دانشجویان عزیز دانشگاه هنر
روزهایی که زیر تیغ سرکوب و تهدیدهای بی‌سابقه، پیام زیبای زن، زندگی، آزادی را تصویر می‌کردید، در آسمان آزادی‌خواهی درخشیدید و نوری شدید که امروز پیام‌آوران تاریکی، سراسیمه در پی انتقام از آن افتاده‌اند. آن ساکن دفتر ریاست دانشگاه و بزرگترهایش، هیچ‌گاه دانشجویان دانشگاه هنر را نشناختند و نفهمیدند این میراث‌داران مسیر آزادی‌خواهی و حق‌طلبی، مقابل زورگویی سر خم نمی‌کنند. می‌ایستند، سنگر به پیش می‌برند و در خط مقدم می‌درخشند.
اکنون ما دانشجویان سال‌های پیش دانشگاه هنر به شما ستاره‌های درخشان تاریخ این دانشگاه اعلام می‌کنیم، ایجاد فضای امنیتی و جوش دادن ورق آهنی به در، بین ما فاصله نخواهد انداخت و شما هم‌سنگران تنها نخواهید ایستاد. امروز وظیفه‌ی ماست که اعلام کنیم تمام قد پشت شما می‌ایستیم و دوشادوشتان «نه» می‌گوییم. «ما»یی که هسته‌ی اولیه‌ی آن را شکل دادید و تحت تهدید و ضرب و شتم حاضر به شکستنش نشدید، بزرگتر از آن است که در مخیله‌ی مستبدان کوچک و بزرگ بگنجد.
اگر لازم باشد برای دفاع از ستاره‌های درخشانمان مقابل درهای این سنگر قدیمی زنجیر می‌شویم و ثابت خواهیم کرد که هیچ چیز به عقب برنمی‌گردد. اراده‌ی این «ما» بزرگتر از توان دشمنانش شده و ما ایستاده‌ایم دست در دست هم برای آزادی.