یک) انتقال این زندانیان از زندان اوین بدون اطلاع و با فریب و به بهانه‌های مختلف صورت گرفته و این روند تبعیدی با توسل به دست‌بند و پابند و همچنین با اعمال خشونت، تهدید و توهین انجام شده است. لازم به ذکر است که نام این زندانیان در آمار زندان قزل‌حصار ثبت نشده است و بنا به گفته رئیس زندان، هیچ‌گونه امکانی برای پذیرش این افراد وجود ندارد.
دو) همگی افراد تبعید شده در بند امن زندان قزل‌حصار، که مخصوص زندانیان تنبیهی است، نگهداری می‌شوند. همچنین به دلیل فقدان امنیت حداقلی در این بند، زندانیان تبعیدی ناچارند جهت جلوگیری از بسته و مسدودشدن درب سلول، به صورت شبانه‌روزی، کشیک دهند.
سه) این بند فاقد امکانات اولیه همچون آب اشامیدنی و اب گرم برای استحمام است.
چهار) زندانیان تبعید شده از هیچ‌گونه امکان هواخوری برخوردار نبوده و به صورت بیست و چهار ساعته در یک محیط بسته و بدون تهویه نگهداری می‌شوند.
پنج) بند امن فاقد هرگونه امکانات پخت‌وپز و فروشگاه برای خرید است.
شش) زندانیان تبعیدی به نشانه اعتراض از پذیرش غذای زندان از روز اول انتقال خودداری کرده و با توجه به عدم امکان پخت‌وپز عملا در طول چند روز گذشته، خوراک این زندانیان به چای و بیسکویت محدود شده است.
هفت) زندانیان تبعیدی از امکان تلفن به صورت عادی محروم بوده و امکانات حداقلی برای درمان و بهداشت نیز از آنها دریغ شده است.
هشت) خواست اصلی زندانیان تبعیدی، بازگشت به زندان اوین و همچنین پایان فوری پرونده‌سازی امنیتی اخیر علیه آنهاست و تاکید دارند که در صورت عدم تحقق مطالبات بحق خود، همچنان از دریافت هرگونه غذای زندان خودداری خواهندکرد.
نه) روز گذشته حیات الغیب، رییس سازمان زندان‌ها، در بند زندانیان تبعید شده حضور پیدا کرده و تاکید کرده است که با دستور وی این تبعید صورت گرفته است و قول تغییر در شرایط زندانیان را داده است؛ با این حال هیچ تغییری در شرایط زندانیان تبعیدشده ایجاد نشده است.
صبح روز یکشنبه ۱۲ شهریور، ۱۳ زندانی سیاسی شامل جعفر ابراهیمی، کامیار فکور، لقمان امین‌‌پور، سعید ماسوری، افشین بایمانی، سپهر امام‌‌جمعه، زرتشت احمدی‌راغب، محمد شافعی، سامان صیدی(یاسین)، حمزه سواری، احمدرضا حائری، رضا سلمانزاده و مسعودرضا ابراهیمی‌نژاد با توسل به خشونت و بدون ارائه توضیحات، به زندان قزل‌حصار تبعید شدند.