوالفضل، دانشگاه کالیفرنیا در لوس آنجلس
۴٫ لیلا ابولقود، دانشگاه کلمبیا
۵٫ کاوه احسانی، دانشگاه دوپال
۶٫ لارنت بانفوی، موسسه علوم اجتماعی، پاریس
۷٫ جنویو بدوجا، CNRS فرانسه
۸٫ عیسو بلومی، دانشگاه استکهلم
۹٫ نوار بن یهویادا، دانشگاه کمبریج
۱۰٫ فرانسیس بورگات، IREMAM پروانس، فرانسه
۱۱٫ پیتر بینارت، دانشگاه شهر نیویورک
۱۲٫ رابرت بیوروس، دانشگاه واشنگتن
۱۳٫ میثاق پارسا، دانشگاه دارتموس
۱۴٫ ویجای پراساد، دانشگاه ترینیتی
۱۵٫ لوسیان تمینیان، پژوهشگر مستقل، عمان، اردن
۱۶٫ مهدی تورج، کالج کینگ در دانشگاه وسترن
۱۷٫ نجم حیدر، کالج بارنارد، دانشگاه کلمبیا
۱۸٫ وائل حلّاق، دانشگاه کلمبیا
۱۹٫ حیدر الف، خان دانشگاه دنور
۲۰٫ لمیا خالدی، CEPAM, CNRS٬ فرانسه
۲۱٫ فرد دالمایر، دانشگاه نوتردام
۲۲٫ حمید دباشی، دانشگاه کلمبیا
۲۳٫ بلاندین دستراماو، مرکز ملی برای تحقیق در علوم اجتماعی، EHESS٬ پاریس
۲۴٫ پل درش، دانشگاه آکسفورد
۲۵٫ روشل دیویس، دانشگاه جرج تاون
۲۶٫ بابک رحیمی، دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو
۲۷٫ اصیل ساوالها، دانشگاه فوردهم
۲۸٫ رومن ستادنیک، دانشگاه تورز
۲۹٫ امیلیو سپادولا، دانشگاه کلگیت
۳۰٫ گایاتری چاکراورتی سپیواک، دانشگاه کلمبیا
۳۱٫ محمود سهیمی، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی
۳۲٫ کریستا سلمندرا، لیمن کالج، دانشگاه شهر نیویورک
۳۳٫ مری کلاود سمیون-سنل٬ CNRS, LLACAN-INALCO,٬ فرانسه
۳۴٫ جیلیان شودلر٬ هانتر کالج٬ دانشگاه شهر نیویورک
۳۵٫ احمد صدری٬ دانشگاه لیک فورست
۳۶٫ محمود صدری٬ دانشگاه تگزاس ومن
۳۷٫ ریچارد فالک٬ دانشگاه پرینستون
۳۸٫ علی قدسی٬ دانشگاه واترلو کانادا
۳۹٫ استیون کتون٬ دانشگاه هاروارد
۴۰٫ دان کانوی-لانگ٬ دانشگاه وبستر
۴۱٫ شیلا کاراپیکو٬ دانشگاه ریچموند
۴۲٫ محسن کدیور٬ دانشگاه دوک
۴۳٫ حسین کمالی٬ کالج بارنارد٬ دانشگاه کلمبیا
۴۴٫ احمد ت. کورو٬دانشگاه سن دیگو
۴۵٫ لاری کینگ٬ دانشگاه جورج تاون
۴۶٫ توماس کیوهن٬ دانشگاه سیمون فریزر
۴۷٫ مارک گزیروفسکی٬دانشگاه تولین
۴۸٫ مک گوایر گیبسون ٬ دانشگاه شیکاگو
۴۹٫ مایکل گیلسنان٬ دانشگاه نیویورک
۵۰٫ آندره گینگریچ٬ آکادمی علوم اتریش
۵۱٫ جین لمبرت٬ CERMOM-INALCO٬ پاریس
۵۲٫ میریام لوی، کالج نیوجرسی
۵۳٫ برینکلی مسیک٬ دانشگاه کلمبیا
۵۴٫ آنا منه لی٬ دانشگاه ترنت
۵۵٫ الهام منیا ٬ دانشگاه زویخ
۵۶٫ آنی مونتیگنی٬ MNHN موزه بشریت٬ پاریس
۵۷٫ حمید موانی٬ مدرسه عالی علوم اسلامی بیان در کلرمونت
۵۸٫ نورما کلیر موروزی٬ دانشگاه ایلینوی در شیکاگو
۵۹٫ مجتبی مهدوی٬ دانشگاه آلبرتا٬ کانادا
۶۰٫ تیموتی میچل٬ دانشگاه کلمبیا
۶۱٫ دبلیو. فلگ میلر٬ دانشگاه کلیفرنیا٬ دیویس
۶۲٫ مهدی نوربخش٬ دانشگاه هریسبرگ
۶۳٫ ژانت واتسون٬ دانشگاه لیدز
۶۴٫ پیمان وهابزاده٬ دانشگاه ویکتوریا٬ کانادا
۶۵٫ رابرت ویتالیس٬ دانشگاه پنسیلوانیا
۶۶٫ جان ویلیس٬ دانشگاه کلرادو
۶۷٫ جسیکا وینگار٬ دانشگاه نورث وسترن
۶۸٫ احمد هادوی٬ دانشگاه نورث وسترن
۶۹٫ نادر هاشمی٬ دانشگاه دنور
۷۰٫ جولیت هانوالت٬ IREMAM,٬ دانشگاه مارسی٬ فرانسه
۷۱٫ مری هگلند٬ دانشگاه سنتا کلارا
۷۲٫ اریک هودن٬ موسسه انسانشناسی اجتماعی وین٬ اتریش
۷۳٫ استیسی فیلبریک یودا٬ دانشگاههای هوبارت و ویلیام اسمیت