امروز ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ یازده عضو کانون صنفی خوزستان، آقایان و خانمها: پیروز نامی، سیامک صادقی چهرازی، زهره بختیاری، شهریار شیروانینیا، عماد رفیعی نژاد، علی کروشاتی، کوکب بداغی، معین زرگانی، صادق ناصری، اقبال تامرادی، بهنیا بهمئینژاد، با اتهامات فعالیت تبلیغی علیه نظام و عضویت در گروههایی که هدف آن برهمزدن امنیت کشور است، با وکالت خانم فرزانه زیلابی برگزار شد. از بین یازده عضو کانون معلمان خوزستان، پیروز نامی، با عنوان متهم ردیف اول محسوب شده و بیم آن میرود که این فعال صنفی خوشنام، بیشتر از سایر اعضا مورد خشم نهادهای امنیتی قرار گرفتهباشد.
نهادهای امنیتی از اردیبهشت ۱۴۰۱ شمشیر قلع و قمع علیه کانونها و انجمنهای صنفی فرهنگیان را از رو کشیده و در صددند تا به هر شکل و با هر نوع اتهامات واهی، خورشید پرفروغ مطالبهگری معلمان را خاموش نمایند.
در همین راستا از اردیبهشت سال گذشته، بیش از ۲۵۰ فعال صنفی فرهنگیان کشور را با اتهامات واهی بازداشت، زندانی، اخراج، تبعید کرده و برای تعداد زیادی از آنان پرونده سازی کردهاند.
فعالیت این کنشگران صنفی در راستای ارجنهادن به اصل آموزش است که متاسفانه طی سالهای گذشته، بهعمد به فراموشی سپرده شده و هر شخصی با هر عنوانی این مشکلات را به اطلاع مسئولان میرساند، با قوهی قهریهی نهادهای امنیتی مواجه میشود.
جای تعجب است که کاربهدستان، بهجای گوش سپردن به انتقادات کنشگران صنفی که هدفشان اجرای دقیق اصول (۲۶ و ۲۷ و ۳۰) قانون اساسی است، معلمان را زیر فشار قرار میدهند و از این حقیقت غافلاند که برخوردهای قهری و سیاست «النصر بالرعب» هیچگاه نتوانسته کنشگران صنفی را از پیگیری مطالبات قانونی خود، منحرف سازد.