ابراهیم گلستان، نویسنده، مترجم و فیلم‌ساز نام‌آور روز گذشته در انگلستان درگذشت.
گلستان در مهرماه ۱۳۰۱ در شیراز پا به جهان گذاشت. در زادگاه خود به مدرسه رفت و از سال ۱۳۲۰ رشته حقوق را در دانشگاه تهران پی گرفت. در دوره‌ی دانشجویی به کار سیاسی و فعالیت‌های اجتماعی پرداخت، به حزب توده ایران پیوست و تحصیل را نیمه‌کاره رها کرد. فعالیت‌های حزبی گلستان اما ادامه نیافت، در سال ۱۳۲۶ از حزب جدا شد، از کار سیاسی کناره گرفت و همه‌ی وقت خود را صرف ادبیات و سینما کرد، هرچند تا پایان عمر بر عقاید سیاسی و اجتماعی خود پایدار ماند.
گلستان در ترجمه به آثار نویسندگان مدرن نظر داشت و در داستان‌نویسی نیز پیرو سنت نبود. نثر آهنگین و تصویرگرا در مجموعه‌های «آذر، ماه آخر پائیز»، «شکار سایه»، «جوی و دیوار تشنه» و «مد و مه» او را در ردیف داستان‌نویسان نوجو و صاحب سبک قرار داد.
روحیه‌ی نوخواه گلستان با شرایط فیلم‌سازی زمانه‌ی او سازگار نبود. پس در سال ۱۳۳۶ با تأسیس «استودیو گلستان»، در مقام یکی از نخستین کارگردانان مستقل ایران، دست به کار فیلم‌سازی شد: نخست با فیلم‌های مستندی چون «یک آتش»، «موج و مرجان و خارا» و «تپه‌های مارلیک» که چند جایزه جهانی گرفتند؛ سپس فیلم‌های داستانی «خشت و آینه» و «اسرار گنج دره‌ی جنی»، و در کنار آن‌ها تهیه‌کنندگی فیلم «خانه سیاه است» به کارگردانی فروغ فرخزاد.
گلستان در سال ۱۳۵۷ مقیم انگلستان شد. از دیگر آثار او می‌توان به «از روزگار رفته حکایت»، «در گذار روزگار»، «مختار در روزگار»، «خروس»، «نامه به سیمین»، «برخوردها در زمانه‌ی برخورد» و نیز ترجمه‌ی آثار نویسندگان مدرنی چون همینگوی، فالکنر، چخوف، مارک تواین، برنارد شاو، هم‌چنین ترجمه‌ی کتاب‌های «مارکس و مارکسیسم» و «ماتریالیسم دیالکتیکی و ماتریالیسم تاریخی» اشاره کرد.
کانون نویسندگان ایران درگذشت این نویسنده و فیلم‌ساز برجسته را به خانواده، دوستان و جامعه‌ی فرهنگی مستقل کشور تسلیت می‌گوید.
یادش گرامی و آثار دیدنی و خواندنی او پایدار باد.
کانون نویسندگان ایران