معلم و کنشگر صنفی، جعفر ابراهیمی چند سالی است که درگیر بیماری گوارشی است و هرپزشک متخصص و متعهدی با بررسی شرایط ایشان می‌داند او نیاز مبرم به مداوای ویژه و مصرف منظم و پیوسته داروهای خاص دارد.
اکنون حدود ۱۶ ماه است که او زندانی شده و از مراقبت‌های پزشکی لازم برخوردار نیست؛ طبیعتاً مصرف غذای بی‌کیفیت و نامطلوب زندان به همراه عدم پایبندی بخش درمانی زندان به مسئولیت‌های خاص درمانی، این معلم کنشگر را از حیث شرایط جسمانی در وضعیت حاد و بحرانی قرار داده است به گونه‌ای که تداوم این وضعیت، جان او را شدیدا به مخاطره خواهدانداخت.
همه کسانی که حتی چند ماهی را در زندان به سر برده باشند، می‌دانند کمتر کسی از زندان‌بانان به سلامت و جان زندانیان اهمیت می‌دهد و کمتر پزشک متخصصی حاضر به همکاری با سازمان زندان‌هاست. آن‌چه بهداری زندان نامیده می‌شود تنها نامی بی‌مسماست که حد اعلای کار آن به تزریق آمپول یا ارائه چند مسکن ختم می شود. روند اعزام بیمار به بیمارستان و مطب پزشک نیز با وجود آن که هزینه آن برخلاف قانون به‌طور کامل با زندانی است، خود پروسه‌ای طولانی و غالبا حکایت نوشداروی پس از مرگ سهراب است. مرگ نابهنگام بکتاش آبتین در اثر پیشرفت کرونا یکی از نمونه‌های این مدعاست.
اکنون جعفر ابراهیمی شرایط جسمی بسیار نامناسب و نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی خاص دارد اما پس از گذشت دست‌کم دو هفته از وضعیت وخیم ایشان، به جای پاسخ اخلاقی، انسانی و قانونی به درخواست مرخصی درمانی و اضطراری او، خبر می‌رسد که او را از زندان اوین به زندان قزل‌حصار منتقل کرده‌اند تا بر وخامت اوضاع ایشان افزوده شود و …
جعفر ابراهیمی که همراه با هزاران معلم دیگر تنها بهبود شرایط آموزش و پرورش فرزندان این سرزمین را خواهان شده، به چه جرمی در زندان است و چرا باید از دریافت حداقل های خدمات مناسب پزشکی، محروم و با جان او بازی شود؟
اگر واقعا خصومتی در کار نیست و طبق اصول ۱۹ و ۲۰ قانون اساسی، همه آحاد ملت از حقوق یکسان برخوردارند، چرا درست در روزهایی که جعفر ابراهیمی بیش از همیشه نیازمند به درمان و داروی مناسب است، باید جابه‌جا شود تا برای دسترسی به درمان مناسب در بیرون از زندان که بعد از گذشت دو تا سه هفته به نتیجه نرسیده، مجبور باشد مجددا در محل جدید، دور تسلسل را تکرار کند و بیش از این دچار رنج و آسیب جسمی و روحی شود؟
اگر داد این است، بیداد چیست؟
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان خواهان صدور سریع مرخصی اضطراری برای رسیدگی فوری به وضعیت جسمی جعفر ابراهیمی در بیرون از زندان بوده و اعلام می‌دارد، مسئولیت هرگونه آسیب جسمی به این معلم دربند با مسئولان سازمان زندان‌ها و قوه قضائیه است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران