با بازرسهای فعلی، اگر از هر واحد تولیدی و صنفی برای رعایت بهداشت و ایمنی کار، بازرسی شود به ٦ و نیم سال زمان نیاز است و نمیتوانیم ارزیابی، مدیریت و پیشگیری خطر در این واحدها را داشته باشیم….
شهروند| سالانه بیش از یکهزار و ٤٠٠ نفر در کشور بر اثر حوادث فیزیکی ناشی از کار جان خود را از دست میدهند. این خبری است که دیروز معاون روابط کار وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در نهمین همایش روز جهانی ایمنی و سلامت کار در دانشگاه علوم پزشکی تهران اعلام کرد. حسن هفدهتن در اینباره گفت: «شش برابر این رقم نیز آمار مرگهای ناشی از بیماریهای شغلی است که گریبان نیروی کار را گرفته است.»
به گفته این مقام مسئول در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ٤٣,٨درصد موارد مرگومیر ناشی از حوادث کار در بخش صنعت ساختمان اتفاق میافتد. هفدهتن ادامه داد: «با آسیبشناسی وضع حوادث ناشی از کار در ایران، میتوان به عمق فاجعه و نگرانیها در اینباره پی برد.»
او گفت: «طبق اعلام سازمان بینالمللی کار، مرگ هر فرد به غیر از تبعات غمانگیز خانوادگی، بهطور مستقیم یکمیلیارد تومان به اقتصاد آسیب وارد میکند و مرگ هر فرد به معنای از دست دادن هفتهزار و ٥٠٠ روز کاری است.» هفدهتن ادامه داد: «با توجه به اینکه نرخ بهرهوری نیروی کاری در ایران بهطور میانگین یک چهارم نرخ بهرهوری نیروی کار جهانی است، سالانه ١٠هزارمیلیارد تومان به علت مرگ نیروی کار در اثر حوادث ناشی از کار به کشور تحمیل میشود که این موضوع به علت غفلت ما در برنامهریزی و پیشگیری از این حوادث است.» معاون روابط کار وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: «میانگین نرخ بهرهوری نیروی کار ژاپن، هفتبرابر نیروی کار ایرانی است و نیروی کار ژاپن، ٩٨درصد منابع سرمایه این کشور را تشکیل میدهد. در چنین کشوری نرخ حوادث ناشی از کار منجر به مرگ در بین یکصدهزار نیروی کار، صفر است، این درحالی است که این نرخ در کشورهای دیگر ازجمله ایران، بالا است.» هفدهتن ادامه داد: «٤١میلیون ایرانی از سفره صندوقهای بیمه ارتزاق میکنند؛ صندوق بیمه فولاد به مرز ورشکستگی رسیده است و اگر اهتمام نشود بقیه صندوقهای بیمه نیز ورشکسته میشوند.» او گفت: «برای صیانت از این صندوقها راهی جز سرمایهگذاری در منابع صندوقها و کاهش هزینههای صندوق نداریم که مهمترین راهکار کاهش هزینه این صندوقها نیز کاهش حوادث ناشی از کار و بیماریهای شغلی است.» هفدهتن ادامه داد: «طبق آمار سازمان بینالمللی کار، به طور میانگین چهار تا پنجدرصد تولید ناخالص داخلی یعنی دوهزار و ٨٠٠میلیارد دلار صرف هزینههای حوادث ناشی از کار میشود که حتی اگر این رقم را در ایران دو درصد بگیریم، سالانه ٣٠هزارمیلیارد تومان صرف هزینه حوادث ناشی از کار میشود.»
او گفت: «با بازرسهای فعلی، اگر از هر واحد تولیدی و صنفی برای رعایت بهداشت و ایمنی کار، بازرسی شود به ٦ و نیم سال زمان نیاز است و نمیتوانیم ارزیابی، مدیریت و پیشگیری خطر در این واحدها را داشته باشیم. رویکرد ما بر برنامههای کنشی دستاورد محور پیشگیرانه، متمرکز شده است. حوادث ناشی از کار براثر غفلت دستاندرکاران ذیربط، قتل شبه عمد به شمار میآید.»
هفدهتن ادامه داد: «میخواهیم اقتصاد سیاه کشور در امر ایمنی کار را به اقتصاد سبز تبدیل کنیم. خون کارگران تنها خط قرمز وزارت کار است و از خون آنان نمیگذریم. برنامههای کاربردی آموزشی برای حفظ ایمنی نیروی کار را هم در دست طراحی داریم.» معاون روابط کار وزارت کار گفت: «یکی از برنامههای این وزارتخانه، امحای بیماریهای شغلی ناشی از مشاغل سخت و
زیان آور است زیرا نیروی کار کشور بعد از بازنشستگی زندگی راحتی ندارند.» او اظهار امیدواری کرد که مسئولان ایمنی در واحدهای صنفی و بنگاههای اقتصادی مستقر شوند. هفدهتن گفت: «از وزیر بهداشت میخواهیم که موارد و آلایندههای خطرناک در محیطهای کار را به ما معرفی کند تا برای آن خط تولید، تغییر ساختار ایجاد کنیم؛ همچنانکه امسال نخستین اقدام در این مورد را برای واحدهای نساجی انجام دادهایم.»